Χωρίς φόβο και πάθος – «Ναυπάκτου Ιερόθεος».

Εν δυνάμει ακέφαλες, εάν δεν υπακούουν στον «Οικουμενικό», ανακήρυξε ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος Βλάχος τις 8 Εκκλησίες που έλαβαν την Αυτοκεφαλία τους από το «Οικουμενικό» Πατριαρχείο. Αυτές είναι: Σερβίας, Ρουμανίας, Βουλ­γαρίας, Γεωργίας, Ἑλλάδος, Πολωνίας, Ἀλβανίας, Τσεχίας καί Σλοβακίας. Και αν αναρωτιόμαστε τι σόι Αυτοκεφαλία είναι αυτή που πρέπει να συμφωνεί με αυθαιρεσίες, ο κ. Ιερόθεος μας εξηγεί ότι οι Εκκλησίες αυτές έχουν την Αυτοκεφαλία τους «τῷ καλῷ τῆς οἰκονομίας χρήσασθαι τρόπῳ». Αυτό για τον κ. Ιερόθεο σημαίνει «όπως είναι καλό και χρήσιμο» για το «Οικουμενικό» Πατριαρχείο. Δόξα τω Θεώ που η «Πρωτόθρονη Ἐκκλησία» με τις «ἰδιαίτερες προνομίες καί ἁρμοδιότητες» καταδέχτηκε έως τώρα να μας επιτρέπει να υπάρχουμε, αλλά για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε θα πρέπει να λέμε σε όλα «ναι». Κακώς λοιπόν βιάστηκαν κάποιες από τις παραπάνω Εκκλησίες να πάρουν θέση στο Ουκρανικό ζήτημα, έπρεπε να περιμένουν την συμβουλή του κ. Ιερόθεου διότι τώρα κινδυνεύουν να μείνουν ακέφαλες!

Ο λόγος για τον οποίον κινδυνεύουμε μαζί με άλλες 7 Εκκλησίες να χάσουμε το… κεφάλι μας είναι ο εξής: «Ἡ μή ἀποδοχή τοῦ τρόπου ἐκδόσεως τοῦ Πατριαρχικοῦ Τόμου γιά τήν Αὐτοκεφαλία τῆς Οὐκρανίας, θά θέση σέ ἀμφι­σβήτηση τίς Αὐτοκεφαλίες τῶν ὀκτώ ἄλλων ὑφισταμένων Αὐτο­κεφά­λων Ἐκκλησιῶν, συμπεριλαμβανομένης καί τῆς Αὐτοκεφαλίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Διότι αὐτές οἱ Αὐτοκεφαλίες χορηγήθηκαν μόνον ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο.»

Ας προσέξουμε εδώ τις λέξεις που χρησιμοποιεί ο κ. Ιερόθεος. «Κάθε λέξη ἔχει τήν σημασία της» έγραψε άλλωστε και ο ίδιος. Γράφει λοιπόν: «Ἡ μή ἀποδοχή τοῦ τρόπου ἐκδόσεως τοῦ Πατριαρχικοῦ Τόμου γιά τήν Αὐτοκεφαλία τῆς Οὐκρανίας…». Σα να πρέπει να είναι αυτό το θέμα μας, ο τρόπος, και όχι ότι δόθηκε πατριαρχικός τόμος αυτοκεφαλίας σε αμετανόητους σχισματικούς, καθηρημένους, ουνιτίζοντες και αυτοχειροτόνητους ΔΙΠΛΑ στην Κανονική Εκκλησία η Οποία τώρα εκτοπίζεται και διώκεται εξ’ αιτίας τους και εξ’ αιτίας του πατριάρχη Βαρθολομαίου. Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου όμως σε όλη του αυτήν την παρέμβαση για το Ουκρανικό κάνει αυτό ακριβώς το πράγμα, ασχολείται με νομοτεχνικά ζητήματα για να κατοχυρώσει τον τρόπο αυθαιρεσίας του «Οικουμενικού» Πατριαρχείου αποφεύγοντας επιμελώς την ουσία. Αξίζει να σημειωθεί σε αυτό το σημείο ότι αυτή η παρέμβαση έγινε την ώρα που οι σχισματικοί σουλατσάρουν για δεύτερη φορά στο Άγιον Όρος ψάχνοντας για νέα θύματα, και την ώρα που αντιπροσωπεία του «Οικουμενικού» Πατριαρχείου -Γαλλίας Εμμανουήλ και Αδριανουπόλεως Αμφιλόχιος- είχε συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο για να συζητήσουν «πως σκοπεύει να τοποθετηθεί η Εκκλησία της Ελλάδος στο ζήτημα της αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας». Ξεκάθαρα η παρέμβαση αυτή του κ Ιεροθέου Βλάχου εντάσσεται μέσα σε αυτό το πλαίσιο της προσπάθειας του «Οικουμενικού» Πατριαρχείου να τουμπάρει την Εκκλησία της Ελλάδος.

Πρόκειται όμως για Εκκλησίες οι οποίες στην πλειονότητά τους (Ελλάδα, Σερβία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Αλβανία) βρίσκονταν στην σφαίρα του «Οικουμενικού» Πατριαρχείου μέχρι τουλάχιστον τα τέλη του 18ου αιώνα. Τότε το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως επεκτεινόταν σε όλη την Μικρά Ασία, σε όλη την Βαλκανική Χερσόνησο (εκτός Μαυροβουνίου) και στα γύρω νησιά. (περιγραφή Αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς) Από τον 19ο αιώνα όμως και μετά, καθώς πολλές από αυτές τις περιοχές άρχισαν να αποτινάσσουν από πάνω τους τον Τουρκικό ζυγό και να ανεξαρτητοποιούνται, άρχισαν παράλληλα να δημιουργούνται και ανεξάρτητες Τοπικές Εκκλησίες. Τί έκαναν λοιπόν; Ζήτησαν από την Μητέρα Εκκλησία να τους δώσει ανεξαρτησία. Αυτό, ο Μητροπολίτης Ιερόθεος το θεωρεί «απόδειξη» ότι οι Εκκλησίες αυτές αναγνωρίζουν κάποιο ειδικό προνόμιο στο «Οικουμενικό» Πατριαρχείο που δεν έχει καμμία άλλη Εκκλησία, δηλαδή, να χορηγεί και να ανακηρύσσει Αυτοκεφαλίες. Γράφει:

«Εἶναι γνωστόν ὅτι ὅλα τά νεώτερα Πατριαρχεῖα κατά τόν 19^ο καί 20^ό αἰώνα ἀπέκτησαν τίς Αὐτοκεφαλίες τους καί τίς Πατριαρχικές ἀξίες τους ἀπό τήν Πρωτόθρονη Ἐκκλησία Νέας Ρώμης καί Κωνσταντινουπόλεως (Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο), ὕστερα ἀπό αἴτησή τους, ἤ αἴτηση τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας τους. Αὐτό σημαίνει ὅτι οἱ Ἐκκλησίες αὐτές ἀνεγνώρισαν ἐν τοῖς πράγμασι τήν ἁρμοδιότητα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου νά χορηγῆ-ἀνακηρύσση Αὐτοκεφαλίες καί Πατριαρχικές ἀξίες.»

Δεν έκαναν όμως τίποτε άλλο από αυτό που προβλέπουν οι Κανόνες, να ζητήσουν από την Μητέρα τους Εκκλησία την ανεξαρτησία τους, όπως θα έπρεπε να κάνει το ίδιο (εάν το επιθυμούσε) και η Εκκλησία της Ουκρανίας από την δική της Μητέρα Εκκλησία, την Εκκλησία της Ρωσσίας. Αξίζει δε να αναφέρουμε εδώ πώς παρουσίασε ο Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς στην αναφορά του προς την Δεύτερη Σύνοδο της Ρωσικής Εκκλησίας εκτός Ρωσίας (ROCOR) το 1938 την παραχώρηση αυτονομίας, και σταδιακά πλήρους ανεξαρτησίας, στις Εκκλησίες αυτές από το «Οικουμενικό» Πατριαρχείο : «Αν και απρόθυμα, υπό αυτές τις συνθήκες οι Οικουμενικοί Πατριάρχες επέτρεψαν την αυτονομία των Εκκλησιών…» Το αναφέρω αυτό διότι κάποιοι «Πατριαρχικοί κύκλοι» διαφημίζουν συνεχώς ότι όλα τα έκαναν και τα κάνουν για κάποιον ανώτερο σκοπό: «την ευταξίαν, την ειρήνην, την αγάπην, την ενότητα», ενώ γίνεται ολοένα και περισσότερο σαφές ότι τίποτε από αυτά δεν ισχύει.

Ο «γκουρού» της Θεολογίας στην Ελλάδα κ. Ιερόθεος απειλεί τις Τοπικές Εκκλησίες με αριστοτεχνικό τρόπο. Ποιός θα το πίστευε, ότι ο Ναυπάκτου Ιερόθεος θα ξεπέρναγε ακόμη και αυτόν τον Πάπα. Εάν δηλαδή αύριο το «Οικουμενικό» Πατριαρχείο αποφασίσει να δώσει Αυτοκεφαλία και στην λεγόμενη «Μακεδονική Εκκλησία» των σχισματικών Σκοπιανών, θα πρέπει όλοι εμείς να κάνουμε και πάλι τουμπεκί ψιλοκομμένο, διότι ο «Οικουμενικός» Πατριάρχης θα το κάνει «με τον ίδιο τρόπο» και διότι «μόνο αυτός μπορεί να το κάνει». Είναι αξιοσημείωτο ότι η προσέγγιση αυτή του κ. Ιερόθεου προϋποθέτει τρία πράγματα: α) την εξίσωση των Τοπικών Εκκλησιών με τους σχισματικούς ή/και όποιους άλλους ξέμπαρκους β) την διαβάθμιση των Εκκλησιών σε ανώτερες και κατώτερες, με ανώτερη όλων φυσικά το «Οικουμενικό» Πατριαρχείο, γ) την διαβάθμιση κατοχής και διαχείρισης της Αληθείας ανάλογα με τον βαθμό εξουσίας, με απόλυτο κάτοχο και διαχειριστή πάντα τον «Οικουμενικό» Πατριάρχη. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο κ. Ιερόθεος ξέθαψε τον Πατριαρχικό Τόμο του 1850 για να μας πει:

«Ἐν τοῖς συμπίπτουσιν ᾽Εκκλησια­στικοῖς πράγμασι, τοῖς δεομένοις συσκέψεως καί συμπράξεως πρός κρείττονα οἰκονομίαν καί στηριγμόν τῆς ᾽Ορθοδόξου ᾽Εκκλησίας, ἤρεσεν, ἵνα ἡ μέν ἐν ῾Ελλάδι Ἱερά Σύνοδος ἀναφέρηται πρός τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην καί τήν περί αὐτόν Ἱεράν Σύνοδον· ὁ δέ Οἰκουμενικός Πατριάρχης μετά τῆς περί αὐτόν Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, παρέχῃ προθύμως τήν ἑαυτοῦ σύμπραξιν, ἀνακοινῶν τά δέοντα πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς ᾽Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος».

Ο κ. Ιερόθεος, όπως έκανε και σε προηγούμενη παρέμβασή του, κατηγορεί ευθέως τους Ρώσσους για όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ουκρανία αλλά και για την σημερινή διχόνοια στον Ορθόδοξο κόσμο γενικώς διότι, όπως λέει, υπονόμευσαν την συζήτηση για τον τρόπο ανακηρύξεως μιας Εκκλησίας σε Αυτοκέφαλη, με αποτέλεσμα το κείμενο που συζητούσαν να μην καταλήξει στην «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» (το ψευδοσύνοδος τέλειωσε από τον κ. Βλάχο) όπου εκεί θα έπαιρναν μία τελική απόφαση και το θέμα θα ξεκαθαριζόταν. «Χάθηκε αὐτή ἡ εὐκαιρία γιά τήν ἐπικράτηση τῆς ἑνότητας μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί γιά τήν ἀκρίβεια ὑπονομεύθηκε ἡ ἐκκλησιαστική ἑνότητα.», έγραψε ο κ. Ιερόθεος.

Στην ψευδοσύνοδο όμως θα συζητούσαν για την απονομή Αυτοκεφαλιών σε Κανονικές Εκκλησίες, όχι σε σχισματικούς. Ο Ναυπάκτου Ιερόθεος όμως τον Δεκέμβριο του 2018 δικαιολόγησε την ενέργεια του «Οικουμενικού» Πατριάρχη να παραχωρήσει «Τόμο Αυτοκεφαλίας» σε σχισματικούς λέγοντας [από την παραπάνω παραπομπή]: «ἀφοῦ δέν ἐγκρίθηκε τό κείμενο περί ἀνακηρύξεως τοῦ Αὐτοκεφάλου, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἐφήρμοσε τήν πρακτική μέ τήν ὁποία οἱ Ἐκκλησίες τά νεώτερα χρόνια ἀπέκτησαν τήν Πατριαρχική ἀξία καί τιμή, δηλαδή μέ Πατριαρχικούς Τόμους, μέ τήν προϋπόθεση νά ὁλοκληρωθῆ αὐτή ἡ διαδικασία στήν Μέλλουσα Πανορθόδοξη Σύνοδο.» !!!!!

Ο κ. Ιερόθεος επιπλέον, λέγοντας ότι οι Ρώσσοι φταίνε και ότι τα πράγματα θα ήταν αλλιώς αν είχε γίνει αυτό ή το άλλο, μας παραπέμπει σε μία πιθανή κατάσταση και μας την παρουσιάζει ως απτό αποδεικτικό στοιχείο για να υποστηρίξει ότι ο πατριάρχης Βαρθολομαίος σε εκείνη την περίπτωση δεν θα τα έκανε γης μαδιάμ. Εμείς όμως έχουμε την απτή απόδειξη ότι αυτός που διεκδικεί τον ρόλο του πάπα της Ανατολής όντως τα έκανε γης μαδιάμ κι αυτό από μόνο του δικαιώνει τελικά την στάση της Εκκλησίας της Ρωσσίας να μην συμφωνήσει στο να αναγράφεται μόνο η υπογραφή του «Οικουμενικού» Πατριάρχη αλλά «ὅλοι οἱ Προκαθήμενοι πρέπει νά ὑπογράφουν τόν Τόμον τοῦ Αυτοκεφάλου ἤ τοὐλάχιστον «καί» ἡ Ἐκκλησία-Μήτηρ» [από την παραπάνω παραπομπή]. Θα πρέπει δε να μας εξηγήσει ο κ. Ιερόθεος ποια ακριβώς στάση θα έπρεπε να κρατήσουν οι Ρώσσοι στην Προπαρασκευαστική Διάσκεψη τον Δεκέμβριο του 2009, όταν ήδη γνώριζαν, τουλάχιστον από το 2006, ότι το «Οικουμενικό» Πατριαρχείο ανακατευόταν με ύπουλο τρόπο στις υποθέσεις Tης.

Τί δουλειά είχε Μητροπολίτα μου να ξεσηκώνει τον κόσμο ο Έντμοντον Ιλαρίων (ο ένας από τους δύο έξαρχους του «Οικουμενικού» Πατριαρχείου) στην Ουκρανία το 2006 (ή και πιο πριν); «Ο Επίσκοπος Ιλαρίων, ένας από τους αποφοίτους μας της Θεολογικής Ακαδημίας Κιέβου, ο οποίος σπούδασε στην Ελλάδα, έγινε δεκτός στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και ήδη κάθισε εδώ, τέσσερις μήνες ίσως και παραπάνω, ξεσηκώνοντας τις καρδιές και τα μυαλά των ανθρώπων στο Λβοφ και στο Κίεβο.» [μακαριστός Μητροπολίτης Κιέβου και Πάσης Ουκρανίας Βλαδίμηρος]

Μάντης ήτανε ο Έντμοντον Ιλαρίων που έλεγε από τότε (πάνω από μία δεκαετία) στους σχισματικούς (ψευδοπατριαρχείο Κιέβου και «Αυτοκέφαλη Εκκλησία» του αυτοχειροτόνητου) ότι : «η Ουκρανία δεν ήταν ανεξάρτητο κράτος και επομένως θα μπορούσε να υπακούει την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά τώρα η ίδια η λογική των πραγμάτων απαιτεί να μην συνεχιστεί άλλο αυτό και εάν το Πατριαρχείο Κιέβου και η Αυτοκέφαλη Εκκλησία το επιθυμούν, πρέπει να ενωθούν και να υποκλιθούν στο ωμοφόριο της Παναγιότητάς του.»; [μακαριστός Μητροπολίτης Κιέβου και Πάσης Ουκρανίας Βλαδίμηρος]

Πόσο ανόητες θεωρείτε τις Εκκλησίες της Ουκρανίας και της Ρωσσίας που από τότε έβλεπαν αυτό που βλέπουμε κι εμείς σήμερα; «Αυτό σημαίνει ότι κάθεται ήσυχα μέχρι μια καθορισμένη στιγμή, και τότε θα προκαλέσει πρόβλημα στην Εκκλησία μας και στην Ορθοδοξία γενικά στην Ουκρανία.» [μακαριστός Μητροπολίτης Κιέβου και Πάσης Ουκρανίας Βλαδίμηρος] Και μας πλασάρετε την γνωστή αμερικανική προπαγάνδα ότι για όλα φταίνε οι Ρώσσοι, κάνοντας το άσπρο μαύρο και βάζοντάς μας να κάνουμε παράλογους συνειρμούς για να συμφωνήσουμε μαζί σας. Τι καλά που θα ήταν εάν αυτή η εμμονή σας στα «προνόμια» του «Οικουμενικού» Πατριαρχείου «που θίχτηκαν» ήταν η ίδια με τα θέματα της Πίστεως. Για τα θέματα της Πίστεως, που τσαλαπατιέται κάθε μέρα, δεν σας έχουμε δει να απευθύνετε επιστολή στην ΔΙΣ. Μόνο να θεολογείτε στον αέρα σας έχουμε δει για να κερδίσετε την εμπιστοσύνη μας.

Ο Ναυπάκτου Ιερόθεος σε αυτήν την επιστολή του προς την ΔΙΣ μας έδωσε από την αρχή την εντύπωση ότι ετοιμαζόταν για ένα πολύ μεγάλο και σοβαρό ταξίδι. Ίσως για να μας κάνει να ψαρώσουμε από τις πολλές του «γνώσεις». Μας έδειξε τις αποσκευές του, μας έδειξε και το διαβατήριό του, αλλά όταν ήρθε η ώρα να μας δείξει και το εισιτήριο είδαμε ότι δεν το είχε. Για την ουσία του θέματος (χωρίς όμως να αναφερθεί στην εισπήδηση του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στην Εκκλησία της Ρωσσίας) ο θεολόγος αυτός δήλωσε άγνοια:

«Ὡς πρός τό θέμα τοῦ πῶς ἔγινε ἀποδεκτή ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἡ «Ἀρχιερωσύνη» τῶν Ἐπισκόπων πού «χειροτονήθηκαν» ἀπό τούς καθηρημένους Ἀρχιερεῖς καί τούς σχισματικούς ἤ «αὐτοχειροτονήτους», ἡ Ἐκκλησία μας πρίν λάβη κάποια ἀπόφαση, θά πρέπει νά ἐρωτήση τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖον ἀποκατέστησε τούς «Ἀρχιερεῖς» αὐτούς.»

Και αναρωτιέται κανείς. Που ζει ο κ. Ιερόθεος; Την απάντηση του «Οικουμενικού» Πατριάρχη στην Εκκλησία της Αλβανίας δεν την έχει διαβάσει; Είναι δυνατόν ο μεγάλος αυτός θεολόγος να μην την έχει διαβάσει την στιγμή που η ιταλική της μετάφραση εντάχθηκε στην κατηγορία των κειμένων Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας; Μήπως τελικά συμφωνεί με τα ψεύδη αυτής της επιστολής; Η ψευδής αναφορά -ανάμεσα στις τόσες άλλες- στο Μελιτιανό Σχίσμα δείχνει ότι ο «Οικουμενικός» έπραξε σωστά; Δεν διαβάζουμε τι γίνεται αυτήν την στιγμή στην Ουκρανία; Δεν βλέπουμε να γίνονται κατασχέσεις των Ναών της κανονικής Εκκλησίας με βία και αθέμιτους τρόπους; Δεν βλέπουμε να διενεργείται μπροστά στα μάτια μας ένα ενορχηστρωμένο σχέδιο ΔΙΩΓΜΟΥ της Κανονικής Εκκλησίας; Δεν βλέπουμε να ωθούνται Ορθόδοξοι εκτός Εκκλησίας -σε αχειροτόνητους, καθηρημένους, αμετανόητους και μη αποκατεστημένους από την Μητέρα Εκκλησία όπως ορίζουν οι Κανόνες- με την βούλα του Πατριάρχη; Και να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι όλοι κινούνται προς ένωση με τους Ουνίτες.

Φτάνει στο σημείο ο Ναυπάκτου Ιερόθεος να μας πει ότι θα πρέπει να αποδεχθούμε τους σχισματικούς μέχρι να γίνει Οικουμενική Σύνοδος. Και μας το λέει αυτό την ώρα που ενώ αρκετές Εκκλησίες έχουν ζητήσει ακριβώς αυτό το πράγμα, ο «Οικουμενικός» Πατριάρχης το αρνείται διότι αυτήν την στιγμή δεν του βγαίνουν τα κουκιά. Μας ζητάει δηλαδή ο κ. Ιερόθεος να κάνουμε την αμαρτία έως ότου γίνει μία «Οικουμενική Σύνοδος» (από αυτές που ξέρει να κάνει ο κ. Βαρθολομαίος για να εξασφαλίζει την συναίνεση) η οποία θα βαπτίσει την αμαρτία αρετή και αυτό θα πιάσει και αναδρομικά! Έως τότε, αλλά και για πάντα -διότι η αλήθεια δεν αλλάζει όσα μαγειρέματα κι αν κάνει ο «Οικουμενικός»- θα πρέπει να ευνουχίσουμε τους εαυτούς μας από κάθε έλεγχο της συνείδησής μας, θα πρέπει να αγνοήσουμε τους Πατέρες: «ὁ «κοινωνῶν ἀκοινωνήτω, ἀκοινώνητος ἔσται», διότι αυτό θέλει ο Μεγάλος και ο Τρανός, ο «Οικουμενικός» μας Πατριάρχης.

Οι στιγμές που ζούμε αδέλφια είναι ανήκουστες, είναι Aποκαλυπτικές. Ένας, έως τώρα, σεβαστός θεολόγος του επιπέδου του κ. Ιεροθέου μας ζητά να θάψουμε την συνείδησή μας για τα «πρωτεία» του μασονοκίνητου και αμερικανοκίνητου «Οικουμενικού» Πατριαρχείου, την ‘Νέα Πόρνη Βαβυλώνα’ της Αποκαλύψεως.

Χρησιμοποιεί ακόμη και τις κακώς λεγόμενες «Νέες Χώρες» για να απειλήσει / προειδοποιήσει με τον γνωστό του νομικίστικο τρόπο την Εκκλησία της Ελλάδος:

«Αὐτό τό θέμα, πού ἀφορᾶ τήν χορήγηση τῆς Αὐτοκεφαλίας στήν Οὐκρανία, δέν μπορεῖ νά τεθῆ σέ ψηφοφορία στήν Ἱεραρχία, διότι σέ μιά τέτοια περίπτωση θά εἰσέλθουμε σέ ὑπόθεση ἄλλης Ἐκκλησίας, καί μάλιστα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πα­τριαρχείου, ὅταν μάλιστα Αὐτό διατηρεῖ καί «τό ἀνώτατον κανονικόν δικαίωμα» στίς Ἐπαρχίες «τοῦ Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καί Πατριαρχικοῦ Θρόνου» ἐν Ἑλλάδι, στίς λεγόμενες Νέες Χῶρες.»

ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΟΙ «ΝΕΕΣ ΧΩΡΕΣ» ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΩΣ ΜΟΧΛΟΣ ΠΙΕΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ -ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ- ‘ΔΙΚΟ ΜΑΣ’. Τελικά η Εκκλησία της Ελλάδος πρέπει να είναι η κατώτερη ανάμεσα και σε αυτές τις 8, διότι ούτε σε ψηφοφορία δεν Της επιτρέπεται να θέσει το θέμα.

Είναι ο ίδιος που για τις ‘Νέες Χώρες’ έλεγε το 2016 περιγράφοντας τα τεκταινόμενα στην ψευδοσύνοδο: (από το 8.07 περίπου) «…Υπήρχε μία ατμόσφαιρα τις προηγούμενες ημέρες επειδή συζητούσαμε το θέμα της Αυτονομίας, που σημαίνει, μερικές περιοχές έχουν την δυνατότητα να ζητήσουν από την Μητέρα Εκκλησία -και φυσικά μετά και από το Πατριαρχείο που είναι οι λεγόμενες Νέες Χώρες- να δώσουν μια Αυτονομία, δηλαδή, να μην υπάγονται στην Εκκλησία της Ελλάδος αλλά να έχουν μία δική τους αυτόνομη διοίκηση. Και υπήρξε, υπήρχε αυτή η ατμόσφαιρα ότι επειδή συζητούμε το θέμα της Αυτονομίας, ενδεχομένως να υπάρχει στο βάθος του μυαλού του Οικουμενικού Πατριαρχείου τις χώρες αυτές, δηλαδή εννοώ την Ήπειρο, την Μακεδονία, την Θράκη και τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, να δοθούν Αυτονομία και να υπάγονται .. στο Πατριαρχείο. Αυτό ο Πατριάρχης .. το ξεκαθάρισε σήμερα ότι δεν είχε ποτέ στο νου του κάτι τέτοιο, ότι θα σεβαστεί το status quo δηλαδή αυτό το οποίο ισχύει μέχρι σήμερα και εφόσον δόθηκε ο Τόμος να είναι Αυτοκέφαλη η Εκκλησία της Ελλάδος, και εφόσον δόθηκε η Πράξη αυτές οι Μητροπόλεις που είναι Μητροπόλεις του Οικουμενικού Θρόνου στην Ελλάδα να διοικούνται από την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος, δεν είχε, δεν έχει και ούτε στο μέλλον θα κάνει κάτι διαφορετικό. Θα παραμείνει αυτό το καθεστώς. Εκεί ακριβώς παρενέβην και τον ευχαρίστησα και του είπα ότι κι εμείς σεβόμαστε το Οικουμενικό Πατριαρχείο, δεν έχουμε κάτι τέτοιο στο μυαλό μας, έχουμε σεβασμό στον Πατριάρχη και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Εκκλησία της Ελλάδος είναι, όπως λέγεται, «αδελφή Εκκλησία» με το Οικουμενικό Πατριαρχείο αλλά ταυτόχρονα θεωρούμε και μεγάλη τιμή διότι είναι και θυγατέρα, και μάλιστα μια θυγατέρα της Πρωτόθρονης Εκκλησίας.»

Τελικά, πότε έλεγε την αλήθεια ο Ναυπάκτου Ιερόθεος; Τότε ή τώρα; Εφόσον «δεν έχει κάτι τέτοιο στο μυαλό του» τότε γιατί επαναφέρει το θέμα σήμερα, και μάλιστα ζητώντας στην ουσία από την Εκκλησία της Ελλάδος να είναι η πρώτη που θα ανοίξει επισήμως την αυλαία του σχίσματος, επιτρέποντας ταυτόχρονα να εγκατασταθεί στην ζωή της Εκκλησίας ένα άσχημο προηγούμενο εισπήδησης μιας Εκκλησίας σε μία άλλη; Εάν η Εκκλησία της Ελλάδος σιωπήσει μπροστά σε αυτήν την κατάφωρη εισπήδηση του «Οικουμενικού» Πατριαρχείου στην Εκκλησία της Ρωσσίας, δεν θα υπονομεύει και δεν θα χειροτερεύει την ίδια Της την θέση ομηρίας στο «Οικουμενικό» Πατριαρχείο; Είναι δυνατόν ο Ναυπάκτου Ιερόθεος να θεωρεί «εισπήδηση» την τοποθέτηση μίας Αυτοκέφαλης Εκκλησίας και να μην θεωρεί κατάφωρη εισπήδηση αυτό που έκανε το «Οικουμενικό» Πατριαρχείο;

Δεν θα επιτρέψουμε άλλο η Εκκλησία της Ελλάδος να είναι το ΚΛΩΤΣΟΚΟΥΔΟΥΝΟ του «Οικουμενικού» Πατριαρχείου. Ζητούμε και απαιτούμε από την Εκκλησία της Ελλάδος να σταθεί στο πλευρό των διωκόμενων αδελφών στην Ουκρανία. Θέλουμε η Εκκλησία της Ελλάδος να είναι Υπέρμαχος της Αληθείας και να ομοιάσει ο βίος Της με τους βίους των Αγίων που κοσμούν την Αγία του Χριστού Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία.

***

Φαίη.