Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κοσμίδης, θεολόγος
Α. ΤΡΕΧΟΥΝ ΟΠΙΣΘΕΝ ΤΥΡΑΝΝΩΝ
Κατέστη “Σκιά” ὄπισθεν Δυναστῶν
Ὁ “ταριχευμένος”, Πρόεδρος τῶν ΗΠΑ, ὁ Τζό Μπάϊντεν, ὁ ἀπάνθρωπος βομβαρδιστής τῆς Σερβίας (1999), μετέβη στήν Πολωνία, ὥστε νά ὀργανώση τήν αἰσχρή Νατοϊκή πολεμική ἐναντίον τῆς Ρωσίας (25/3/22). Τό λευκό “περιστέρι” τῆς Οὐκρανίας τό κατασπάραξε τό μαῦρο κοράκι.
Ποιός θά ἀκολουθοῦσε σάν σκιά, σάν τό δουλάκι στό ἴδιο μέρος; Σωστά προβλέψατε! Αὐτός πού ὑπνοβατεῖ μέσα σέ μία “παγκοσμίωσι”, ὡς δῆθεν ἡγέτης τῆς Ὀρθοδοξίας. Αὐτός πού αἰθεροβατεῖ σέ “Παράλληλο Σύμπαν”. Ἤτοι.
Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος. Πρόλαβε, ἀκόμη καί τόν Πάπα. Πράγματι, μόλις δύο ἡμέρες (27/3/22) μετά τόν Μπάϊντεν, κατέφθασε στή Βαρσοβία, ὁ καταπληκτικός “Λύτης!” τῶν Παγκοσμίων Προβλημάτων. Αὐτός, πού σάν πιόνι ἀκολουθεῖ πίσω ἀπό τούς πολιτικούς καί ἐκτελεῖ τίς ἐντολές τῶν τυράννων τοῦ αἰῶνος τούτου.
Μετά, μᾶλλον ἐπισφαλοῦς ὑγείας, τρέχει, ὅπου τόν τρέχουν. Ὅπως γιά παράδειγμα, πρόσφατα στίς ΗΠΑ (24/10/21 ἕως 8/11/21). Γιά νά καταλήξη τρεῖς φορές στά νοσοκομεῖα, γιά ὄχι ἁπλῆ ἐπέμβασι καρδίας. «Ἄστον νά ξαμολιέται», ψιθυρίζουν οἱ ἐκμεταλλευτές τύραννοι καί οἱ φιλόδοξοι “Δελφῖνοι”. «Εὐτελίστε τον ἕως ὅτου νά “πέση”».
Βαρθολομαῖος: Ἐκήρυξε τόν πόλεμον εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν
Δέν μετανοεῖ γιά τά σκοτεινά ἔργα του. Αὐτός προεκάλεσε πλείστους ὅσους Διχασμούς καί συγκλονιστικά προβλήματα στήν Ὀρθοδοξία. Μέ μέγιστο τήν ἀναγνώρισι τῶν ἀχειροτονήτων “Μαρξιστο-Ναζί” τῆς Οὐκρανίας. Αὐτός, ὁ ἠθικός αὐτουργός τοῦ θερμοῦ πολέμου. Ὁ δημιουργός ἑνός Σχίσματος στήν Ἐκκλησία, τό ὁποῖο δέν διαφαίνεται νά ἀποσοβεῖται.
Προεκάλεσε καί ἐκήρυξε τόν χριστιανοκτόνο Πόλεμο στήν Ὀρθοδοξία. Καί γι’ αὐτόν ἀκριβῶς τό λόγο, τό Φιλο-Ναζιστικό καθεστώς τῆς Οὐκρανίας, ἄρχισε ἀνοικτή Σύρραξι. Στοχοποιεῖ τούς μυριάδες πιστούς. Προωθεῖ νομοθετήματα, ὥστε νά θέση “Ἐκτός Νόμου” καί ὑπό “Ἀπαγόρευσι” τήν Μόνη Κανονική Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία τοῦ Προκαθημένου Ὀνουφρίου, ὑπέρ τῶν ἀχειροτονήτων “Ναζι-Κομμουνιστῶν”. Ἤτοι, ἀπηνής διωγμός τοῦ 90% τῶν πιστῶν, τοῦ 95% τῶν κληρικῶν καί τοῦ 99% τῶν Ἱ. Μονῶν.
Ἑτοιμάζουν Νύκτα τοῦ “Ἁγίου Βαρθολομαίου”
Ξανανασταίνουν τό τέρας τοῦ Φασισμοῦ, ὥστε νά δημεύσουν ὁλόκληρο τήν κινητή καί ἀκίνητη περιουσία τῆς Ἐκκλησίας. Νά κατασχέσουν καί νά καταλάβουν βιαίως τούς Ἱ. Ναούς καί τά Ἱ. Μοναστήρια. Νά εἰσβάλουν βιαίως στίς περίφημες Λαῦρες τοῦ Κιέβου, τοῦ Ποτσάεφ κ.τ.λ.
Προφανῶς θά ρεύσουν ποταμοί αἱμάτων τῶν πιστῶν καί τῶν ὁμολογητῶν. Οἱ ὄντως Ὀρθόδοξοι ποτέ δέν ἐνεργοποιοῦν Διωγμούς, Ἱερές Ἐξετάσεις, Σταυροφορίες καί δέν καῖνε τούς ἀνθρώπους στίς πυρές. Ἡ σατανική χαρά τοῦ ἐνόχου προβάλλει ἀνάγλυφα. Τά περιστατικά πληθωρικά. Παράδειγμα, πρόσφατα, οἱ “Οὐκρανο-Ναζί”, ἐν ὥρᾳ Προηγιασμένης Θ. Ἀκολουθίας, ἐβομβάρδισαν τήν Ἱ. Μονή Προφήτου Ἠλιού στό Ντονμπάς (30/3/22). Ἀπαγωγές καί ἐξαφανίσεις κληρικῶν κ.τ.λ., βρίσκονται στήν ἡμερήσια διάταξι τῶν Ναζί.
Μοιάζει ὡς νά σχεδιάζουν μιά νέα νύκτα τοῦ “Ἁγ. Βαρθολομαίου”, ἀνάλογη τῆς παλαιᾶς. Ὄνομα καί πρᾶγμα, ἡ ἐπαναλαμβανομένη ἀλγεινή ἱστορία.
Οἱ τύραννοι, ἐπαναφέρουν ἐπακριβῶς ὅσα ἀνόσια ἐνήργησε ὁ ἀλήστου μνήμης Λένιν. Αὐτός, ἀφοῦ ἐσφαγίασε τήν κανονική Ἐκκλησία, ἐδημιούργησε δική του ψεύτικη, τήν λεγομένη “Ζῶσα Ἐκκλησία” μέ τετρακοσίους (400) “ψευδεπισκόπους” (1922-1940), μέ τόν “Σεργιανισμό” καί τόν Ψευτοπατριάρχη Σέργιο.
Ἐμπόνως, ὑπενθυμίζουμε πώς, καί τότε, τό τότε ἀνάξιο “Φανάρι” ἀναγνώρισε αὐτό τό “Λενιστικό” Ἐκκλησιαστικό καταχθόνιο ἔκτρωμα. Συνέχειες αἰσχροτήτων καί ἀθλιοτήτων σήμερα.
Ἐπί πλέον, τά ἔργα τοῦ Πατρ. Βαρθολομαίου εἶναι καταστρεπτικώτατα. Αὐτός προκαλεῖ ἐπικίνδυνο Ἑλληνο-Ρωσικό Διχασμό μεταξύ τῶν ὁμοδόξων. Τροφοδοτεῖ ἀσυλόγιστα, ἕνα Ἀνθελληνισμό τῶν Ὀρθοδόξων Σλαβικῶν, ἀλλά κατ’ ἐπέκτασι καί τῶν Ἀραβικῶν Λαῶν. Φοβούμεθα μήπως τό πληρώσουμε μέ νέες ἐθνικές συμφορές.
Χριστόδουλος ἠμποδίσθη νά μεταβῆ εἰς Σερβίαν
Κατά τό 1999, ἐπί ὀγδόντα (80) ἡμέρες, νυχθημερόν, οἱ δειλοί καί φτηνόψυχοι δῆθεν “Εἰρηνισταί” Δυτικοί, ἐβομβάρδιζαν ἀνηλεῶς τήν Σερβία. Οἱ ἀνάλγητοι καί λαγοπόδαροι, ἀπό χίλια (1.000) χιλιόμετρα μακριά, ἐξαπέλυσαν πεντακόσιες πενῆντα χιλιάδες (550.000) βόμβες καί μάλιστα ραδιενεργές ἀπεμπλουτισμένου Οὐρανίου (DU). Χίλια διακόσια (1.200) ἀεροπλάνα καί τριακόσια πολεμικά πλοῖα σκορποῦσαν τό ἔρεβος στό Βελιγράδι. Τρεισήμισυ χιλιάδες (3.500) ἀθῶα παιδιά, ἐκτός τῶν χιλιάδων ἄλλων ἁπλῶν πολιτῶν, ὑπέστησαν φρικτό θάνατο ἀπό τούς συγχρόνους ἐγκληματίες πολέμου.
Νά καταχωρήσουμε καί τίς εἰκοσιέξι (26), ἀνάλογα “Ψευτο-Ειρηνικές” εἰσβολές τῶν ἰδίων Παγκοσμίων Κακούργων, μόνον τά τελευταῖα χρόνια; Μνημονεύουμε ἐμπόνως τά πρόσφατα καταχθόνια ἐρέβη, στήν Βακτριανή (Ἀφγανιστάν), ἐπί εἴκοσι (20) ἔτη. Στό Ἰράκ, στήν Λιβύη, στό Μάλι καί τή Συρία ἐπί δέκα (10) ἔτη.
Ὅλους αὐτούς τούς ποταμούς αἱμάτων, ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος δέν τούς ἀντελήφθη ποτέ; Προέβη εἰς κάποια ἔστω ἁπλῆ τυπική δήλωσι ἐμπόνου συμπαραστάσεως; Μετέβη ἐπί τόπου στά πεδία ἀντιπαραθέσεως;
Ἀσφαλῶς ὄχι! Δέν εὐκαιροῦσε, φρόντιζε νά μή χαθοῦν οἱ πιγκουΐνοι τῆς Ἀλάσκας. Μόνον τώρα συμπαρατάσσεται ἀήθως μέ τούς “Οὐκρανο-Ναζί”. Ἀντιθέτως, τότε, προέβη εἰς δηλώσεις καί ἀνέπεμψε καί θερμές προσευχές ὑπέρ τῆς Βαρβαρικῆς Τουρκικῆς εἰσβολῆς στήν Συρία (Ἀφρίν, 2018), σάν ἕνα πειθαρχημένο “Μετα-ανθρωπάκι” τοῦ Παγκοσμίου καί τοῦ τοπικοῦ Συστήματος ἰσχύος.
Κατ’ ἀντιδιαστολή, ὁ μακαριστός Προκαθήμενος, ὁ Πάσης Ἑλλάδος Χριστόδουλος, κατά τούς παναθλίους βομβαρδισμούς τῆς Σερβίας, ξεσήκωσε κῦμα Πανελληνίου συμπαραστάσεως καί ὠργάνωσε κομβόϊ ὑλικῆς ἐπικουρίας.
Ἀποκαλύπτουμε μάλιστα πώς εἶχε τήν ἀπόφασι νά συνοδεύση ὁ ἴδιος τά φορτηγά στό Βελιγράδι, στό “Περιρραντιζόμενο” ἀπό βροτοκτόνες βόμβες τῶν “Δυτικῶν Δημοκρατῶν”. Ἀλλά τό δειλό Κρατικό Σύστημα παρεμπόδισε τήν ἱστορική καί γενναία ἐκείνη συμβολική θυσιαστική πορεία.
Β. ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΑΠΟ ΛΕΟΝΤΕΣ ΛΑΓΟΙ
Ἐτρόμαξαν οἱ ἄρχοντες τοῦ κόσμου
Ἰδού πώς, ἐναργέστατα περιγράφει τήν κατάστασι τῶν ὑποταγμένων ἀναξίων Ἐπισκόπων, ἀναφορικά μέ τούς ἐξουσιαστές, ὁ Ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης.
»… Τὸ ἀποτέλεσμα; Οἱ Ἄρχοντες αὐτοῦ τοῦ κόσμου, πού στὴν ἀρχή ταράχτηκαν καὶ τρόμαξαν ἀπὸ τὸ λόγο τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὸν τρόπο ζωῆς πού ὁρίζει καὶ ἐπαγγέλλεται, δὲν ἄργησαν νὰ καταλάβουν ὅτι αὐτοὶ πού τὰ κηρύττουν σὲ Ἀνατολὴ καὶ Δύση, δὲν εἶναι τὸ κάτι ἄλλο, καὶ ἔτσι ὡς ἀνάξιοι, δὲν πρόκειται νὰ ἀλλάξουν τὴν ζωὴ τῶν ἀνθρώπων σὲ ὅλη τὴν οἰκουμένη, ὅπως θέλει ὁ Θεός.
»Σημάδια τρανταχτὰ ὁ τῦφος, ἡ τρυφὴ καὶ ἡ ἀπληστία μας, πού σὰν ξινισμένος ἀφρὸς γρήγορα φούσκωσε καὶ ξεχύθηκε σὰν κίτρινος ἐμετός. Οἱ Ἄρχοντες αὐτοῦ τοῦ κόσμου, ἀγαλλόμενοι, μᾶς πέταξαν τὰ ἀποφάγια τους μὲ σημαιοστολισμούς, δοξάσματα καὶ τυμπανοκρουσίες ὅμοιες μὲ τὶς εἰδωλολατρικές.
Ἠρέμησαν οἱ ἄρχοντες
»Καὶ εἶπαν οἱ Ἄρχοντες αὐτοῦ τοῦ κόσμου. “Καμμιά ταραχὴ καὶ καμμιὰ ἀνησυχία. Αὐτοὶ εἶναι σὰν ἐμᾶς. Λένε, πώς ἄλλου γένους θείου εἶναι, πώς ἄλλον κόσμο ἀρετῆς καὶ ἀγάπης εὐαγγελίζονται. Ἀλλὰ, αὐτοὶ εἶναι σὰν ἐμᾶς. Χειρότεροι ἀπὸ ἐμᾶς. Ἐμεῖς χορτᾶτοι καὶ ἀπὸ καταγωγὴ εὐφραινόμενοι καὶ κυλιόμενοι, πορευόμαστε. Αὐτοὶ τσόφλια κι ἀπὸ κατώγια, μὲ χυδαία κλωτσιὰ σπρωγμένοι στὴν Ἱεροσύνη τὰ χάνουν οἱ καψεροὶ ἀπ’ τὰ πλούτη καὶ τὰ δοξάσματα.
…Κανένας φόβος γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἀρχόντους. Αὐτοὶ λιώνουν στὴν ἡδονή. Λαχανιάζουν γιὰ τὸ χρῆμα. Πουλιοῦνται γιὰ μιὰ θέση σὲ συμπόσιο Ἀρχόντων. Πορνεύουν καὶ σοδομοῦν ὅπως ἐμεῖς. Κανένας φόβος. Εἶναι τοῦ χεριοῦ μας. Χαλαρῶστε. Μπρὸς στὰ ἀλλήθωρα μάτια τους, βάλτε λίγο χρυσάφι. Δῶσε τους μουχλιασμένη πολυτέλεια καὶ εὐωχία, κι ὅλα τὰ ξεπουλᾶνε καὶ Χριστὸ καὶ Ἐκκλησία καὶ παράδεισο οὐράνιο. Δικοί μας εἶναι. Κατάδικοί μας. Ὅσο γιὰ τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὴν αἰωνία ζωή, αὐτὰ γιὰ τοὺς ἀφελεῖς καὶ κακομοίρηδες”.
Μετάπτωσις ἐπισκόπων
»Ἄδελφέ μου, τὴν ἀπιστία τὴν δημιουργεῖ καὶ τὴν συντηρεῖ τὸ Ἱερατεῖο, μὲ τὴν ζωὴ πού κάνει.
«Παλαιὰ οἱ φιλάρετοι εἰς ἱεροσύνην προήγοντο, νυνὶ δὲ οἱ φυλάργυροι· τότε οἱ φεύγοντες τὸ πρᾶγμα διὰ τὸ μέγεθος τῆς ἀρχῆς, νῦν δὲ οἱ ἐπιπηδῶντες τῷ πράγματι διὰ τὸ μέγεθος τῆς τρυφῆς· τότε οἱ ἀκτημοσύνη ἑκουσίῳ ἐναβρυνόμενοι, νυνὶ δὲ οἱ πλεονεξία ἑκουσίῳ χρηματιζόμενοι·
τότε οἱ πρὸ ὀφθαλμῶν ἔχοντες τὸ θεῖον δικαστήριο, νυνὶ δὲ οἱ μηδὲ ἔννοιαν τούτου ἔχοντες· τότε οἱ τύπτεσθαι, νῦν δὲ οἱ τύπτειν ἕτοιμοι·
καὶ τί δὲ τὰ πολλὰ λέγειν, μεταπεπτωκέναι λοιπὸν τὸ ἀξίωμα, ἔδοξεν ἀπὸ ἱεροσύνης εἰς τυραννίδα· ἀπὸ ταπεινοφροσύνης εἰς ὑπερηφάνειαν· ἀπὸ νηστείας εἰς τρυφήν, ἀπὸ οἰκονομίας εἰς δεσποτείαν· οὐ γὰρ ὡς οἰκονόμοι ἀξιοῦσιν διοικεῖν, ἀλλ’ ὡς δεσπόται σφετερίζεσθαι» (Ἁγ. Ἰσιδώρου Πηλουσιώτου Ἐπιστ. 5,21). (Γεωργίου Διλμπόη, Ἀρσένιε, ἐσύ εἶσαι ὁ Ἀθανάσιος, Χίος 2012).
Γ. ΑΠΩΛΕΙΑ ΚΑΘΕ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΟΣ
Εὐτελισμοί διά τό “δεσποτηλίκι”
Καί γιά νά συπληρώσουμε τό θέμα μας, ἄς ἀπολαύσουμε τό δρᾶμα τῶν φιλοδόξων Ἀρχιμανδριτῶν, πού ἀγωνίζονται νά καταλάβουν ἐπισκοπικά ἀξιώματα, σέ μία συγκλονιστική καταγραφή.
«Ἄν ἤξερες πόσο φτηνόν καί περιφρονημένον πρᾶγμα εἶναι τό φαινόμενο πού λέγεται Ἀρχιμανδρίτης. Πιό πολύ κι ἀπ’ τόν ἁπλό παπά, γιατί ὀρέγεται τό “δεσποτηλίκι”. Μαρτύριο… καί νἄχεις τό διάβολο μέσα σου, νά θές νά γίνεις Δεσπότης. Μή μοῦ πεῖς ὅτι “καλοῦ ἔργου ἐπιθυμεῖ“. Δέν ξέρω γιά ἄλλες ἐποχές, ἀλλά σήμερα εἶναι φρίκη. Τί ἐξευτελισμούς περνᾶς, πόσα φαρμάκια καταπίνεις, πόσες φορές σοῦ ζητοῦν κι ἀναγκάζεσαι νά πουλήσῃς τήν ψυχή σου καί τό κορμί σου, θά τρόμαζες.
Πνίγεσαι ἀπό τή ζήλεια τῶν ἄλλων, σέ κυνηγοῦν τά Δεσποτάρια, κι οἱ ἀνιψιές τῶν Δεσποτάδων, τό σκυλολόϊ ἀπό τό συγγενολόϊ, κι ἐσύ βουβός βουλιάζεις στό μῖσος σου καί τσαλαβουτᾶς στίς πλεκτάνες καί τίς βρωμιές, μαχαιρώνεσαι ἀπό λόγια καί ξεσκίζεις τά ὄνειρα καί τά ἰδανικά σου, ὥσπου σιγά-σιγά νά μεταλλάξεις σέ πονηρό “ζούμπερο”, μέ γλυκά χείλια καί τροχισμένα δόντια, νά χωνεύεις ὅ,τι κι ἄν ἀκούσεις βρώμικο, χωρίς νά σβήσῃς τό ἀγγελικό χαμόγελο ἀπ’ τό στόμα.
Ὡς Δεσπότης ἔγινε σοφός
Καί ξαφνικά ἀπ’ τή μιά στιγμή στήν ἄλλη γίνεσαι Δεσπότης. Σάν νά σ’ ἄγγιξε μαγικό ραβδί, μεταμορφώνεσαι. Γίνεσαι ὄμορφος, μιλᾶς θεσπέσια, βαδίζεις παραδείσια. Τό κοντό μπόϊ σου μέτρο, τ’ ἀλλήθωρα μάτια σου διαμάντια, κι ὁ σκεμπές τῆς κοιλιᾶς σου τέλειο μαξιλαράκι, γιά ν’ ἀναπαύεται τό ἐγκόλπιο.
Μιλᾶς σοφία. Δέν μιλᾶς, σοφία. Δέν καταδέχεσαι τόν “ὄχλο“, χρηστότης. Ἀγκαλιάζεις τούς μπουμποῦνες καί τούς σκάρτους, θειότης. Καλοτρῶς γιά τήν κοιλιά σου, ἀρχοντοσύνη. Κακοτρῶς γιά νά θησαυρίζεις, ἀκτημοσύνη. Ἄχου, παπα-Χαραλάμπη, αὐτός πού ἦταν ἀπό κλώτσου καί ἀπό μπάτσου, διωγμένος ἀπό Μητρόπολη σέ Μητρόπολη, ἐπειδή ἄλλαξαν ἤ πέθαιναν Ἀρχιεπίσκοποι, ξαφνικά τἄχει ὅλα.
Ὅλα τά δῶρα εἰς τόν Δεσπότην
Ἀπό τή μιά μέρα στήν ἄλλη, ἀπό τή μιά στιγμή στήν ἄλλη. Ἕνα Μέγαρο, δύο. Αὐτοκίνητα δύο, τρία. Χιλιάδες πολλές ἀπό μισθό καί τυχερά. Ὅλα τά Μοναστήρια μέ τήν περιουσία τους, δικά του. Σ’ ὅλες τίς ἐνορίες οἱ παπάδες ἕτοιμοι νά στρώσουν τραπέζι καί κρεββάτι.
Τόν Σεπτέμβρη φροῦτα, τά Χριστούγεννα τυριά, τό Πάσχα ἀρνιά, τόν Αὔγουστο κρασιά. Αὐτός πού πρίν μέ δυσκολία σταύρωνε μερικές “καλημέρες“, τώρα… τόν Δεσπότη ἀπό δῶ, τόν προσκυνοῦμε ἀπό κεῖ. Χειροφιλήματα οἱ γριοῦλες, ξελιγώματα οἱ καλοκυράδες, δεῦτε προσκυνοῦμεν οἱ παπάδες. Τηλέφωνο ὁ Δήμαρχος, ἐπίσκεψη ὁ Νομάρχης, τραπέζι ὁ προύχοντας, σέ σουαρέ ὁ ἐφοπλιστής.
Χωρίς Δεσπότη, ὅλα ἄνοστα
Αὐτόν πού κανείς δέν ὑπολόγιζε καί κανείς δέν καταδεχόταν νά ρωτήσει τή γνώμη του, τώρα… κόκορας γεννᾶ, τόν Δεσπότη συμβουλευτεῖτε. Σεισμός γίνεται, στόν Δεσπότη κρεμαστεῖτε. Ἀνομβρία ἔπεσε, νά εὐλογήσει. Πόλεμος γίνεται, τόν Δεσπότη καί Ἀρχιερέα μπρός. Παρέλαση θέμε καί Δοξολογία, στολίστε τό Παγώνι, πιᾶστε τά ἑξαπτέρυγα καί πᾶμε.
Κάθε ἐκδήλωση χωρίς τήν παρουσία του κατάντησε νά θεωρεῖται ἄνοστη. Βλέπεις ὁ καθένας, δέν εἶναι εὔκολο νά μασκαρεύεται ὅλη τήν ὥρα, ἐνῶ ὁ Δεσπότης τὄμαθε τό μάθημα. Πῆρε τόν ἀέρα τοῦ κουδουνάτου καί συγκρατημό δέν ἔχει πιά. Κλέβουν καί δέρνουν εὔνομα οἱ Διχτάτορες, τόν Δεσπότη φωνάχτε νά μᾶς σκεπάσει. Διαφθείρουν τήν ἀλήθεια καί πορνεύουν τό δίκαιο οἱ ἐκμεταλλευτές, καλέστε τό Δεσπότη, κι αὐτός μ’ ἕνα ἀνάθεμα βλακείας, θά σφραγίσει σάν νἆναι ὁ τάφος τοῦ Χριστοῦ, κάθε ἀντίδραση.
Παραφρονοῦν ἀπό τήν δόξαν
Ὅλα ταῦτα ἀπό τή μιά στιγμή στήν ἄλλη. Πάει τρελλάθηκε ὁ φτωχός. Μή καργάρεις παπα-Χαραλάμπη, μή μοῦ κορδώνεσαι, γιατί κι ἐσύ στή θέση του τό ἴδιο θά πάθαινες. Ἐδῶ μιά κληρονομιά μεγάλη σοὔρχεται ξαφνικά καί τά χάνεις. ῎Οχι νά σοῦ τύχη αὐτός ὁ πακτωλός, αὐτή ἡ ἄφρονη δόξα.
Καθίζει ὁ διάβολος στό σβέρκο σου κι ἄντε νά τόν ξεκάτσεις. Δέν φταίει ὁ φτωχός. Εἶναι τό ξεκοιλισμένο θῦμα τῆς κακιᾶς ὥρας. Νά διευθύνει ἀνθρώπους, ποτέ δέν τὄμαθε καί τώρα πρέπει νά ὁρίζει τά ὄνειρα καί τή μοῖρα τους…
Δεσπότης, ὑποτακτικός εἰς τὰς Ἐξουσίας
Ἔβγαλε κουτσά στραβά τή Θεολογική Σχολή, ἀπό ποῦ κι ὥς ποῦ νομοθέτης; Πῶς δέν ἀρωτοῦν καλλίτερα τόν γάιδαρο τοῦ Καραγκιόζη. Ἀστειεύεσαι, αὐτός καμμιά φορά κλωτσᾶ ἄγαρμπα, ἐνῶ ὁ Δεσπότης ποτέ δέν θά ἀντιμιλήσει στόν ἰσχυρό δικό του Παράγοντα. Τόν ἀνέστησε ἀπό τήν κοπριά τῆς ἀρχιμαντρωσύνης, καί τώρα τόν βάζει σέ Ἐπιτροπές καί Συμβούλια, γιά νἄχει τήν ψῆφο του.
Ἐκεῖ πιά πού ἡ κωμωδία γίνεται ρεζιλίκι εἶναι, ὅταν σέρνει τά μεταξωτά του ράσα στά μεγάλα σαλόνια. Δέν ξέρει πῶς νά σταθεῖ, ποῦ νά σταθεῖ καί πόσο νά ὑποταχθεῖ.
Ἄν εἶναι “πίσω τοῦ κόσμου“ τά θαλασσώνει. Ἄν κάνει τό μάγκα, φέρνει ἀναγοῦλες. Ἄν εἶναι “μή ἅπτου”, τότε ὅλες οἱ ξαφρισμένες ὑπάρξεις καί ὅλες καί ὅλες οἱ ξεπουπουλιασμένες φραγκόκοτες πέφτουν ἀπάνω του μέ τά γλαρά τους μάτια, ὅλο λιγώματα μπογιά καί ἐμετικές μυρωδιές…» (Γεωργίου Διλμπόη, “Ἡ Δημοκρατία τῶν Οὐρανῶν”).
Διαφθορεῖς τοῦ Ἱεροῦ Ἀμπελῶνος
Ἐσχάτως, οἱ ἐξωνημένοι πολιτικοί τροχιοδρομοῦν νέες ἐθνικές μειοδοσίες. Μετά τό Σκοπιανό, τό Αἰγαῖο καί ἡ Κύπρος. Πάντως, οἱ Ἐπίσκοποι καθεύδουν τόν νήδυμο ὕπνο τῆς προδοσίας. Ὡστόσο, ἄριστοι Γεωπολιτικοί Ἀναλυταί, καί καθοδηγηταί, διαχρονικῶς, πάντοτε ἀναδεικνύονται οἱ Ἅγιοί μας. Αὐτοί θά μᾶς ἀποκαλύψουν τήν ἐν χρόνῳ Θεία Βουλή.
Ἐν κατακλεῖδι, ἱκανοί καί ἄλλοι μεγαλόσχημοι Ἐπίσκοποι, ὡς στρατευμένοι “Πομποί”, ἀναμεταδίδουν τυφλά τίς ἐντολές τῆς ἐγκληματικῆς “Παγκοσμιώσεως”. Κάθηνται εἰς Θρόνους καί οἱ Θρόνοι εἶναι κενοί. Δέσμιοι στήν φυλακή τῆς δοτῆς τους ἐλεγχομένης “Ὑπο-Εξουσίας”.
Καί, ἐπίορκοι καί ἀσυνείδητοι, ἐγκατέλειψαν, καί διέφθειραν τόν Ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου. Κατηνάλωσαν τήν Ἱερή του Ποίμνη, καθόσον κατέστησαν “Λυκοποιμένες” φρίκης. Τούς ἀναμένει ἡ Δικαία τοῦ Κυρίου κεραύνιος τιμωρία.
Ορθόδοξος Τύπος
Πηγή ΑΚΤΙΝΕΣ
ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ 