Οι οικουμενιστές βλέπουν την «κρίση» του κορωνοϊού ως την ιδανική ευκαιρία για να γίνουν άλματα προς την κατεύθυνση της πλήρους εκκοσμίκευσης της Εκκλησίας. Άλματα τα οποία υπό φυσιολογικές συνθήκες θα χρειάζονταν δεκαετίες, αν όχι εκατονταετίες, για να περάσουν, και πάλι με αμφίβολα αποτελέσματα.
Σήμερα έχει κηρυχθεί ανοιχτά πόλεμος στην Ορθόδοξη Παράδοση. Η μεροληπτική αντιμετώπιση ΒΓΑΖΕΙ ΜΑΤΙ.
Μπροστά σε αυτόν τον πόλεμο οι Ελληνόφωνες κυρίως Τοπικές Εκκλησίες παρουσίασαν μία ασυντόνιστη και ξεχαρβαλωμένη εικόνα. Η Εκκλησία του Χριστού με την δισχιλιετή Παράδοση και εμπειρία συμπεριφέρθηκε σαν πρωτάκι την πρώτη ημέρα στο σχολείο του Μητσοτάκη και της Κεραμέως. Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος «έστησε» τον τρόπο αντιμετώπισης και έστειλε το μήνυμα: δίχως την κοινή πίστη, απόλυτη υπακοή στα κράτη και στους υγειονομικούς φορείς.
Χαρακτηριστικό είναι το «Μήνυμα του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου προς το πλήρωμα της Εκκλησίας για την πανδημία από τον Κορονοϊό»:
«Στον αγώνα αυτόν, οι συντεταγμένες πολιτείες, τα κράτη και οι αρμόδιες υγειονομικές Αρχές, έχουν την κυρίαρχη ευθύνη για τον σχεδιασμό, την ορθή αντιμετώπιση και την υπέρβαση αυτής της κρίσης. …. σας προτρέπω πατρικά να ανταποκρίνεστε με ακρίβεια και υπομονή σε όλα τα δύσκολα, αλλά απαραίτητα, μέτρα που λαμβάνουν οι υγειονομικές υπηρεσίες και τα κράτη. »
Η ατάκα του πατριάρχη ότι «δεν κινδυνεύει η πίστη, κινδυνεύουν οι πιστοί» ήταν στην ουσία ένα πονηρό κάλεσμα στις Τοπικές Εκκλησίες να εμφανιστούν ξεδοντιασμένες μπροστά στον λεγόμενο «σύγχρονο κόσμο» και να υποκύψουν στους «επιστήμονες» που είχαν προσλάβει τα κράτη ειδικά για τον κορωνοϊό.
Το «μήνυμα» του πατριάρχη Βαρθολομαίου δυστυχώς έπιασε τόπο, διότι μετά από πολύχρονες υπόγειες διεργασίες το οικουμενιστικό εκκοσμικευμένο φρόνημα κατοικεί σήμερα στις συνειδήσεις πολλών ταγών της Εκκλησίας. Όπως άλλωστε έλεγε συνεχώς ο μακαριστός π. Ιωάννης Ρωμανίδης στα τελευταία χρόνια της ζωής του, «Ἀπὸ τώρα καὶ στὸ ἑξῆς τὸ πρόβλημα θὰ εἶναι οἱ Δεσποτάδες μας. Ποιὰ πίστη ἔχουν»!
«Ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός μας Πατριάρχης μᾶς καλεῖ νὰ ὑπακούσουμε στοὺς νόμους τῶν χωρῶν ὅπου ζοῦμε καὶ νὰ ἐπιδείξουμε ὑπομονὴ ἕως νὰ ἐπιστρέψουμε σὲ μία κανονικὴ ζωή.», έγραψε στο μήνυμά του ο Μητροπολίτης Βελγίου Αθηναγόρας, καθώς ανακοίνωνε ότι με το άνοιγμα των Ναών οι πιστοί θα πρέπει να τηρούν αποστάσεις, να φορούν υποχρεωτικά μάσκα, και ότι η χρήση της Ιεράς Λαβίδος απαγορεύεται.
Εν μία νυκτί γίναμε μάρτυρες μίας ανείπωτης τραγωδίας. Η Εκκλησία του Χριστού μπαίνει έμπρακτα στο περιθώριο από τους ίδιους τους ταγούς Της. Οι Ιεροί Ναοί αποϊεροποιούνται και μετατρέπονται σε δημόσιοι χώροι. Η πίστη μας και η εκκλησιαστική ζωή αντιμετωπίζονται σα να είναι φολκλόρ. Απειλείται άμεσα η Θεία κοινωνία. Για όσους παραμένουν πιστοί στην Παράδοση, η ψευδής και δόλια δήλωση του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου, ότι «δεν κινδυνεύει η πίστη, κινδυνεύουν οι πιστοί» κατέρρευσε εν ριπή οφθαλμού. Παραμένει όμως μια «υπέροχη δήλωση» για όσους θέλουν να «εκσυγχρονίσουν», όπως λένε, την Εκκλησία του Χριστού.
Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος έρχεται τώρα να καταφέρει το τελειωτικό χτύπημα. Να προσβάλει και την Θεία Κοινωνία, το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου. Διαβάζουμε στο «Έθνος» το εξόχως ανησυχητικό άρθρο της κ. Μαρίας Ζιώζιου με ημερομηνία 27/5/2020 και τίτλο: «Πρωτοβουλία του Οικουμενικού Πατριάρχη για τη Θεία Κοινωνία – Επιστολές προς τις Εκκλησίες»:
Η πανδημία του κορονοϊού φέρνει πιο κοντά τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, ύστερα από ένα χρονικό διάστημα απόκλισης που είχαμε λόγω του Ουκρανικού ζητήματος.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του ethnos.gr, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος αποστέλλει γράμματα στις τοπικές εκκλησίες, ενώ υπάρχει επικοινωνία μεταξύ των Προκαθημένων, με ζητούμενο την ανταλλαγή απόψεων για τα θέματα που προκύπτουν λόγω του κορονοϊού και με αιχμή του δόρατος το ζήτημα του τρόπου μετάδοσης της Θείας Ευχαριστίας.
Πολλές Ορθόδοξες Εκκλησίες βρίσκονται αμήχανες μπροστά στις νέες προκλήσεις και ιδιαίτερα στη βούληση των κρατικών αρχών που τις υποχρεώνουν να βρουν τρόπους ασφαλούς μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας.
Είναι, λοιπόν, λογικό οι Ορθόδοξες Εκκλησίες να αναζητούν ερείσματα στην κανονική και λειτουργική παράδοσή τους. Ωστόσο, κανείς δεν γνωρίζει ποια θα είναι η επιρροή του ιού στη Μαύρη Ήπειρο, ενός ευαίσθητου χώρου ως προς τις επιδημίες και με καταστροφική συνέπεια στη ζωή των λαών.
Επειδή, ακριβώς, ο χριστιανισμός μεταφέρεται νοτιότερα και ειδικότερα στα βάθη της Μαύρης Ηπείρου, όπου έχει «δοκιμαστεί» και στο πρόσφατο παρελθόν από πανδημίες, το θέμα της μετάδοσης της Θείας Ευχαριστίας για τους χριστιανούς του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας θα μας απασχολήσει το προσεχές διάστημα.
Ο κορονοϊός, όπως αναφέρουν και οι επιστήμονες, είναι μία πιο επικίνδυνη πανδημία κι ασφαλώς το παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής θα κληθεί να καταθέσει την μέχρι τώρα εμπειρία του απέναντι στις φονικές πανδημίες που έχει ζήσει, όπως ήταν ο Έμπολα και επιπλέον να αναδείξει ποια είναι τα νέα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Μαύρη Ήπειρος.
Ενώπιον όλων αυτών των καταστάσεων και με δεδομένες τις πρωτοβουλίες διαφόρων τοπικών εκκλησιών, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αντιλαμβανόμενο το αίσθημα υψηλής ευθύνης που έχει για τη λήψη πρωτοβουλιών και του ηγετικού του ρόλου, γράφει στα παλαίφατα Πατριαρχεία και στις τοπικές εκκλησίες και αρχίζει μία πρώτη διαβούλευση για την εν τέλει πανορθόδοξη στάση.
Η ακαδημαϊκή κοινότητα οφείλει να συνδράμει στην έρευνα για το ποια ήταν η σχετική παράδοση και ποιες είναι οι θεολογικές αφετηρίες της Θείας Κοινωνίας.
«Η πανδημία του κορονοϊού φέρνει πιο κοντά τις Ορθόδοξες Εκκλησίες...» γράφει το δημοσίευμα, ενώ στην πράξη είδαμε ακριβώς το αντίθετο. Και το είδαμε αυτό διότι η Εκκλησία στην Θεία Λειτουργία δεν εύχεται για την ενότητα του κορωνοϊού αλλά για την ενότητα της πίστεως. Πρέπει όμως να αναβαθμιστεί στο κοινό η κίνηση του πατριάρχη Βαρθολομαίου να στείλει επιστολές στις Τοπικές Εκκλησίες, ως ενωτικού και προνοητικού παράγοντα, παρότι οι δικές του αρχικές παρεμβάσεις και υποδείξεις ήταν αυτές που υποβάθμισαν την ενότητα της πίστεως και συνεπώς της κοινής στάσεως των Τοπικών Εκκλησιών στην αντιμετώπιση της σκευωρίας του κορωνοϊού.
«Πολλές Ορθόδοξες Εκκλησίες βρίσκονται αμήχανες μπροστά στις νέες προκλήσεις…» γράφει το δημοσίευμα, ενώ η αλήθεια είναι ότι στάθηκαν ανίκανες να επιδείξουν ομολογητικό φρόνημα μπροστά σε αυτές τις περιβόητες «νέες προκλήσεις».
«….και ιδιαίτερα στη βούληση των κρατικών αρχών που τις υποχρεώνουν να βρουν τρόπους ασφαλούς μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας», συνεχίζει το δημοσίευμα, ενώ ο ίδιος ο πατριάρχης Βαρθολομαίος που στέλνει τώρα τις επιστολές ήταν αυτός που σύστησε απόλυτη υπακοή στις κρατικές και στις υγειονομικές αρχές. Πως αλλιώς θα έμπαινε στο λεξιλόγιό μας η βλάσφημη ιδέα περί «ασφαλούς μετάδοσης της Θείας κοινωνίας» αν δεν στήναμε πρώτα υπάκουο αυτί στις υγειονομικές αρχές;
«Είναι, λοιπόν, λογικό οι Ορθόδοξες Εκκλησίες να αναζητούν ερείσματα στην κανονική και λειτουργική παράδοσή τους.» γράφει το δημοσίευμα, ξεχνώντας να χαρακτηρίσει παράλογη την έως τώρα στάση των Τοπικών Εκκλησιών που έθαψαν την Παράδοση χάριν της επιστήμης. «Δεν κινδυνεύει η πίστη, κινδυνεύουν οι πιστοί», διαλάλησε ο «εγγυητής της πίστεως» (Θεός φυλάξοι) πατριάρχης Βαρθολομαίος. Φαίνεται ότι τα πράγματα είναι «λογικά» μόνο όταν γίνονται την ώρα και με τον τρόπο που θέλει ο πατριάρχης Βαρθολομαίος.
«..το Οικουμενικό Πατριαρχείο» λοιπόν, «αντιλαμβανόμενο το αίσθημα υψηλής ευθύνης που έχει για τη λήψη πρωτοβουλιών και του ηγετικού του ρόλου» [ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς είναι δυνατόν ο πατρ. Βαρθολομαίος (και το περιβάλλον του) να έχει αυτήν την αντίληψη για τον εαυτόν και να μην την έχει ουδείς άλλος με σώας τας φρένας;] «γράφει στα παλαίφατα Πατριαρχεία και στις τοπικές εκκλησίες και αρχίζει μία πρώτη διαβούλευση για την εν τέλει πανορθόδοξη στάση.»
Επικαλέστηκε προηγουμένως το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας στην Αφρικανική Ήπειρο «όπου έχει ‘δοκιμαστεί‘ και στο πρόσφατο παρελθόν από πανδημίες». Ξεκίνησε πονηρά από εκεί για να καταλήξει σε μία «εν τέλει πανορθόδοξη στάση». Και τι γινόταν δηλαδή τόσον καιρό στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας; Έπεφταν οι Ορθόδοξοι αδελφοί σαν τα κοτόπουλα μετά την Θεία Κοινωνία και δεν το ξέραμε; Ποιά θα μπορούσε να είναι η «μέχρι τώρα εμπειρία του [Πατριαρχείου Αλεξανδρείας] απέναντι στις φονικές πανδημίες» παρά η εμπειρία της καθημερινής και ζωντανής απόδειξης της δύναμης της πίστεως και του Υψίστου Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας που θεραπεύει ψυχή και σώμα;
Μπροστά στο αδιέξοδο της ζωντανής και αψευδούς εμπειρίας το άρθρο προσθέτει ότι «ο κορονοϊός, όπως αναφέρουν και οι επιστήμονες, είναι μία πιο επικίνδυνη πανδημία», για να δημιουργήσει την εντύπωση ότι τα πράγματα τώρα είναι ακόμη πιο σοβαρά! Είναι να γελάει κανείς με αυτά τα χαζά τερτίπια την στιγμή μάλιστα που ο κορωνοϊός, ή καλύτερα ο κοροδοϊός, καταγράφει θανάτους οι οποίοι στην συντριπτική τους πλειονότητα οφείλονται σε άλλες σοβαρότατες υποκείμενες ασθένειες και την στιγμή που οι θάνατοι από τον κορωνοϊό περιορίζονται στα όρια της κοινής γρίπης, αν όχι και κάτω από αυτά.
«Η ακαδημαϊκή κοινότητα οφείλει να συνδράμει στην έρευνα για το ποια ήταν η σχετική παράδοση και ποιες είναι οι θεολογικές αφετηρίες της Θείας Κοινωνίας.», τελειώνει το δημοσίευμα. Δεν μας φτάνει η εμπειρία, θέλουμε και έρευνα! Περιμένουμε δε από τους μεταπατεριστές να μας «διαφωτίσουν» για την «σχετική παράδοση» και τις «θεολογικές αφετηρίες της Θείας Κοινωνίας»!!! Εν ολίγοις, το Φανάρι πάνω στα συντρίμμια που δημιούργησε ανοίγει τώρα τον δρόμο στους οικουμενιστές θολολόγους να αλλάξουν και τον τρόπο μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας. Τις «έρευνες» τις κάνουν εδώ και χρόνια. Ήδη άρχισαν να λαλούν τι πρόκειται να κάνουν.
Οι αποφάσεις όμως των Θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας δεν θα αλλάξουν από τους Σταμούληδες.
Ο άρτος και ο οίνος ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ μεταβληθεί σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Δεν μεταβάλλονται ξανά σε άρτο και οίνο την ώρα που βρίσκονται στην ιερή λαβίδα, για να ξανάμανά-μεταβληθούν σε Σώμα και Αίμα Χριστού μέσα στο στόμα του πιστού. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο όταν πέσει κατά λάθος η Θεία Κοινωνία στο πάτωμα οι ιερείς πέφτουν στα γόνατα και γλείφουν την Θεία Κοινωνία.
Η ιδέα της αλλαγής του τρόπου μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας με πρόφαση τον κορωνοϊό προσβάλλει την καρδιά του Μεγαλύτερου Μυστηρίου της Εκκλησίας, προσβάλει τον ίδιο τον Χριστό, δεν το βλέπουμε;
Η ιδέα της αλλαγής του τρόπου μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας με πρόφαση τον κορωνοϊό βασίζεται στο μικρόβιο της ΑΠΙΣΤΙΑΣ, διότι γίνεται με κίνητρο την πεποίθηση ότι ο Χριστός ηττάται από τα μικρόβια στο σάλιο του άλλου (κατά τα άλλα εμένα μπορεί να με θεραπεύσει, μπορεί να με αγιάσει, τον προηγούμενο όμως όχι!!).
Ακολούθως, διασπάται και η ενότητα των μελών της Εκκλησίας αφού επιβραβεύεται ο λογισμός του πονηρού που λέει ότι ο αδελφός που μόλις κοινώνησε τον Χριστό θα με μολύνει. Δηλαδή τί; Θα με μολύνει ο Χριστός;
ΟΧΙ ΛΟΙΠΟΝ. ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟΣΤΕΙΡΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΥΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΧΡΙΣΤΟ. ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΜΑΣ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΕΝΑ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕ ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ.
Αδελφοί, γρηγορείτε και προσεύχεσθε. Έρχονται πολύ δύσκολες μέρες.
Φαίη.
ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ 
«. . . ιδανική ευκαιρία για να γίνουν άλματα προς την κατεύθυνση της πλήρους εκκοσμίκευσης της Εκκλησίας. » Ας προσέξουμε από τα άλματα . . . μην γίνουμε αγάλματα .
Βδελυροι οικουμενιστες, κάτω τα χέρια σας από την Θεία Μετάληψη! Προσέξτε καλά γιατί η υπομονή μας έχει εξαντληθεί!
Απο την άλλη τι να κάνει ο Κυριος;πως να ειδοποιήσει ότι πρέπει να τους πετάξουμε εξω;και αν αυτοί πλέον δεν ξεμπαστακωνουν;δεν πρέπει να τους ξεμπροστιασει περισσοτερο μπας και φύγουμε από κοντά τους για να σωθεί η ορθοδοξία στην κατακομβη;.
Πώς να την πάρει από τα χέρια τους;αναλαμβάνει τους ορθοδόξους από τους χώρους όπου αυτοί ετοιμάζονται να βλασφημισουν τελειωτικά και διασωζει και ποιμνιο και την αλήθεια,δηλαδή την ορθή πίστη.
Αφήνει Έτσι να πλήξουν τη θεία κοινωνια,γιατί η ωραία πύλη που μοιράζεται ο Χριστος είναι σαν τη σκηνή που βλεπουν ολοι
Σας συγχαίρω για την τόσο εύστοχη τοποθέτησή σας.
Το προβληματικό, στοχευμένο δημοσίευμα, εντάσσεται, προφανώς, στη δημιουργία και συντήρηση του κατάλληλου «κλίματος», ούτως ώστε να καλλιεργηθεί και στο κοινό, η ΔΗΘΕΝ, ανάγκη μεταβολής του τρόπου μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας.
Μας πληροφορεί, όμως, για το σχετικό ρόλο, του από πολλών ετών, δυνάμει καθαιρετέου, ολετήρα της οικουμενικής Ορθοδοξίας, πατριάρχη Βαρθολομαίου.
Αναφορικά με την Αφρική, η βίωση του Θαύματος της Θείας Κοινωνίας, εν μέσω συχνών επιδημιών, αποτελεί την καλύτερη απάντηση στα φληναφήματα των υπεναντίων.
Ας ελπίσουμε ότι οι επίσκοποι και οι ιερείς που διακονούν εκεί, όχι μόνο δεν θα δεχθούν οιαδήποτε μεταβολή σχετικώς, αλλά και θα θέσουν προ των ευθυνών τους ασεβείς τολμητίες.
Πολύ καλή «ανάγνωση» της θλιβερής ανακοίνωσης. Να λοιπόν που έχει και συνέχεια. Να το επόμενο βήμα . Πράγματι, ζούμε φοβερές ημέρες.
«Για όσους παραμένουν πιστοί στην Παράδοση, η ψευδής και δόλια δήλωση του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου, ότι «δεν κινδυνεύει η πίστη, κινδυνεύουν οι πιστοί» κατέρρευσε εν ριπή οφθαλμού.»
Υπό μία έννοια, θεωρώ ότι αυτό που είπε ο Βαρθολομαίος, όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, είναι σωστό!
Όχι, βέβαια, με το πνεύμα και το περιεχόμενο που έδωσε ο Βαρθολομαίος στη φράση του αυτή.
Νομίζω, όμως, ότι είναι σωστή αυτή η φράση του Βαρθολομαίου με την εξής λογική:
Η πίστη, αυτή καθεαυτή, δεν μπορεί να προσβληθεί από τα αιρετικά φληναφήματα κανενός!
Όπως και η ύπαρξη του Θεού δεν προσβάλλεται από την αθεΐα των αθέων, κατά τον ίδιο τρόπο δεν προσβάλλεται και η αλήθεια της Ορθόδοξης πίστης από την απιστία των απίστων.
Γιατί με τη χάρη του Θεού, πάντα θα υπάρχουν οι άνθρωποί Του οι οποίοι θα διατρανώνουν τις αλήθειες της Ορθόδοξης πίστης.
Αλλά οι πιστοί πράγματι κινδυνεύουν!
Όχι φυσικά από την υποτιθέμενη (ανύπαρκτη) μετάδοση ασθενειών εντός των ναών, από τη Θεία Κοινωνία, από την προσκύνηση των εικόνων, από τον ασπασμό της χειρός του ιερέως κτλ, αλλά από τη μή πράξη αυτών των πραγμάτων.
Κινδυνεύουν πνευματικά, όχι σωματικά, οι πιστοί όταν δεν κοινωνούν, δεν προσέρχονται στους ναούς, δεν προσκυνούν τις εικόνες και δεν ασπάζονται το χέρι του ιερέα.
Επίσης, κινδυνεύουν πνευματικά όταν, με την προτροπή ιερέων και αρχιερέων μάλιστα, μπουν στη διαδικασία να αμφισβητήσουν παραδεδομένες αλήθειες σχετικά με τον τρόπο λατρείας εντός της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Η αμφισβήτηση αυτή καθίσταται έκδηλη όταν πχ βλέπεις πιστούς να φοράνε μάσκες εντός των ναών, να αποφεύγουν να προσκυνούν τις εικόνες κτλ.
Αυτό που είπε ο Βαρθολομαίος δεν είναι σωστό διότι ζήτησε από τους πιστούς να βάλουν στην άκρη την πίστη τους και να σκεφτούν το σώμα τους. Συνεπάγετο επίσης την αλλαγή της συμπεριφοράς των πιστών μέσα στην Εκκλησία με τα μέτρα για να μην κολλήσουν. Δηλ. οι ίδιοι να συμπεριφερθούν ωσάν να μην πιστεύουν, παρότι «η πίστη τους δεν κινδυνεύει». Έμπρακτα να δείχνουν ότι δεν πιστεύουν αλλά στο μυαλό τους να λένε ότι πιστεύουν.
Αυτά είναι διαβολικά πράγματα.
Μάλλον θέλετε να πείτε ότι δεν κινδυνεύει η Εκκλησία αλλά κινδυνεύουμε εμείς.
Ότι κάνουν είναι πλαγίως.Οτι κάνουν, πάντα κατι κατα της ορθοδοξίας συνεπάγεται.
Τώρα προχώρησαν σε ευθεία ύβρη και βλασφημία του Θεου.
Με τα θεατρικά που έστεισαν μέσω των detoll,των κορδελων,των αποστάσεων,δείχνουν την ανυπαρξία και την έλλειψη των ενεργειών και την αδυναμία Του,μάλιστα υπονοούν ότι είναι και σκευωρος,που σε καλεί στον ναό για να γιατρευτείς και σου στήνει παγίδα με τα μικρόβια.
Ακριβώς κυρία Φαίη!
Αυτό εννοούσα!
Αυτό που κινδυνεύει, δεν είναι η πίστη αλλά οι πιστοί…….νά χάσουν την πίστη τους
Καί όπως έγραψε ο κύριος Γεώργιος Τζανάκης
Ὄχι μόνο κινδυνεῦει ἡ πίστις ἀλλὰ χάνεται, ἐκλίπει: «Ἐγὼ δὲ ἐδεήθην περὶ σοῦ ἵνα μὴ ἐκλίπῃ ἡ πίστις σου» (Λουκ. ΚΒ΄,33) Ὅταν ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς τὸ ἔλεγε στὸν Πέτρο, τί ἔλεγε; Ψέμματα; Ποιὸς εἶναι πιὸ σίγουρος λόγος, τοῦ κάθε Πατριάρχη ποὺ φρονεῖ ὅτι δὲν κινδυνεύει ἡ πίστις, ἤ τοῦ ἰδίου τοῦ Χριστοῦ ποὺ βλέπει τὴν πίστι νὰ ἐκλίπῃ; Καὶ δὲν κινδυνεύει ἡ πίστις τοῦ Πέτρου μόνον ἤ τοῦ ἄλφα ἤ τοῦ βῆτα προσώπου. Κινδυνεύει ἡ πίστις νὰ ἐξαφανιστῇ παντελῶς: «πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς; (Λουκ. ΙΗ΄,8). Τὸ ἀψευδὲς στόμα τοῦ Χριστοῦ τὰ λέει αὐτὰ. Ἡ πίστις κινδυνεύει νὰ ἐξαφανιστῇ ἀπὸ προσώπου γῆς.
Συμφωνώ.
Αυτό εννοούσα με τω ανωτέρω σχόλιό μου.