π. Σπυρίδων Μπέιλυ.
Διαβάζουμε στην Καινή Διαθήκη και στις διδαχές των Πατέρων τις προειδοποιήσεις για τον ερχομό του Αντιχρίστου. Και διαβάζουμε ότι όχι μόνο ο κόσμος, αλλά μέρος και της Εκκλησίας θα πλανηθεί. Και μέσα στην υπερηφάνειά μας μπορεί να μονολογήσουμε, «εγώ δεν θα ακολουθήσω ποτέ τον Αντίχριστο». Εν τούτοις βλέπουμε στον κόσμο γύρω μας το πνεύμα του Αντιχρίστου να είναι τόσο ισχυρό. Βλέπουμε τόσους πολλούς, ακόμη και στην Εκκλησία, να έχουν πλανηθεί.
Αναμφισβήτητα το ιστορικό των δραστηριοτήτων του Οικουμενικού Πατριαρχείου μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο μπορεί να ρίξει φως στα βαθύτερα κίνητρα της… απόβασης του Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην Ουκρανία. Για αυτόν τον λόγο, ακολουθεί μεταφρασμένο [το κατά δύναμιν] απόσπασμα της αναφοράς του Αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς [Σαγκάη & Σαν Φρανσίσκο] για το Οικουμενικό Πατριαρχείο προς την Δεύτερη Σύνοδο της Ρωσικής Εκκλησίας εκτός Ρωσίας (ROCOR) που έγινε στην πρώην Γιουγκοσλαβία το 1938.
Ο Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς μόλις έχει περιγράψει τις συνέπειες των Βαλκανικών Πολέμων και του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, δηλαδή, την απώλεια επισκοπών και την απώλεια πολιτικής ισχύος στο εσωτερικό της Τουρκίας. Αναφέρει μάλιστα ότι παρ’ όλη αυτήν την ταπείνωση, ολόκληρος ο Ορθόδοξος κόσμος έβλεπε με ευλάβεια την πόλη που ήταν κάποτε πρωτεύουσα της οικουμένης και ότι ο διάδοχος των Αγίων Ιωάννου Χρυσοστόμου και Γρηγορίου του Θεολόγου θα μπορούσε από αυτήν την θέση να καθοδηγήσει πνευματικά ολόκληρο τον Ορθόδοξο κόσμο, αν μονάχα είχε την δική τους ακλόνητη στάση στην υπεράσπιση της δικαιοσύνης και της αλήθειας.
Ὁ π. Ἰσαὰκ εἶχε ὡς ἐπίγεια πατρίδα τὴν πολύπαθη καὶ μαρτυρικὴ περιοχὴ τῆς Μέσης Ἀνατολῆς (Λίβανος). Ἀφοῦ πῆρε τὸ μοναχικὸ σχῆμα καὶ ἐμόνασε στὴν πατρίδα του, ἐν συνεχείᾳ ἦρθε γιὰ σπουδὲς στὴν Θεσσαλονίκη, στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Α.Π.Θ. Κατὰ τὴν περίοδο αὐτὴν ἀγάπησε τὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ συνδέθηκε μὲ πνευματικὲς προσωπικότητες ποὺ ζοῦσαν σὲ αὐτό.
Τον Οκτώβριο του 2018 διαβάσαμε μία είδηση την οποία ίσως να υποτιμήσαμε. Σε ανακοίνωσή της η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος με τίτλο:Μνημόνιο συνεργασίας της Ι. Συνόδου με το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, έγραφε:
Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς, Γραφείο επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών
Εν Πειραιεί τη 18η Ιουλίου 2019
Μέγας σκόπελος, ανάμεσα σε δεκάδες άλλους, για τις σχέσεις της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας μας με τον Παπισμό είναι και η πολιτική του διάσταση. Το Βατικανό είναι πρωτίστως κράτος, με συγκεκριμένο πολίτευμα, κυβέρνηση, κρατική δομή, σύνορα, σύνταγμα, νόμους, οικονομική αυτοτέλεια, διπλωματία, εξωτερική πολιτική, εσωτερική ασφάλεια, κ.α. Το σύγχρονο παπικό κράτος ιδρύθηκε «Επί Πάπα όμως Πίου ΙΑ΄ και της ιταλικής κυβερνήσεως του Μουσολίνι συνήφθη στο Λατερανό στις 11 Φεβρουαρίου1929». Με τη συνθήκη αυτή «ιδρύθηκε νέο μικροσκοπικό ανεξάρτητο κράτος με το όνομα “Κράτος της πόλεως του Βατικανού” (Stato della Città del Vaticano) και κατέβαλε 750.000.000 ιταλ. λίρες σε μετρητά και ένα δις. Ιταλ. λίρες σε δάνειο ως αποζημίωση για την κατάληψη των εδαφών του Ποντιφικού κράτους (ποσό λιγότερο από αυτό που ανάθεσε για τον Πάπα ο ιταλικός νόμος του έτους 1871, αλλά που δεν τον δέχτηκε εκείνος). Παράλληλα ο Πάπας ανεγνώρισε το Βασίλειο της Ιταλίας, με την Ρώμη πρωτεύουσα αυτού, παραιτούμενος του λοιπού επί παντός δικαιώματος και διεκδίκησης των άλλοτε ποντιφικών εδαφών. Το ανασυσταθέν αυτό νέο κράτος της πόλης του Βατικανού έκτασης 0,44 τ.χλμ. είχε 512 κατ. (1929 έτος ίδρυσης) εξ ων 389 Ιταλοί και 113 Ελβετοί» (https://el.wikipedia.org/wiki).
Ομιλία του μακαριστού π. Αθανασίου Μυτιληναίου, 13/03/83
Ενθυμείστε εις το ενδέκατον κεφάλαιον της Αποκαλύψεως το εξής χωρίον;
Και εδόθη μοι κάλαμος όμοιος ράβδω, λέγων μοι· Έγειραι, και μέτρησον τον ναόν του Θεού, και το θυσιαστήριον, και τους προσκυνούντας εν αυτώ· και την αυλήν την έξωθεν του ναού έκβαλε έξω, και μη αυτήν μετρήσεις, ότι εδόθη τοις έθνεσι· και την πόλιν την αγίαν πατήσουσι μήνας τεσσαράκοντα δύο·
Στὴν φωτογραφία βλέπουμε τὸν νῦν Ὑπουργὸ Ἄμυνας νὰ διαδηλώνει στὸ μεγαλειῶδες συλλαλητήριο κατὰ τῆς Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν στὴ Θεσσαλονίκη! Τώρα πού ὑπουργοποιήθηκε ἐκφράζει τὴν ἀμέριστη προσήλωσή του στὴν τήρηση τῆς Συμφωνίας ἐνώπιον μάλιστα τοῦ Ἀμερικανοῦ Πρέσβη.
Ο Επιφάνιος Ντουμένκο πιστεύει ότι η OCU, αν και «νεοσυσταθείσα», δεν εμφανίστηκε στις 15 Δεκεμβρίου του 2018 αλλά έχει χιλιόχρονη ιστορία.
Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 16 Ιουλίου 2019.
Κυκλοφορεί τις τελευταίες ημέρες η είδηση ότι τα Σκόπια θα αφαιρέσουν τον Ήλιο της Βεργίνας από τα εθνικά τους σύμβολα (βλέπε και Εστία, 3.9.2018)
Κατ’ αρχάς αυτό δεν είναι «χάρη», για να χαρούμε. Είναι υποχρέωση που πρέπει απαραίτητα να τηρούν, η οποία απορρέει από τη Συμφωνία των Πρεσπών. Για να δούμε, τηρείται;
Γεια σας, βρίσκομαι εδώ με τον π. Σπυρίδωνα και θα μας μιλήσει για το νέο του βιβλίο «Η Ορθοδοξία και το Βασίλειο του Σατανά».
Πάτερ, τι σας οδήγησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
π. Σπυρίδων: Διάβαζα ένα βιβλίο με τίτλο «Η Ορθοδοξία και η Θρησκεία του Μέλλοντος» του Σεραφείμ Ρόουζ, ενός Αμερικανού Μοναχού, και αρκετά από τα θέματα που πραγματευόταν ακούγονταν πολύ ενδιαφέροντα, αλλά κατάλαβα ότι πολλά από αυτά τα θέματα για τον αποκρυφισμό στον κόσμο μας και τον τρόπο με τον οποίον η Νέα Εποχή έχει επηρεάσει την κουλτούρα στην κοινωνία μας έχουν προχωρήσει, ακόμη και τώρα, πολύ πιο πέρα από αυτό που περιέγραφε. Και σκέφτηκα ότι θα ήταν ενδιαφέρον να προχωρήσω σε αυτά τα θέματα και ίσως να εξετάσω που βρισκόμαστε σήμερα.
Ἐξέλειπε κάθε φραγμός!
Μετὰ τὸν σάλον ποὺ προεκάλεσε ἡ συλλειτουργία τοῦ Σεβ. Γαλλίας μὲ τὸν σχισματικόν τοῦ Μαυροβουνίου εἰς τὸ Κίεβον, ἡ ψευδοαυτοκέφαλη «Ἐκκλησία» τῆς Οὐκρανίας ἐξέδωσεν ἕνα φρικτὸν ἀνακοινωθέν. Διὰ πρώτην φορὰν εἰς τὴν ἐκκλησιαστικὴν ἱστορίαν ἡ συμμετοχὴ εἰς τὸ Κοινὸν Ποτήριον δὲν συνεπάγεται «ἐκκλησιαστικὴν κοινωνίαν»! Ἑπομένως ἡ «intercommunio» μὲ κάθε αἱρετικὸν ἐπιτρέπεται! Καὶ μὲ τοὺς παπικούς! Ἄλλωστε ἀποκαλοῦν τὸ Φανάρι «ἡ Πρώτη Ἁγία Ἕδρα»! Αὐτὰ εἶναι τὰ ἀποτελέσματα τῆς ἀποδοχῆς καθηρημένων, αὐτοχειροτονήτων καὶ ἀχειροτονήτων! Παραθέτομεν τὸ ἐπίσημον ἀνακοινωθέν:
Με την πρόσφατη χορήγηση του τόμου αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, μεταξύ άλλων, το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης διακηρύσσει ότι έχει το δικαίωμά να κρίνει εφέσεις παγκοσμίως, από επισκόπους και κληρικούς οπουδήποτε ανά τον Ορθόδοξο κόσμο. Η κανονική βάση της πεποιθήσεως αυτής είναι οι κανόνες Θ’ και ΙΟ’ της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου που έλαβε μέρος στην Χαλκηδόνα το 451. Ενώ η Κωνσταντινούπολη επιθυμεί να δώσει την εντύπωση ότι αυτό το δήθεν εκκλησιαστικό δικαίωμα είναι αδιαμφισβήτητο, η ιστορία μας δείχνει ότι οι κανόνες αυτοί έχουν αντιμετωπίσει τόσο εκκλησιαστική και κανονική αντίσταση όσο και υποστήριξη. Στο μέγα του έργο, το Πηδάλιον, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (+1809) κατέγραψε μια μακρά υποσημείωση στον Κανόνα Θ της εν Χαλκηδόνα Συνόδου, εξηγώντας τους ιστορικούς, αιτιολογικούς, και κανονικούς λογούς για τους οποίους η Κωνσταντινούπολη δεν έχει το δικαίωμα να ακούει εφέσεις από κληρικούς άλλων πατριαρχείων.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τοποθέτησε τον Γιώργο Μαυρωτά στην θέση του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού. Ο Γιώργος Μαυρωτάς προέρχεται από «Το Ποτάμι» και είναι ένας από τους «8 πρόθυμους» χωρίς τους οποίος ο ΣΥΡΙΖΑ με τους 145 βουλευτές δεν θα μπορούσε να είχε περάσει την προδοτική συμφωνία της λίμνης. Τα ανταλλάγματα που πήραν αυτοί οι 8 δεν θα τα μάθουμε ποτέ, αυτό όμως που γνωρίζουμε είναι ότι τα εθνικά ζητήματα που χτυπάνε στις καρδιές των Ελλήνων ΔΕΝ αποφασίζονται ΟΥΤΕ από μειοψηφικές κυβερνήσεις, ΟΥΤΕ με ανταλλάγματα.
σ.σ. Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος δεν βλέπει την παναίρεση του οικουμενισμού, δεν είδε τις αιρέσεις που έγιναν «εκκλησίες» στην ψευδοσύνοδο, βλέπει μόνο αυτούς που αντιδρούν σε όλα αυτά ως αιρετικούς! Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος εκθειάζει «την νίκη των 630 Θεοφόρων Πατέρων της εν Χαλκιδόνι Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου κατά της αιρέσεως του Μονοφυσιτισμού», αλλά δεν είδε τι έγινε στην πρόσφατη επίσκεψη του αιρετικού Μονοφυσίτη «πατριάρχη» Ἀντιοχείας και Πάσης Αφρικής Ιγνάτιου-Ἐφραίμ Β´, ούτε είδε τι έγινε και σε παλαιότερες συναντήσεις με αιρετικούς Μονοφυσίτες! Διερωτώμεθα μήπως ο συμπαθής κατά τα άλλα Μητροπολίτης πάσχει από κάποιου είδους άνοια ή μήπως συμβαίνει κάτι άλλο. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε που ο Φθιώτιδος Νικόλαος τάσσεται κατά της «αγίας ανυπακοής» με όλα αυτά που συμβαίνουν, ενώ πρόσφατα υποδέχθηκε τον σχισματικό Ολβίας Επιφάνιο δωρίζοντάς του ένα Αρχιερατικό Εγκόλπιο! Επειδή αυτά ξέρει να τα κάνει, μάλλον εξηγείται γιατί τάσσεται κατά της «αγίας ανυπακοής» και γιατί έκανε αυτές τις άσχετες δηλώσεις την ημέρα εορτής των Αγίων Πατέρων της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου.
Εκτός ημερησίας διατάξεως τον Οκτώβριο το Ουκρανικό κακοκέφαλο, ο «Οικουμενικός» και ο Πάιατ αποφάσισαν!
Η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος είναι το πρώτο αξιοθρήνητο, αλλά και προβλεπόμενο, θύμα του εξουσιομανούς αμερικανοκίνητου «πάπα της Ανατολής» Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ο οποίος έσπευσε πρόσφατα να δηλώσει στο Ουκρανικό πρακτορείο ειδήσεων TNT ότι «Η πρώτη Εκκλησία που θα αναγνωρίσει την Τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας θα είναι η αδελφή Εκκλησία της Ελλάδος»! (Σημειωτέον: η Εκκλησία της Ελλάδος που είναι τώρα του χεριού του Πατρ. Βαρθολομαίου αποκαλείται «αδελφή», αλλιώς θα ήταν μία «ανυπάκουη» και «αχάριστη θυγάτηρ».)
Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς – Γραφείο επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών.
Εν Πειραιεί τη 15η Ιουλίου 2019
Η αντιχριστιανική φιλολογία και παραφιλολογία έχει έναν και μοναδικό σκοπό, να πλήξει την Εκκλησία, να γκρεμίσει το χριστιανικό οικοδόμημα, διότι το θεωρεί ως επιζήμιο σύμπτωμα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Απίθανοι αφανείς συγγραφείς, εμφανίζονται ξαφνικά ως «ειδικοί», για να «ξεθεμελιώσουν» το «σαθρό» χριστιανικό οικοδόμημα, να «αποκαλύψουν» την «αλήθεια», που την κρατούσαν «κρυφή» οι δήθεν πλαστογράφοι της ιστορίας χριστιανοί. Τρέφουν την ψευδαίσθηση ότι είναι οι «σωτήρες της ανθρωπότητας», οι οποίοι θα την «απαλλάξουν από τα χριστιανικά δεσμά» και θα την οδηγήσουν στην «αλήθεια» και την «ευημερία», την οποία της στέρησε ο «κακός» Χριστιανισμός!
Οι λέξεις μέσα σε αγκύλες ([ ]) είναι δική μας προσθήκη για την καλύτερη κατανόηση του κειμένου.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
«Ἐκεῖνα πού έχουν ορισθεί [ἀπό τούς προηγούμενους Ἱερούς Κανόνες, δηλ. τόν 13ο καί 14ο τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου] γιά πρεσβυτέρους, ἐπισκόπους καὶ μητροπολίτες, πολύ περισσότερο ἰσχύουν καί γιά τούς Πατριάρχες. Ὥστε, ὅποιος πρεσβύτερος ἤ ἐπίσκοπος ἤ μητροπολίτης τολμήσει νά σταματήσει τήν [ἐκκλησιαστική] κοινωνία μέ τόν πατριάρχη στόν ὁποῖο ὑπόκειται καί δέν τόν μνημονεύει ὀνομαστικῶς ―ὅπως εἶναι ὁρισμένο καί διατεταγμένο στήν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας―, ἀλλά κάνει σχίσμα πρίν ἀπό τη συνοδική απόφανση καί ὁριστική του καταδίκη [ἐννοεῖ τοῦ Πατριάρχη], αὐτόν [τόν κληρικό] ὅρισε ἡ ἁγία Σύνοδος [δηλ. ἐκείνη πού νομοθετεῖ τά παρόντα, ἡ Πρωτοδευτέρα ἐπί Μ. Φωτίου] νά μήν ἱερουργεῖ καθόλου, ἐφ’ ὅσον [πρώτα] ἐλεγχθεῖ ἄν ὄντως παρανόμησε. Καί, βέβαια, αὐτά ἔχουν μέν ὁρισθεῖ καί θεσμοθετηθεῖ γιά ἐκείνους [τούς κληρικούς] πού βρίσκουν πρόφαση νά διακόψουν την κοινωνία γιά κάποια παραπτώματα [δηλ. προσωπικά ἁμαρτήματα] πού ἐγκαλοῦνται οἱ δικοί τους Πρόεδροι [δηλ. οἱ πνευματικοί τους προϊστάμενοι], προκαλώντας σχίσμα καί διασπώντας τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας.
σ.σ. Ανάμεσά τους ο π. Σπυρίδων που μας συγκίνησε με ΑΥΤΟ το βίντεο εναντίον του οικουμενισμού. [και ΕΔΩ]
Τον περασμένο Νοέμβριο ο π. Μαρκ Τάισον εγκατέλειψε την Αμερικανική Καρπαθορωσική Ορθόδοξη Επισκοπή (ACROD), μια δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στην Αμερική, και εντάχθηκε στην Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία εκτός Ρωσίας (ROCOR) λόγω των ανησυχιών του στο θέμα της εισπήδησης του Πατριαρχείου στην Ουκρανική Εκκλησία. Σύντομα τον ακολούθησε ο π. Νεκτάριος Τρεβίνο.
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού
Η εκχριστιάνιση των Ρως (Ρώσων) είναι ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της ιστορίας. Κι’ αυτό διότι οι πολυάριθμοι λαοί της βορειοανατολικής Ευρώπης, γνώρισαν το φως του Χριστού, και άφησαν οριστικά πίσω τον εφιαλτικό παγανισμό και μαζί του το βάρβαρο και απολίτιστο παρελθόν τους. Πρωτεργάτης σε αυτή την παλιγγενεσία υπήρξε ο άγιος Βλαδίμηρος, ο Μέγας Πρίγκιπας του Κιέβου, του οποίου δίκαια η Εκκλησία του απένειμε τον τίτλο του Ισαποστόλου.
Δεξιά και Αριστερά ουδέποτε είχαν διαφορές επί του οικονομικού μοντέλου διακυβέρνησης. Διαφορές υπήρχαν στο πολιτισμικό υπόβαθρο κι αυτές όμως σταδιακά αμβλύνθηκαν καθώς η δεξιά κινήθηκε προς τις αριστερές ιδέες.
Οι πρόσφατες μετακινήσεις βουλευτών από κόμμα σε κόμμα πρέπει να διέλυσαν και τα τελευταία ίχνη πεποιθήσεων της κοινωνίας για «αξεπέραστες διαχωριστικές ιδεολογικές γραμμές». Πρέπει να διέλυσαν και την αυταπάτη ότι υπάρχει σήμερα δεξιό κόμμα στην Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να διαλύθηκε, όμως η Ελλάδα πασοκοποιήθηκε πλήρως. Το επιβεβαίωσαν πανηγυρικά οι Τσίπρας και Μητσοτάκης. Ποια πασοκική γραμμή θα επιχειρήσει να περάσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην παιδεία; Γιατί έσπευσε -συμβολικά- να επισκεφτεί το Υπουργείο Παιδείας; Είναι μόνο το πανεπιστημιακό άσυλο αυτό που επείγει; Ας ανατρέξουμε δώδεκα χρόνια πριν, στην συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος και στο περιβόητο άρθρο 16 §2.
Μετεκλογικές εκτιμήσεις και πρώτες διαπιστώσεις
Νεκτάριος Δαπέργολας, Διδάκτορας ιστορίας.
Πέρασαν λοιπόν και αυτές οι εκλογές και δυστυχώς όσα δυσοίωνα γράφαμε μετά τις ευρωεκλογές του Μαΐου επαληθεύτηκαν πλήρως. Η χώρα απέκτησε μεν νέα κυβέρνηση στη θέση των μισελλήνων ολετήρων, αλλά η συνολική αυτή εξέλιξη – και έτσι όπως ήρθε – μόνο για πανηγυρισμούς δεν προσφέρεται. Κατ’ αρχάς αυτή η νέα κυβέρνηση σίγουρα δεν είναι αυτό που θα μπορούσε να ονειρευτεί ή να ελπίσει κανείς ότι είναι δυνατόν να βγάλει πραγματικά τη χώρα από την οικονομική έστω κατάρρευση, πόσο δε μάλλον από την κοινωνική κρίση και κυρίως το βαθύ πνευματικό τέλμα. Αυτό ήταν εκ των προτέρων γνωστό.
σ.σ. Εδώ και τρία χρόνια με την κάλυψη της εθνομηδενιστικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ επαγγελματίες δικαιωματιστές / δουλέμποροι και υπερασπιστές των «ανοιχτών συνόρων» έκαναν κατάληψη στο ξενοδοχείο City Plaza απαγορεύοντας στην ιδιοκτήτρια Αλίκη Παπαχελά να εισέλθει στον χώρο που της ανήκε. Οι λιμουζίνες μπαινόβγαιναν στο γκαράζ και όλα πήγαιναν ρολόι μέχρι λίγες ημέρες πριν τις εκλογές όπου παρατηρήθηκε μία κινητικότητα η οποία κατέληξε στην … αθόρυβη εκκένωση της πολυκατοικίας. Τι ακριβώς συνέβη; Παρουσιάζω ένα βίντεο και δύο δημοσιεύματα και ο καθείς ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Ο σεπτός Ιεροκήρυκας της Μητροπόλεώς μας, πατήρ Σεραφείμ Δημόπουλος (1937–2008) ήταν πραγματικά «ένας ασκητής στον σύγχρονο κόσμο» με πολλά θαυμαστά σημεία της Χάριτος του Θεού στην οσιακή του ζωή και στην φιλάνθρωπη δράση του, με έκδηλο το θεόσδοτο χάρισμα των ιάσεων, της προόρασης, καθώς και της προφητείας.
Η εκούσια πτωχεία του ήταν ολοφάνερη και υπέρμετρη. Συνδυαζόταν, μάλιστα, με άφθονες εκδηλώσεις και συμπεριφορές μιας επιτηδευμένα αλλοπρόσαλλης και «περίεργης» συμπεριφοράς, δηλαδή μιας αγίας σαλότητας. Ως «Αρχιμανδρίτης» που ήταν ο ίδιος, φορούσε έναν πολύ απλό σιδερένιο σταυρό.
Γράφει ὁ π. Νικόλαος Μανώλης
Τούς βλάσφημους ἀνθρώπους ὁ Κύριος θά τούς ἐμέσει.
Μέ ἐντολή Του στήν Παλαιά Διαθήκη, δημιουργήθηκε λόφος ἀπό τίς πέτρες πού χρησιμοποιήθηκαν κατά τό λιθοβολισμό τοῦ πρώτου βλάσφημου. Ἀλλά καί σέ κάθε διάδοχό του ἁρμόζει αὐστηρή συμπεριφορά πρός συμμόρφωση. Γράφει ὁ Ἅγιος Νεκτάριος ὁ θαυματουργός: «… λέγει ὁ Κύριος, αὐτός πού ὀργίζεται κατά τοῦ πλησίον του εἶναι ἔνοχος στή γέεννα τοῦ πυρός… ἐάν τέτοια εὐθύνη ἔχει ὁ κατά τοῦ πλησίον ὀργισθείς, ποιά εὐθύνη θά ἔχει ὁ κατά τοῦ Θεοῦ, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας βλασφημῶν; …Σᾶς παρακαλῶ νά βοηθήσετε τούς βλάσφημους νά μετανοήσουν, νά πλησιάσουν στό ἱερό Μυστήριο τῆς Ἐξομολόγησης καί νά ζητήσουν τό ἔλεος καί τή συγνώμη τοῦ ἁγίου Θεοῦ καί νά σταματήσουν τό βρώμικο αὐτό πάθος, διαφορετικά ἀπομακρυνθεῖτε ἀπό κοντά τους, ὅπως φεύγετε μακριά ἀπό μία ὀχιά, μήπως καί διορθωθοῦν, πράγμα πού εὔχομαι».
Τοῦ κ. Παναγιώτου Κατραμάδου
Ὁ νέος Μητροπολίτης Λαρίσης ἐκκίνησε μὲ τὰς καλυτέρας προϋποθέσεις. Ἄνθρωπος ὑψηλῆς μορφώσεως ἐξελέγη ἀπὸ τὴν Ἱεραρχίαν, ὥστε νὰ ἀνταποκριθῆ εἰς τὸν ἑνωτικὸν ρόλον ποὺ ἀπῄτουν αἱ συνθῆκαι τῆς Ἱ. Μ. Λαρίσης πρὸς ἀποκατάστασιν τῆς κανονικῆς τάξεως καὶ ζωῆς τῆς ἐκεῖ Ἐκκλησίας.
Στό παρακάτω κείμενο τοῦ μητροπολίτη Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου προβάλλεται στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας ἡ κοινωνία τῶν ἀνθρώπων, σέ σχέση μέ τήν ἀπομόνωση τῶν ἀνθρώπνων τῆς ἐποχῆς μας, οἱ ὁποῖοι προσανατολίζονται σέ προσωπικές κατακτήσεις καί ἀπαιτοῦν ἀτομικά (πολλές φορές παράλογα) δικαιώματα.
Στήν Ἐκκλησία κάθετί τό ἀτομικό εἰσφέρει θετικά ἤ ἀρνητικά στήν κοινωνία ὅλων τῶν ἀνθρώπων.
Ἔξοδος πειρασμική ἡ ἰδιωτικοποίησι τῆς ζωῆς. Ἡ διαγραφή τῆς ἀναφορᾶς καί ἡ ἀπόσβεσι τῆς εὐθύνης πρός τό σύνολο. Πρός τήν κοινωνία τῶν συνανθρώπων. Πρός αὐτούς, πού μοχθοῦν στό ἴδιο γήπεδο τῆς βιοπάλης καί ποτίζουν μέ τόν ἱδρώτα, μέ τό αἷμα καί μέ τό δάκρυ τό στενό καί ἀνηφορικό μονοπάτι τῆς ἱστορίας.
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού
Η αδιάκοπη ανάδειξη αγίων στο δισχιλιόχρονο διάβα της ιστορίας είναι το μόνιμο θαύμα στην Εκκλησία μας. Κάποιος μεγάλος ασκητής είχε πει πως όταν σταματήσουν να αναδεικνύονται άγιοι θα έρθει και το τέλος του κόσμου. Ο 20ος αιώνας ανάδειξε μια πλειάδα νεοφανών αγίων. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.
Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς – Γραφείο επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών
Εν Πειραιεί τη 11η Ιουλίου 2019
Στους έσχατους και αποκαλυπτικούς καιρούς μας, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, από οικουμενιστικούς κύκλους, μια γιγαντιαία προσπάθεια να αποχαρακτηρισθούν οι σύγχρονοι αιρετικοί, ως αιρετικοί και να προβληθούν ως έχοντας δήθεν μια διαφορετική παράδοση. Η αίρεση και η κακοδοξία «βαπτίστηκε» ως «νόμιμη διαφορετικότητα», όπως την χαρακτήρισε πρόσφατα, ο αιρεσιάρχης του Βατικανού, ορθά – κοφτά, στην ορθόδοξη αντιπροσωπία, κατά την «θρονική εορτή» της «εκκλησίας της Ρώμης». Αυτό διδάσκει, περί των συγχρόνων αιρέσεων, ο Παπισμός, αυτό δυστυχώς δέχονται και διδάσκουν και οι δικοί μας ορθόδοξοι θιασώτες της λεγομένης «Οικουμενικής Κινήσεως».
Σε δήλωσή του ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης κατηγόρησε την επί ΣΥΡΙΖΑ ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας για κομματισμό και δήλωσε ότι ζήτησε την παραίτηση της.
Η πρώην Υπουργός Προστασίας του Πολίτη (ο Θεός να την κάνει) ενοχλήθηκε από αυτό το γεγονός και έσπευσε να δημοσιεύσει την ακόλουθη δήλωση:
Με ένα άρθρο γεμάτο ειρωνεία περιγράφει η «Εφημερίδα των συντακτών» την τελετή παράδοσης – παραλαβής του Υπουργείου Παιδείας. Θέτοντας τίτλο «Με τη βοήθεια της… Εκκλησίας» αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Ποιες είναι οι βασικές προτεραιότητες της νέας υπουργού Παιδείας; Πολλές, μπορούμε να υποθέσουμε. Η ίδια, όμως, την μέρα ανάληψης των καθηκόντων της επέλεξε για μία και μόνη να είναι ξεκάθαρη. Για τη σχέση της με την Εκκλησία.
Όπως ανέφερε προηγουμένως το OrthoChristian, στα τέλη Ιουνίου και για τρίτη φορά μια αντιπροσωπεία της σχισματικής «Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας» (OCU) επισκέφθηκε το Άγιον Όρος.
Ορισμένα Μοναστήρια υποδέχθηκαν εγκαρδίως τους σχισματικούς και μάλιστα τους επέτρεψαν να λειτουργήσουν και να κοινωνήσουν, ενώ άλλα τους έδιωξαν. Κάποια άλλα επίσης τους επέτρεψαν απλά να επισκεφθούν όπως θα έκαναν με οποιονδήποτε άλλο μη Ορθόδοξο επισκέπτη.
