Χρήστος Βλαμάκης
Και ενώ όλοι χτυπάνε παλαμάκια και χαίρονται με την ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου (εδώ) φαίνεται πως κανένας δεν πονηρεύεται πλέον, κανένας δεν διαβάζει τι ανακοινώνουν και τι γράφουν. Μένουν στους τίτλους και αναπαύουν εαυτούς και αλλήλους.
Διαβάζουμε στην ανακοίνωση:
«… δεν τίθεται θέμα διαφωνίας ειδικά με τον πολιτικό γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, διότι συνολικά ο πολιτικός γάμος (αδιακρίτως φύλου ζευγαριών) δεν ενδιαφέρει την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση, η Εκκλησία της Ελλάδος, επειδή έχει ως αποστολή και την μέριμνα για την ορθή ανατροφή των παιδιών και των νέων…
[…] Όλοι οι άνθρωποι, παρά τις ατέλειες και αδυναμίες τους, είναι εξ ίσου τέκνα και εικόνες του Θεού. Δεν μπορεί να κατακριθεί κανένας για τα χαρακτηριστικά και τις τάσεις, με τις οποίες γεννήθηκε (!!!!!!)
[…] Όπως ήταν αναμενόμενο, η Ελλάδα καταδικάσθηκε το 2013 από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για αδικαιολόγητη (!!!!!!!) διάκριση σε βάρος των ομόφυλων ζευγαριών λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού».
[…] Όπως ήταν αναμενόμενο, η Ελλάδα καταδικάσθηκε το 2013 από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για αδικαιολόγητη (!!!!!!!) διάκριση σε βάρος των ομόφυλων ζευγαριών λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού».
Αναρωτιόμαστε. Αλήθεια, έχει υπάρξει κάτι πιο ντροπιαστικό στην ιστορία της εκκλησίας; Έχει υπάρξει μεγαλύτερη οπισθοχώρηση; Αν είναι να ακολουθούμε τις προσταγές της Ε.Ε. και να τις θεωρούμε και αναγκαίες καλύτερα να φύγουμε μια ώρα αρχύτερα. Θεωρούμε αδικαιολόγητη την (άκουσον άκουσον) διάκριση επειδή δεν τους επιτρέπεται να παντρεύονται; Επειδή την επόμενη μέρα δεν θα μπορούν να παίρνουν και παιδιά στο σπίτι; Αδιαφορούμε ξαφνικά για τα πάντα; Λέμε, δεν είναι χριστιανοί ας κάνουν ο,τι θέλουν; Πότε ξανάγινε αυτό;
Όλα τα ανωτέρω είναι εξοργιστικά, όμως το χειρότερο είναι να θεωρούμε πως ο Θεός τους έκανε έτσι!!! Να που και οι δηλώσεις του Νέας Ιωνίας δεν ήταν τυχαίες πριν κάποιο διάστημα. Να που γίνεται ένα βήμα την φορά, να που κανένας δεν αντιδράει.
Αδερφοί, ήρθε η ώρα να πάρουμε φραγγέλιο. Αν δεν, ας μας πάρει ο Θεός από σήμερα.
ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ 
«Αδιαφορούμε ξαφνικά για τα πάντα; Λέμε, δεν είναι χριστιανοί ας κάνουν ο,τι θέλουν; Πότε ξανάγινε αυτό;»
Δεν ξέρω πότε ξανάγινε αδελφέ, μάλλον θα είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά είναι αναπόφευκτο όταν παρατάς τα ζύγια του Χριστού και κάνεις τα ‘ανθρώπινα δικαιώματα’ ευαγγέλιο.
Δεν με εκπλήσσει..ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος τα έλεγε και τα ξανάλεγε. Μην σας κάνει εντύπωση που ψηλά στην ιεραρχία ιστάμενοι θα πέσουν. Στην εποχή της αποστασίας τίποτα δεν θα μείνει όρθιο. Αλλά κι εμείς ακαθάρτου μη απτόμεθα. Να αποστασιοποιηθούμε από κάθε έκπτωση. Έχουμε Αρχιεπίσκοπο τον Χριστό μας.
Πάνε να «περάσουν» οι αθεόφοβοι στο εκκλησιαστικό σώμα τη στρεβλότατη θέση επί τη βάσει της οποίας κάποιοι άνθρωποι έχουν γεννηθεί έτσι….
Ενοχοποιώντας, κατ αυτόν τον άκρως βλάσφημο και σφόδρα ασεβή συλλογισμό και ισχυρισμό, τον Άγιο Θεό.
Και μεις καθόμαστε και θεόμαστε απαθείς αυτά τα καραμπινάτα αίσχη….
Ομολογώ ότι αυτά που επισημαίνονται με έντονα κόκκινα γράμματα δεν τα είχα προσέξει σε προηγούμενη δημοσίευση μου.
Και αν σκεφτώ και τις προσφατες δηλωσεις της παπικής «εκκλησίας», φαίνεται ότι ο πάπας ως μαέστρος δίνει τον ρυθμό και η ΔΙΣ ακολουθεί..
Να είσαι πάντα καλά αδελφέ.