Υπήρξε διάδοχος του τελευταίου Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνου ΙΑ Παλαιολόγου – Δραγάση;

Μαστρογιάννης Δημήτριος Οικονομολόγος-Θεολογος 

Η άλωση της Πόλης στις 29 Μαΐου 1453 και οι τραγικές συνέπειες της για τον Ελληνισμό  καθώς και τα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς που ακολούθησαν υπό τον Οθωμανικό ζυγό δεν έκαμψαν τους ευσεβείς πόθους της Ρωμιοσύνης  ότι πάλι με χρόνους με καιρούς πάλι δικά μας θα ‘ναι.

Θρύλοι και μύθοι όπως αυτός του «Μαρμαρωμένου Βασιλιά», τα πρώτα χρόνια η του Αγίου Ιωάννου Βατάτζη μεταγενέστερα καλλιεργήθηκαν στα μύχια της καρδιάς των υποδουλωμένων Ελλήνων που υπέφεραν για 400 χρόνια από τους άπιστους μεμέτηδες.

Σ’ αυτό το σημείο θα σταθούμε σε έναν ακόμη μύθο η πραγματικότητα που ψάχνει απάντηση. Ανατρέχοντας σε πηγές και χρονικογράφους βλέποντας την περιπετειώδη ζωή του Μεγάλου αυτού Αυτοκράτορα του τελευταίου της Χιλιόχρονης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τη γέννηση του (8 Φεβρουαρίου 1405 -Κωνσταντινούπολη ) την στέψη του στο Μυστρά (6 Ιανουαρίου 1449) και τον ηρωικό του θάνατο με την πτώση της Πόλης (29 Μαΐου 1453) πέρα  από τις προσπάθειες ανασύστασης της πάλαι ποτέ ισχυρής Αυτοκρατορίας που έσβηνε χρόνο με το χρόνο, εντύπωση και σεβασμό προκαλεί και η προσωπική του ευτυχία μέσα από την οικογενειακή ζωή ,τον έγγαμο βίο και της επιθυμίας ενός διαδόχου!

Στάθηκε πραγματικά άτυχος τόσο στον πρώτο του γάμο με την Θεοδώρα-Μαγδαληνή Τόκκο, όσο και στον δεύτερο με την Αικατερίνα Καττιλούσια (Γατελούζου) οι οποίες πέθαναν νέες και γρήγορα χωρίς να προλάβουν να του δώσουν απογόνους .

Η θλίψη του Αυτοκράτορα μεγάλωνε όχι μόνο από τα θλιβερά γεγονότα της προσωπικής του ζωής αλλά και από τον επιθανάτιο ρόγχο της παραπαίουσας Βασιλεύουσας, από τον θανατηφόρο κλοιό που έσφιγγε ασφυκτικά όταν ο Μωάμεθ ο πορθητής ανέλαβε τα ηνία των  Οθωμανών, των γενιτσάρων, των εξωμοτών, των ατάκτων στιφών των Βασιβιζούκων αλλά και προδοτών Χριστιανών που πέρασαν στο αντίπαλο στρατόπεδο. Επιπλέον είχε να αντιμετωπίσει και την εσωτερική διαμάχη ενωτικών και ανθενωτικών. .

Άλλες δύο προσπάθειες για έναν ακόμη γάμο του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου που υποκινήθηκαν από τον Μεγάλο Λογοθέτη Γεώργιο (Σ)Φραντζή (ήδη σωβούσε η κόντρα που είχε με τον Μεγάλο Δούκα -πρωθυπουργό Λούκα Νοταρά -οι γνωστές βυζαντινές ίντριγκες) δεν στέφθηκαν από επιτυχία. Η  Χριστιανή Μάρα που εν τέλει αποσύρθηκε σε Μοναστήρι, κόρη του ηγεμόνα της Σερβίας και χήρα του Σουλτάνου Μουράτ είχε μεγαλώσει τον Μωάμεθ τον γιο του και εκεί στήριζαν τις ελπίδες οι Βυζαντινοί επειδή η Μάρα επηρέαζε το νεαρό Σουλτάνο με την μεγάλη φιλοδοξία της κατάκτησης της Πόλης ότι θα σεβόταν έναν γάμο της θετής μητέρας του με τον Κωνσταντίνο. Τα χρονικά περιθώρια στένευαν δραματικά ο κίνδυνος ήταν προ των τειχών και η τελευταία προσπάθεια για έναν γάμο με την κόρη αυτή τη φορά του ηγεμόνα της Ιβηρίας (σημερινής Γεωργίας) δεν καρποφόρησε!!

Όμως έστω και για λίγο ο Αυτοκράτορας γνώρισε την ευτυχία στο πρόσωπο της Άννας -Σοφιας Νοταρά της κόρης του Λουκά Νοταρά .! Ο γάμος τους έγινε το βράδυ του  Σαββάτου 26 Μαϊου 1453 στο παρεκκλήσι των Ανακτόρων σε στενό οικογενειακό κύκλο παρουσία των γονέων της Άννας και του Ιουστινιάνη ο οποίος και  κρατήθηκε μυστικός !. Ο καρπός του σφοδρού έρωτα του Κωνσταντίνου και της Άννας λέγεται όμως ότι γεννήθηκε το 1439/1440 με το όνομα Ιωάννης !! Μετά την πτώση  της Πόλης η Άννα -Σοφία Παλαιολογίνα – Νοταρά φυγάδευσε τον Ιωάννη Παλαιολόγο με το όνομα Ιωάννης Χριστιανός μέσα σε μια θαλαμηπόλο με κατεύθυνση την Βενετία ! Αργότερα διέφυγε και η ίδια η Άννα! Αρχικά πήγε στη Ρώμη και κατόπιν στη Βενετία όπου υπήρξε προστάτρια των Ελλήνων της Παροικίας!Πέθανε το 1507 σε ηλικία 100 χρονών.

Ο Ιωάννης Α’ Χριστιανός-Παλαιολογος (1439/1440-1513) είχε υποσχεθεί στη μητέρα του Άννα ότι μέχρι να φτάσει στην ηλικία των 30 χρόνων δεν θα αποκάλυπτε το μυστικό της καταγωγής του το οποίο έγραψε μέσα σε μια περγαμηνή που είχε η σύνοδος του και παιδαγωγός Ειρήνη όταν διέφυγαν στη Βενετία. Η Ειρήνη βοήθησε τον Ιωάννη στα πρώτα του βήματα έως ότου γνώρισε έναν Ελληνολάτρη Γερμανό ο οποίος τον πήρε μαζί του στη Γερμανία και τον ενέταξε στη Στρατιωτική Ακαδημία !! Από εκεί μετακινήθηκε στην Αυλή του Γάλλου Βασιλιά Καρόλου Ζ’. Ο Ιωάννης διέπρεψε ως αξιωματικός στον Γάλλο- Αγγλικό πόλεμο και στη συνέχεια συνοδεύοντας τον Γάλλο Βασιλιά στη Δανία δέχτηκε την πρόταση του Δανού Βασιλιά που εντυπωσιασμένος από το παράστημα, το ήθος, την ευγένεια του νεαρού Ιωάννη του πρότεινε να καταταγεί στην προσωπική του ασφάλεια !! Εκεί γνώρισε και την κόρη του Δανού Βασιλιά την Μαρία την οποία και παντρεύτηκε μετά και την αποκάλυψη της αληθινής του καταγωγής !!! Έγινε Βασιλιάς της Δανίας στις 21 Μαϊου 1481.Σκοτώθηκε σε μάχη στις 20 Φεβρουαρίου 1513! Το γενεαλογικό δέντρο αυτής της ένδοξης οικογένειας των Παλαιολόγων παρατίθεται ως εξής :

Αυτοκράτορες διετέλεσαν οι :
Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος (1259 – 1282). Οδήγησε στην παλινόρθωση της βυζαντινής αυτοκρατορίας με την ανάκτηση της Κωνσταντινουπόλεως το 1259 από τους Φράγκους.
Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος (1282 – 1328)
Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος (1328 – 1341)
Ιωάννης Ε΄ Παλαιολόγος (1341 – 1391)
Ιωάννης ΣΤ΄ Καντακουζηνός (1347 – 1354)
Ανδρόνικος Δ΄ Παλαιολόγος (1376 – 1379)
Ιωάννης Ζ΄ Παλαιολόγος (1390)
Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος (1391 – 1425)
Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος (1425 – 1448)
Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος (1449 – 1453)
Στα χρόνια της βασιλείας του Ανδρονίκου Β΄ και Ανδρονίκου Γ΄ το Βυζάντιο αρχίζει να υπολογίζεται πλέον ως μικρή δύναμη.
Δ Α Ν Ι Α
Ιωάννης Α΄ Χριστιανός (Παλαιολόγος)
Χριστιανός Β΄
Φρειδερίκος Α΄
Χριστιανός Γ΄
Φρειδερίκος Β΄
Χριστιανός Δ΄
Φρειδερίκος Γ΄
Χριστιανός Ε΄
Φρειδερίκος Δ΄
Χριστιανός ΣΤ΄
Φρειδερίκος Ε΄
Χριστιανός Ζ΄
Φρειδερίκος ΣΤ΄
Χριστιανός Η΄
Φρειδερίκος Ζ΄
Χριστιανός Θ΄
Ε Λ Λ Α Δ Α
Γεώργιος Α΄
Κωνσταντίνος ΙΒ΄
Παύλος Α΄
Κωνσταντίνος ΙΓ

Αν τελικά υπήρξε διάδοχος η όχι του τελευταίου Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνου Παλαιολόγου υπάρχουν πηγές και στοιχεία που το υιοθετούν η το απορρίπτουν ! Ας κρίνει ο καθένας .. Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι η Βασιλεύουσα, το ποθούμενο είναι διακαής πόθος των απανταχού Ελλήνων της Ενωμένης Ρωμιοσύνης και ίσως κάποια μέρα αν το θελήσει ο Θεός θα ξανασημάνουν τα σήμαντρα της Αγια Σοφιάς ώστε να συνεχιστεί η Θεία λειτουργία με την ευχή του «Ίνα ώσιν έν» υπό την σκέπη της Υπερμάχου Θεοτόκου!


2 thoughts on “Υπήρξε διάδοχος του τελευταίου Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνου ΙΑ Παλαιολόγου – Δραγάση;

  1. Συγχαρητήρια για το άρθρο είναι αλήθεια αυτά που γράφει ο κ. Μαστρογιάννης.
    Υπάρχουν και οι πηγές. Οι οποίες καταρρίπτουν τις πηγές που λένε τα αντίθετα με αδιαψευστα στοιχεία.
    Ο Δανός ερευνητής K. Laghorn καταστρώσει ύστερα απο πολύπλευρη μελέτη, γενεαλογικό πίνακα, τον οποίο μετέφρασε στην ελληνική γλώσσα ο καθηγητής της Λατινικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Στέφανος Α. Κουμανούδης, που δίδαξε την γλώσσα μας στον Γεώργιο Α. Πίνακας, μετάφραση, στοιχεία και σημειώσεις περιήλθαν αργότερα στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία που δημοσίευσε εκλογή τους (Νέα Σειρά τόμος Α τεύχος Β, 1928, σελ 131-144). Σύμφωνα με τον Laghorn μακρινός γενάρχης του Γεωργίου ήταν ο Αυτοκράτορας Μιχαήλ (1263-83) της δυναστείας των Παλαιολόγων.
    Εξήντα χρόνια αργότερα ο Βιεννέζος ιστοριοδίφης βαρόνος Α. Dungern συνέχισε τις σχετικές έρευνες (ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ) και συμφώνησε ως προς το πρόσωπο του γενάρχη. Ο Κωνσταντίνος Αθ. Βερναρδάκης υποστήριξε με άρθρο του στην Καθημερινή στις 03/08/1948 οτι οι ρίζες της ελληνικής δυναστείας ανάγονται στον αυτοκράτορα Βασίλειο Α τον Μακεδόνα. Ωστόσο είχαν προηγηθεί σε χρόνο ανύποπτο έρευνες στη βιβλιοθήκη της Ιεράς Μονής Ίμβρου του Βαρθολομαίου Κουτλουμουσιανου του Ιμβριου ο οποίος στηριζόμενος σε βιβλία και χειρόγραφα περιέλαβε στα Απομνημονεύματα τούτο συμπέρασμα του ότι η δανική βασιλική οικογένεια είχε το ίδιο αίμα με εκείνο που είχε χυθεί στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού. Τα απομνημονεύματα ανακάλυψε ο ιστοριοδίφης Θρασύβουλος Ζωιοπουλος και τα περιέλαβε στο έργο του Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ ο Σπυρίδων Β. Τριανταφύλλου.
    Όποιος θέλει μπορεί να ασχοληθεί εκτενέστερα με τις έρευνες αυτές και με τα οικεία συμπεράσματα.
    Και πάλι συγχαρητήρια για το άρθρο

Σχολιάστε