Ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης ελέγχει την απραξία των σημερινών επισκόπων που δεν αντιδρούν στις καρναβαλικές ασυδοσίες.

σ.σ. Μία «ατομική βόμβα» ανηθικότητας και βλακείας πέφτει σε πολλές πόλεις της Ελλάδος κάθε χρόνο μέσα στο Τριώδιο με τα καρναβάλια και οι επίσκοποι, για να μην παρεξηγηθούνε με τις τοπικές αγορές, δεν βγάζουνε άχνα… και καταστρέφονται ανθρώπινες ψυχές.

---

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

Ο μακαριστός π.Αυγουστίνος διεκήρυττε πεπαρρησιασμένα την αλήθεια, ωμή και απερίτμητη. Και αυτό του στοίχισε κατά κόσμον. Ναι, μόνο κατά κόσμον. Γιατί πνευματικά τον ανέβασε ακόμη περισσότερο στις συνειδήσεις του υγιώς φρονούντος εκκλησιαστικού πληρωματος. Οι κοσμικόφρονες ακόμη και δεκατρία έτη μετά τη σεπτή του κοίμηση ταράσσονται άμα τω ακούσματι του ονόματός του και των αντικαρναβαλικών του αγώνων. Λυσσούν ακόμη και σήμερα.

Ο μακαριστός αγωνιστής επίσκοπος προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις από την πλευρά των κοσμικώς φρονούντων που επιστράτευσαν μέχρι και πανεπιστημιακούς καθηγητές Ψυχιατρικής προκειμένου να του σφραγίσουν το στόμα. Επειδή κήρυττε κατά των καρναβαλικών αθλιοτήτων. Στη συνείδηση, όμως, του πιστού κλήρου και λαού δικαιώθηκε!
Στηλίτευσε, όπως και το παρόν κήρυγμα πιστοποιεί, τις ηθικές παρεκτροπές της περιόδου του Τριωδίου, με αιχμή του δόρατος τις δαιμονοκίνητες καρναβαλικές εκδηλώσεις.

Ψυχές παραδίδονται στο Σατανά σαν ανδράποδα με τις παντοίες ασχημίες που λαμβάνουν χώρα αυτές τις κατ εξοχήν ιερές και κατανυκτικές ημέρες, οπότε έχει χαθεί κάθε μέτρο και κάθε φραγμός, όπου βασιλεύουν τα κατώτερα ένστικτα. Σήμερα, κι όλας, η σχετική ειδησεογραφία μας πληροφορεί ότι αυξήθηκε κατακόρυφα η προσέλευση δυστυχών και τραγικών συνανθρώπων μας, θυμάτων της νεοειδωλολατρικής ασυδοσίας των ημερών, στα εφημερεύοντα Νοσοκομεία, συνεπεία υπερκατανάλωσης αλκοόλ.

Δεν χρειάζεται να επισημάνουμε και τις ηθικής φύσεως συνέπειες, προεκτάσεις και παραμέτρους των καρναβαλικών παραλυσιών. Τυγχάνουν τοις πάσι γνωστές. Και από μεν τους άθλιους (η λέξη είναι πολύ ήπια) πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς άρχοντες καθώς και από τους πλέον άθλιους δημοσιογραφίσκους που ζουν εκ μισθωμάτων ασεβείας και ανομίας καθώς και από τους υλόφρονες και στομαχόφρονες επιχειρηματίες των οποίων ολόκληρη η προοπτική της ζωής συνίσταται στο άνομο κέρδος, δεν περιμένουμε κάποια αντίδραση. Αυτοί συμφωνούν, υπερθεματίζουν, προβάλλουν και συμμετέχουν ενεργά στα συγκεκριμένα αίσχη. Κάτι τέτοιο είναι απολύτως αναμενόμενο.

Το ερώτημα, εν προκειμένω, συνίσταται στη στάση του επιχωρίου επισκόπου. Του ισταμένου «εις τόπον και τύπον » Χριστού. Του εντεταλμένου την περιφρούρηση του λαού του Θεού από τη λύμη της εκκοσμικεύσεως. Παραθέτω την εγκύκλιο που εξαπέστειλε ο εν λόγω μητροπολίτης με αφορμή την Κυριακή της Τυρινής, και η οποία έχει ως εξής [ΕΔΩ].

Πουθενά δεν γίνεται λόγος για τον καρνάβαλο. Πουθενά δεν στηλιτεύεται η καταδικασθείσα υπό Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων παλινδρόμηση προς την αρχαία ειδωλολατρεία. Ουδαμού του κειμένου της εγκυκλίου υπενθυμίζονται στα μέλη του πληρώματος της τοπικής Εκκλησίας οι θλιβερές αρές των σχετικών ιερών κανόνων που επιφυλάσσονται στους συμμετέχοντες στις καρναβαλικές ασχημίες.

Ο μακαριστός Αυγουστίνος το 1968, την Κυριακή της Τυρινής, μεσούσης της δικτατορίας, την ώρα που επρόκειτο να περάσει ο καρνάβαλος του Αμυνταίου μπροστά από τον ιερό ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης μολύνοντας την πνευματική ατμόσφαιρα της πόλεως πραγματοποίησε λιτανεία, εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων των κοσμικών και μετά τρία έτη κατόρθωσε τη ματαίωση του αισχρού καρναβαλιού που από τότε δεν επαναλήφθηκε.

Βεβαίως, δεν έχουμε την ίδια απαίτηση από το μητροπολίτη Πατρών. Ο κάθε μητροπολίτης έχει το δικό του τρόπο δράσεως και αντιδράσεως. Δεν νομίζουμε, όμως, ότι η εν προκειμένω σιωπή του μητροπολίτη Πατρών συνιστά τρόπο δράσεως και αντιδράσεως. Μάλλον, έλλειψη δράσεως και αντιδράσεως συνιστά μια τέτοια επιλογή.

Όταν ψυχές παραδίνονται στο Σατανά και καθίστανται ανδράποδά του δεν νοείται η σιωπή.
Χρειάζεται όχι μόνο στηλίτευση των εκτροπών δια λόγου και γραφίδος αλλά και λήψη των αναγκαίων πνευματικών μέτρων, τουλάχιστον σε βάρος των διοργανωτών, » ίνα και οι λοιποί φόβον έχωσι».

Δεν μπορεί να αυξάνονται κατακόρυφα οι αμβλώσεις μετά το καρναβάλι της Πάτρας και ο οικείος επίσκοπος να μην έχει προειδοποιήσει σχετικά το ποίμνιό διά σχετικής αυστηρής εγκυκλίου και να μην λαμβάνει πνευματικά μέτρα κατά των διοργανωτών και προπαγανδιστών του καρναβαλιού, έστω και εάν οι τελευταίοι τυγχάνουν κοσμικώς ισχυρά πρόσωπα.

Χρειάζεται προδρομική και προφητική γενικότερα στάση, στάση Χρυσοστόμου και Μεγάλου Βασιλείου και Αμβροσίου Μεδιολάνων καθώς και στάση Κοσμά Αιτωλού. Αρκετά ανεκτική στάση έχουν επιδείξει μέχρι σήμερα οι κατά καιρούς μητροπολίτες Πατρών απέναντι στον καρνάβαλο και τους διοργανωτές καθώς και προς τους συμμετέχοντες. Και η εν λόγω στάση έχει οδηγήσει τους τελευταίους στην αποθράσυνση και την καταφρόνηση ιερών θεσμών.
Ως εδώ και μη παρέκει!

---