Αδιαφορία της Ελλάδας για την δίωξη των μοναχών της Λαύρας του Κιέβου!

Ζήκου Ελευθεριάδη

Πόσο οδυνηρή είναι στα αλήθεια η διαπίστωση ότι απουσιάζει το ήθος και η αγάπη από ανθρώπους που κηρύττουν αυτά τα δύο. Πόσο τραγικό είναι να βλέπει κανείς σημερινούς άρχοντες και ηγέτες να απέχουν παρασάγγας από τα μεγάλα αναστήματα του παρελθόντος. Κι αν συνδέσουμε το ήθος με το δόγμα, την ορθοδοξία με την ορθοπραξία, τότε αποκαλύπτεται η έλλειψη στην πίστη, η παρέκκλιση από το ορθό βίωμα.

Ο λόγος για τους σημερινούς ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπάρχοντας βέβαια και οι εξαιρέσεις.

Ας έλθουμε όμως επί του θέματος. Οι μοναχοί της Λαύρας του Κιέβου διώκονται από το μοναστήρι τους. Ένα μοναστήρι από το 1051 με ζωντανή μοναστική παράδοση θα μετατραπεί σε μουσειακό χώρο. Και ο λόγος ποιος είναι; Η άρνηση των μοναχών, υπό την κανονική δικαιοδοσία του μητροπολίτου Ονουφρίου, να υποταγούν στη σχισματική εκκλησία του Επιφανίου.

Αναρωτιόμαστε, οι ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος αναγνωρίζουν την ευθύνη τους; Με την αναγνώριση των σχισματικών της Ουκρανίας ως την κανονική εκκλησία, τροφοδότησαν την δικτατορική πολιτική του Ζελένσκι και του Επιφανίου Ντουμένκο. Και τώρα προ του οδυνηρού αυτού διωγμού ούτε φωνή, ούτε κάποια αντίδραση, έστω για τα μάτια του κόσμου.

Πόση αναλγησία μπορεί να υπάρχει εκ μέρους κάποιων ανθρώπων; Πού είναι τα χαρακτηριστικά και οι καρποί της γνήσιας αγάπης; Ομόδοξοι αδελφοί μας διώκονται και ούτε μια έκκληση βοήθειας γι’ αυτούς. Στους σεισμόπληκτους συνανθρώπους μας της Τουρκίας και της Συρίας συμπαραστάθηκε η διοικούσα εκκλησία -και καλώς έπραξε. Στους ομόδοξους μοναχούς δεν μπορεί να συμπαρασταθεί; Πώς κατανοείται το «εἴτε πάσχει ἓν μέλος, συμπάσχει πάντα τὰ μέλη»;

Πόση ντροπή αισθανόμαστε οι ορθόδοξοι Έλληνες που οι ποιμένες μας φέρονται με αυτόν τον τρόπο. Καταλαβαίνουμε πόσο τρελά μας κοροϊδεύουν κάποιοι με την αλητήρια ρητορική τους περί αγάπης και ενδιαφέροντος για το ποίμνιο. Πόσο ανερυθρίαστη συμπεριφορά, καπηλεία της θρησκείας και κακή αγωγή μπορεί να υπάρχει; Πόσοι σφουγγοκωλάριοι του δυτικών και του οικουμενικού πατριάρχη και αλητήριοι υπάρχουν… Κατά τον λαό όμως και οι άρχοντες…Δεν είμαστε άμοιροι ευθύνης.


7 thoughts on “Αδιαφορία της Ελλάδας για την δίωξη των μοναχών της Λαύρας του Κιέβου!

  1. Μα θέλει ανδρισμό και μετάνοια η παραδοχή του εγκλήματος στο οποίο συνένοχοι είναι η πλειονότητα των ιεραρχών. Και μάλλον λείπουν και τα 2. Και η δειλία είναι το πρώτο αμάρτημα (διόλου τυχαίο κατά την ταπεινή μου άποψη) που αναφέρει ο Κύριος σε όσα καταδικάζουν τον άνθρωπο στην αιώνια απώλεια. (Αποκλάλυψις Κεφ.21-8: «τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦσι καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πᾶσι τοῖς ψευδέσι τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος».)

    • Οι ΓΟΧ «βγήκαν» και φωνάζουν εδώ και 99 χρόνια,άλλοι βγήκαν στο παρα πέντε,μην τα λέμε ανάποδα…
      Μάλλον έχετε άγνοια του Ιερού Αγώνα των χριστιανών του Ορθόδοξου ημερολογίου…
      «Στο ξεκίνημα μιας αλλαγής ο πατριώτης είναι ένας δυσεύρετος άνθρωπος, γενναίος, μισημένος και περιφρονημένος. Όταν ο αγώνας του πετυχαίνει, και ο δειλός συμπράττει μαζί του, γιατί τότε δεν στοιχίζει τίποτα να είσαι πατριώτης.»
      Μάρκ Τουαίην

      Ο Θεός να μας ελεήσει όλους γιατί χανόμαστε στα αλήθεια …

  2. Αυτοί τώρα οι εν τω κλεινώ άστει έχουν άλλο καημό.
    Τις επερχόμενες εκλογές. Δια του λόγου το αληθές:

    Ο Μητσοτάκης στον Φθιώτιδος…κ.ο.κ.
    Έ ρε κατακαημένη Ρούμελη…
    Και πάλιν και πολλάκις είπωμεν:
    Ο Θεός να μας ελεήσει…

    Ιννοκέντιος

  3. Προς τους εν Χριστώ αδελφούς της Εκκλησίας της Ουκρανίας – των μοναχών της Λαύρας του Κιέβου.

    Ευχαριστείν οφείλομεν τω Θεώ πάντοτε περί υμών, αδελφοί………

    Οφείλουμε να ευχαριστούμε το Θεό πάντοτε για σας, αδελφοί, καθώς είναι άξιο να γίνεται, γιατί υπεραυξάνει η πίστη σας και πλεονάζει η αγάπη καθενός ξεχωριστά όλων σας, του ενός προς τον άλλο, ώστε εμείς οι ίδιοι να καυχιόμαστε για σας στις εκκλησίες του Θεού για την υπομονή σας και την πίστη σας, μέσα σε όλους τους διωγμούς σας και στις θλίψεις που ανέχεστε, οι οποίες είναι ένδειξη της δίκαιης κρίσης του Θεού, για να γίνετε άξιοι της βασιλείας του Θεού, υπέρ της οποίας και πάσχετε.
    Πράγματι, είναι δίκαιο απέναντι στο Θεό να ανταποδώσει θλίψη σ’ αυτούς που σας θλίβουν και άνεση σ’ εσάς που θλίβεστε μαζί μ’ εμάς, όταν αποκαλυφτεί ο Κύριος Ιησούς από τον ουρανό μαζί με τους αγγέλους της δύναμής του μέσα σε πύρινη φλόγα, αποδίδοντας εκδίκηση σ’ αυτούς που δεν ξέρουν το Θεό και σ’ αυτούς που δεν υπακούν στο ευαγγέλιο του Κυρίου μας Ιησού. Οι οποίοι θα πληρώσουν την τιμωρία τους με αιώνιο όλεθρο προερχόμενο από το πρόσωπο του Κυρίου και από τη δόξα της ισχύος του, όταν έρθει κατά την ημέρα εκείνη να δοξαστεί μεταξύ των αγίων του και να θαυμαστεί μεταξύ όλων εκείνων που πίστεψαν – επειδή έγινε πιστευτή η μαρτυρία μας προς εσάς.
    Γι’ αυτό και προσευχόμαστε πάντοτε για σας, ώστε ο Θεός μας να σας κάνει άξιους της κλήσης σας και να εκπληρώσει κάθε αγαθή ευαρέσκεια και κάθε έργο πίστης με δύναμη, για να δοξαστεί το όνομα του Κυρίου μας Ιησού μέσα σας, και εσείς να δοξαστείτε μέσα σ’ αυτόν, σύμφωνα με τη χάρη του Θεού μας και του Κυρίου Ιησού Χριστού.

    Προς Θεσσαλονικείς Β’ Επιστολής
    Κεφ.1,3-12

  4. Έτσι ακριβώς.
    Αυτοί είναι μικροί άνθρωποι κι εμείς απελπιστικά ακατήχητοι, για να αντιληφθούμε το ποιόν τους.
    Εννοώ το πλήρωμα της Εκκλησίας συνολικά. Οι τιμητικές εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Σχολιάστε