σ.σ. Καλά, εδώ αυτός διαλύει τα πάντα, οι δικοί μας οι μητροπολίτες πού είναι; Θα βγει κανείς να μιλήσει ή μήπως ετοιμάζονται να κάνουν και αυτοί τα ίδια; Και μετά σου λέει γιατί μιλάνε οι λαϊκοί.
……Μάλιστα, σύμφωνα με τα όσα λέει στην «Απογευματινή», δεν θα διστάσει να θέσει προς εξέταση και το ζήτημα της χειροτονίας των μοναχών στα γυναικεία μοναστήρια, ώστε να τελούν τις ακολουθίες χωρίς την παρουσία ανδρών ιερέων…..
Ο Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε για τις χειροτονίες Διακονισσών
Υπέρμαχος ενός σαφώς πιο ενεργού ρόλου των γυναικών στον χώρο της Εκκλησίας είναι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε και Αγκόλας κ. Σεραφείμ, που με την απόφασή του να χειροτονήσει, τη Μεγάλη Πέμπτη, στην ενορία του Αγίου Νεκταρίου στη Χαράρε, την Αντζελίκ Μολέν ως πρώτη γυναίκα διάκονο, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις. Ο ίδιος ωστόσο παραμένει ακλόνητος στην άποψή του ότι σε έναν κόσμο που αλλάζει η Εκκλησία δεν μπορεί να παραμένει ίδια, ενώ, όπως υπογραμμίζει, «δεν υπάρχουν θεολογικά εμπόδια για τη χειροτονία των γυναικών». Μάλιστα, σύμφωνα με τα όσα λέει στην «Απογευματινή», δεν θα διστάσει να θέσει προς εξέταση και το ζήτημα της χειροτονίας των μοναχών στα γυναικεία μοναστήρια, ώστε να τελούν τις ακολουθίες χωρίς την παρουσία ανδρών ιερέων.
«Η επόμενη πρότασή μου προς τον Αλεξανδρινό μας Προκαθήμενο κ. Θεόδωρο και στα μέλη της Ιεράς ημών Συνόδου και προς τις τοπικές Εκκλησίες είναι να εξετασθεί σε διορθόδοξες συναντήσεις, με τη συμμετοχή εκπροσώπων όλων των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών το ερώτημα αν υπάρχουν θεολογικά και δογματικά εμπόδια στα γυναικεία μοναστήρια να προχωρήσουμε σε χειροτονίες μοναζουσών, να μπορούν να τελούν καθημερινά όλες τις ιερές ακολουθίες και να προσεύχονται για όλη την ανθρωπότητα χωρίς να χρειάζονται την παρουσία ανδρών», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο Μητροπολίτης, που δηλώνει, πρώτα και πάνω από όλα, πιστός στις συνοδικές αποφάσεις, υποστηρίζει ότι «με την αναβίωση του θεσμού των γυναικών διακόνων αναβαθμίζουμε ξανά στην καθημερινή μας ζωή το πρόσωπο της Παναγίας μας. Οι διακόνισσες δεν θα κάνουν κάτι κακό, καλούνται να κάνουν κάτι καλό: να φροντίζουν τους πονεμένους και τους αδικημένους, τα άπορα και ορφανά παιδιά, όπως έκανε η αδελφή Τερέζα στην Ινδία».
«Οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν δημιουργηθεί κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Θεού»
Ωστόσο, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο, «προκειμένου να προστατευθεί η ενότητα των απανταχού ορθοδόξων πρέπει να υιοθετούνται σαφείς συνοδικές αποφάσεις για τα ποιμαντικά καθήκοντα των διακονισσών, που θα στηρίζονται στην αρχαία Εκκλησιαστική Αποστολική Παράδοση», ενώ, όπως προσθέτει, «δεν πρέπει να αφήνουμε την εντύπωση στις φανατικές και ακραίες φωνές, που ποτέ τους δεν έκαναν τίποτα για να βοηθήσουν την ιεραποστολική μας διακονία, να νομίζουν ότι ο ρόλος των διακονισσών είναι να προσλαμβάνουμε καθαρίστριες». Ο Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε εξηγεί ότι «ουκ έστιν άρσεν καθήλυ στη δημιουργία του ανθρώπου και στην ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου του Θεού. Και οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν δημιουργηθεί κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Θεού». Όπως αναφέρει, «το θέμα της αναβίωσης του θεσμού των διακονισσών ετέθη και αποφασίστηκε ομοφώνως στις ετήσιες εργασίες της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας το 2016», ενώ «ξεκίνησε με πρόταση του Διορθοδόξου Διεθνούς Θεολογικού Συνεδρίου, που οργάνωσε με πρωτοβουλία του το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο το 1988».
«Δεν υπάρχουν θεολογικά εμπόδια»
Σύμφωνα με τον ίδιο, αφού οι εποχές αλλάζουν, έτσι και η Εκκλησία πρέπει να προσαρμόζεται αναλόγως. «Η προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν υπάρχουν θεολογικά εμπόδια για τη χειροτονία των γυναικών», λέει, εξηγώντας ότι «όπως σήμερα πλέον δεν μπορούμε να δεχτούμε τον αμαρτωλό θεσμό της δουλείας, παρά το γεγονός ότι ο Απόστολος Παύλος στον πρώτο αιώνα μιλούσε για την υπακοή των σκλάβων στους κυρίους τους, για να μην έχουμε κοινωνικές αναστατώσεις στην τοπική κοινωνία, κατά τον ίδιο τρόπο πρέπει να δούμε διαφορετικά τη θέση και τον ρόλο των γυναικών στον χώρο της κοινωνίας και της Εκκλησίας». Σε άλλο σημείο ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης ξεκαθαρίζει: «Πάνω από 40 χρόνια ακούγονται θεολογικές φωνές από όλες τις τοπικές Εκκλησίες για την αναβάθμιση της διακονίας των γυναικών στην Εκκλησία. Ανάμεσα σ’ αυτές τις φωνές είναι κι η δική μου ασθενική και ταπεινή φωνή. Ουδέποτε όμως προχώρησα εις κάτι χωρίς συνοδικές αποφάσεις».
(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»)
Το είδα ΑΚΤΙΝΕΣ
ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ 
Εδώ φαίνεται καθαρά το αποτέλεσμα της σιωπής των <<σωστών;;>> αρχιερέων. Αφού το επισκοπιδιον εξ Αφρικής πέταξε την πρώτη φωτοβολίδα και μέτρησε τις μηδαμινές αντιδράσεις, έρχεται τώρα να ολοκληρώσει το βδελυρό έργο του.
Αφιερωνω στους <<σωστους>> αρχιερείς ένα στίχο από κάποιο παλιό τραγούδι που λέει ότι <<δυό φορές είναι σκληρός ο θάνατος που δεν βρίσκει αντίσταση ο ερχομός του>>.
Το αφιερώνω και στους απλούς ιερείς που σηκώνουν αδιάφοροι τους ώμους λέγοντας ότι δεν είναι δίκη τους δουλειά να ασχολούνται μ´ αυτά.
Έχουν άλλες ασχολίες :
https://www.orthodoxianewsagency.gr/patriarxeia/oikomeniko_patriarxio/arxizei-to-diethnes-synedrio-ton-arxonton-tou-oikoumenikou-patriarxeiou-stin-athina/
Τους καημένους τους αγίους μας! Υπήρχαν θεολογικά εμπόδια στην πνευματική προκοπή του σώματος της Εκκλησίας και της δικής τους και δεν τα έβλεπαν! Και ήρθε τώρα ένας όψιμος και νεοφανής «φωτισμένος» δεσπότης, για να τα παραμερίσει και να ανοίξει τον δρόμο προς τον κατήφορο… Ανοίξτε τα στόματά σας δεσποτάδες! Δεν ακούτε; Δεν βλέπετε; Η σιωπή σας προς έλεγχό σας!
Το όλο «μυστικό» κρύβεται στην φράση που λέει ο υψηλόβαθμος ρασοφόρος :
«Η προσωπική μου άποψη….»
Πρέπει κάποιος να του υπενθυμίσει ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν πορεύεται με βάση προσωπικές απόψεις. Η Ορθόδοξη Εκκλησία πορεύεται με την σύμφωνη άποψη των Αγίων Πατέρων όπως αυτή εκφράστηκε στις Άγιες Οικουμενικές και Τοπικές Συνόδους.
Οι γυναίκες ως μέλη της Εκκλησίας με το μυστήριο του βαπτίσματος και του χρίσματος μετέχουν στην ιερωσύνη του Χριστού και έχουν τα ίδια δικαιώματα και καθήκοντα με τους άνδρες, εκτός από τη συμμετοχή τους στο μυστήριο της ιερωσύνης. Η θέση τους είναι ιδιαίτερα υψηλή και τιμητική και η προσφορά τους στο έργο της Εκκλησίας πολύ σημαντική. Παρ’ όλα αυτά η γυναίκα δε μπορεί να χειροτονηθεί στους τρεις βαθμούς του μυστηρίου της ιερωσύνης, δηλαδή στο βαθμό του Επισκόπου, του πρεσβυτέρου και του διακόνου. Κάτι που ουδέποτε απασχόλησε την αρχέγονη Εκκλησία και φυσικά στηρίχθηκε στη διδασκαλία της Αγίας Γραφής και της ιερής Παράδοσης.
Ἡ ἡσυχία τῆς γυναίκας στὸ ναὸ φανερώνει καὶ τὴν ταπείνωσί της. Ὁ ρόλος της δὲν εἶναι γιὰ τὴ λειτουργία τοῦ ναοῦ. Ἔχει ἄλλη λειτουργία ἢ γυναῖκα, ποὺ εἶναι καὶ αὐτὴ ἱερή, κάποτε ἐρώτερη ἀπὸ τὴ λειτουργία τοῦ ἱερέως ἀνδρός, ὅπως θὰ δοῦμε στὴ συνέχεια.Ἀλλ’ ὁπωσδήποτε ἢ σιγῇ αὐτὴ δὲν ἐμποδίζει τὴν ἱεραποστολικὴ δράση καὶ τὴ διδασκαλία, ποὺ ὀφείλει ἡ γυναῖκα στὸ περιβάλλον της, ἀλλὰ καὶ στὸ ρόλο ποὺ τῆς ἔχει ἀναθέσει ὁ Θεός.
Ο Απόστολος Παύλος απαγόρευε στις γυναίκες «το λαλείν επ’ Εκκλησίαις, το διδάσκειν και το αυθεντείν ανδρός».
Δὲν ὑποτιμᾷ τῇ γυναῖκα καὶ Παῦλος, ἀφοῦ μάλιστα τόσες φορὲς κήρυξε τὴν ἰσοτιμία ἀνδρὼν καὶ γυναικών. Ὑποτίμησις δὲν εἶναι να λειτουργῇ κανεὶς στὸ ῥόλο, ποῦ ὁ Θεὸς ἔχει ὁρίσει. Ἡ ἱερωσύνη ἔχει ὁρισθῇ να δίδεται ὡς χάρισμα μόνο σὲ ἄνδρες. Ἡ Ἐκκλησία σαφῶς εἶναι πάντοτε κατὰ τῆς ἱερωσύνης τῶν γυναικῶν. Δέν τις ὑποτιμᾷ. Θυμίζει ἁπλῶς, ὅτι κάποια ἅλλῃ λειτουργία ἔχει κληθῇ να τελοῦν. Κι εἶναι πιὸ δυσκολη αὐτή. Πρόκειται για τῇ λειτουργίᾳ τῆς μητρότητας.
Στις Αποστολικές Διαταγές αναφέρεται ότι αφού δεν επιτρέπεται στις γυναίκες να διδάσκουν στην Εκκλησία, πολύ περισσότερο να ιερατεύουν και «μόνον προσεύχονται και των δασκάλων επακούειν». Αυτό δεν σημαίνει σε καμμία περίπτωση υποτίμηση της γυναίκας καθώς στην εκκλησιαστική μας παράδοση διαφαίνεται έντονα η σημαντικότητα του προσώπου της και η αξιοποίηση του ρόλου της σε θέματα ποιμαντικής και κατηχητικής διακονίας.Ἐπιπροσθέτως, ὀφείλουμε νά τονίσουμε καί τοῦτο: Ὁ Θεάνθρωπος Κύριος στόν Μυστικό Δεῖπνο, ἐκεῖ ὅπου παρέδωσε τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, δέν κάλεσε τίς Μαθήτριες, οἱ ὁποῖες Τόν ἀκολουθοῦσαν καί Τόν διακονοῦσαν, ἀλλ᾽ οὔτε καί αὐτή τήν Μητέρα Του (Πρβλ. Μάρκ. 14, 17. Λουκ. 22, 14). Μετά δε τήν προδοσία τοῦ Ἰούδα, τήν θέση τοῦ πεπτωκότος μαθητοῦ δέν τήν κάλυψε ἡ Παναγία μας ἤ κάποια ἀπό τίς μαθήτριες, ἀλλά ὁ Ματθίας. (Πράξ. 1, 23–26). Ἀκόμη, ὅταν ἐπέστη ἡ ἀνάγκη ἐκλογῆς διακόνων γιά τήν ὑπηρεσία τῆς ἑτοιμασίας τῶν τραπεζῶν, ἐπελέγησαν καί γιά τήν διακονία αὐτή ἄνδρες –οἱ ἑπτά Διάκονοι– καί ὄχι γυναῖκες (Πράξ. 6, 2–7).
Αρχ. Δανιήλ Αεράκη
Καλό θα ήτανε να μην αναπαράγουμε διάφορες θεωρίες για την πίστη μας. Η ορθόδοξη πίστη κατανοείται μέσα από τις ερμηνείες των Πατέρων, όχι μέσα από θεωρίες και φιλοσοφίες, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν και σε αίρεση !
Επειδή και κάποιος Δημήτριος Μαυρόπουλος έλεγε τα ίδια με τον π. Δ. Αεράκη («έλεγε ότι έχει την χειροτονία του λαϊκού, η οποία ενεργήθηκε κατά το βάπτισμα»), πρέπει να δώσουμε την Πατερική ερμηνεία.
Λέει ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης πως «ο άνθρωπος είτε άνδρας είτε γυναίκα, όταν ολοκληρώσει την κάθαρση από τα πάθη και μπει στο στάδιο του φωτισμού, δηλαδή θεραπευθεί η νοερά ενέργεια της ψυχής του, δηλαδή έρθει το Άγιο Πνεύμα και κατοικήσει μέσα στην καρδιά του και προσεύχεται Εκείνο μέσα του αδιαλείπτως, Τ Ο Τ Ε σιωπηρώς χειροτονείται ιατρός για τους άλλους, τους μη θεραπευμένους». (Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου, Πατερική Θεολογία, σελίδα 32)
Αυτή, λοιπόν , είναι η χειροτονία των λαϊκών. Σε αυτήν μπορούμε όλοι , άνδρες και γυναίκες να μετέχουμε υπό προϋποθέσεις. Όχι απλώς επειδή βαπτιστήκαμε.
Κάτι θέλατε να πείτε. Κατανοητό.
Ταλαιπωρε υποφαινομενε και συνταλαιπωροι αδελφοί…»άνδρες αδελφοί και συμπένητες» που έλεγε κι ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος,αν νομίζετε πως θα μείνει κάτι όρθιο έστω κάτι που να θυμίζει στο τέλος της Ιστορίας «Ορθοδοξία» πλανασθε μεγάλην πλάνην!!!εγώ πλέον έχω σταματήσει να στεναχωριέμαι καθ’ότι δεν πρόκειται απολύτως τίποτε να γινη προκειμένου να μπει φρένο στους δαίμονες με ανθρώπινη μορφή και ράσα που Θεός οιδεν το γιατί διοικούν τα εκκλησιαστικά πράγματα! Ήδη βρισκόμαστε στο μεσασμο του ογδόου αιώνος και όλα αυτά είναι λίγο ή πολύ προφητευμενα!!!Η Εκκλησία θα καταφύγει να διασωθη στην έρημο… ήδη υπάρχει μια άτυπη διαίρεση των Πιστών σε συνειδητούς της οιονεί Κατακομβιτικής Εκκλησίας που ουδέ εις το παραμικρόν ανέχονται να συγκοινωνουν τοις ανθρώποις του Σκότους και του Ψεύδους που παριστάνουν τους παπάδες και στους άλλους…τους πολλούς…που κοιμωνται τον ύπνον τον θανατηφόρον της ραθυμιας,της λήθης,και της άγνοιας όπως λένε οι Πατέρες!Τον καθένα θα τον κρινη η Ιστορία και προπάντων ο Θεός!
Με τα μυαλά που κουβαλάει αυτός δεν θα είχε πρόβλημα να πάνε και γυναίκες στο Άγιο όρος. Αχ Χριστέ μου, εσύ δεν ήξερες και γι’αυτό δεν έδωσες στη μητέρα Σου κοτζαμ Παναγία την ιερωσύνη ενώ αυτός ξέρει καλύτερα! Άραγε με αυτά που κάνει όταν θα έρθει η ώρα η γη θα τον δεχτεί! Ο Κύριος να τον φωτίσει και να τον συγχωρέσει.