Κυριακή, 26 Σεπτεμβρίου
Μετάστασις Ευαγγελιστού Ιωάννου
Δίδου σοφῷ ἀφορμήν, καὶ σοφώτερος ἔσται
Προς Σεβασμιώτατον Ναυπάκτου Ιερόθεο Βλάχο Σχολιασμός επιστολής σας «Ποικιλόμορφες πανδημίες»
Σεβασμιώτατε προσκυνώ την Αρχιερωσύνη σας και την δεξιά σας,
Διαβάζοντας την επιστολή σας γράφετε ότι πολλά οφείλετε στους πατέρες της Εκκλησίας αναφέροντας ονομαστικά ανάμεσα σε άλλους και τον π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο.
Δημητρίου Τσελεγγίδη, τ. Καθηγητῆ τῆς Δογματικῆς τοῦ ΑΠΘ
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ:
«Ἡ πρόκληση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ σήμερα» ἀφιερωμένη στή μνήμη τοῦ μακαριστοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ
Σεβαστοί πατέρες καί ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
σ.σ. Ο Άγιος Παΐσιος περιγράφει την αρρώστια της εποχής μας. Σήμερα βλέπουμε να αυξάνονται οι φωνές των Μητροπολιτών που δήθεν υπερασπίζονται το συνοδικό σύστημα της Εκκλησίας την ώρα που αυτό δεν υφίσταται στην πράξη. Αυτό που υφίσταται στην πράξη είναι το εκτελεστικό όργανο της Ιεράς Συνόδου η ΔΙΣ να έχει μετατραπεί σε ένα χρηματοδοτούμενο μυστικοσυμβούλιο / κονκλάβιο που εκτελεί ασταμάτητα τις αποφάσεις του Καίσαρα. Η μόνη τους έγνοια είναι πως θα το κάνουν με λιγότερες απώλειες. Οι Μητροπολίτες που δήθεν κόπτονται για το συνοδικό σύστημα δεν καταγγέλλουν την καταπάτηση του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος που ορίζει τον τρόπο λειτουργίας των οργάνων της Εκκλησίας. Θέλουν μία ΔΙΣ να είναι απ’ έξω κούκλα και από μέσα πανούκλα διότι αυτό τους βολεύει. Η Ορθόδοξη υποτίθεται ΔΙΣ σήμερα λειτουργεί ως ξενιστής του παπικού επισκοποκεντρισμού. Βγαίνουν και το λένε και από μόνοι τους δηλαδή, ότι «αυτοί είναι η Εκκλησία». Από τη μία τάχαμου υποστηρίζουν το συνοδικό σύστημα και από την άλλη φουσκώνουν τον πάπα που κρύβουν μέσα τους. Με άλλα λόγια ήδη γινόμαστε Ουνίτες κάτω από τη μύτη μας. Να έχουμε παπικό πνεύμα με Ορθόδοξο περιτύλιγμα. Το αλλοιωμένο φρόνημα όμως της πλειονότητας των Μητροπολιτών και το γεγονός ότι έχουν καταστήσει την Εκκλησία τον τελευταίο τροχό της Πολιτείας, εξηγεί γιατί η Εκκλησία της Ελλάδος «βρήκε το ταίρι της» σε αυτόν τον δυτικότροπο αρρωστημένο τρόπο διοίκησης.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πάντα λειτουργοῦσε μέ Συνόδους. Τό ὀρθόδοξο πνεῦμα εἶναι νά λειτουργῆ ἡ Σύνοδος στήν Ἐκκλησία καί ἡ Γεροντική Σύναξη στά Μοναστήρια.
Άγγελος Νικολάου
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε με το κήρυγμά του ο σεβασμιώτατος Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος την Κυριακή της Πεντηκοστής 20 Ιουνίου, καθώς επιτέθηκε λεκτικά με σφοδρότητα ενάντια σε όσους δεν μπορούν να υπακούσουν στη σύνοδο των επισκόπων χαρακτηρίζοντάς τους ως “σκληροτράχηλους, απερίτμητους και πωρωμένους στην καρδιά”. Μάλιστα τόνισε ότι στις περιπτώσεις αυτές οι άνθρωποι δεν έχουν μέσα τους Χάρη Θεού έστω και αν παρουσιάζονται ότι είναι πνευματικοί άνθρωποι, ακόμη και αν είναι κληρικοί, μοναχοί ή λαϊκοί.
Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Τραμπούλης, Θεολόγος
Δέν προσμετρᾶς τήν ἐκτροπή, ἄν δέν τήν ἀντιπαραβάλης μέ τόν κανόνα. Δέν ἀντιλαμβάνεσαι τήν διοικητική καί ἐκκλησιολογική ἀπόκληση τῶν ἡμερῶν μας, ἄν δέν ἀντιπαραβάλης τήν σημερινή κατάσταση μέ τόν λόγο καί τήν πράξη τῶν Πατέρων. Στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τά τελευταῖα χρόνια καί εἰδικότερα μετά τήν ἐπίσκεψη τοῦ πάπα Ἰωάννη Παύλου Β΄ τό 2001, ἐπί ἀρχιεπισκοπείας κυροῦ Χριστοδούλου, παρατηρεῖται τό τραγικό φαινόμενο τῆς σταδιακῆς ἀλλοίωσης τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος, ἡ βαθειά ἐκκοσμίκευση τῆς Ἐκκλησίας, ἡ παντελής ἄρνηση στηλίτευσης τῶν αἱρετικῶν πλανῶν, ὁ ἐφησυχασμός τῶν συνειδήσεων, ἡ ἔλλειψη σθεναροῦ καί ἀποφασιστικοῦ φρονήματος καί ἡ σταδιακή υἱοθέτησης τῶν οἰκουμενιστικῶν πλανῶν πού φθείρουν τήν συνείδηση τῶν πιστῶν, ἀλλά ταυτόχρονα ἐπιτυγχάνεται ἡ προσέγγιση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τήν παπική.
Αλεξέϊ Σμιρνώφ
Όσο πιο πολύ προχωράει η σύγκρουση μεταξύ του Οικουμενικού Πατριάρχη και της Εκκλησίας της Ρωσίας, τόσο πιο πολύ γίνεται κατανοητό, ότι το κυριότερο πρόβλημα για όλο τον Ορθόδοξο κόσμο δεν είναι τόσο το «Ουκρανικό ζήτημα», όσο η κρίση των μηχανισμών αλληλεπίδρασης των σύγχρονων Ορθόδοξων Εκκλησιών.
Ἐμεῖς, καὶ ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι λέγοντας Πανορθόδοξο Ἱερὰ Σύνοδο, ἐννοοῦμε, μόνον ἕνα πρᾶγμα. Τὴν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ΣΥΝΟΔΟ, ΟΛΩΝ τῶν ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ, (Ἰδίοις ἐξόδοις), καὶ τῶν Βοηθῶν, Τιτουλάριων κ.τ.λ., μὲ ἐλευθέρα Ἀποστολικὴ παρουσία, μὲ ΙΣΗ γνώμη καὶ ψῆφο.
Ὄχι τὸ δαιμονικῆς ἐμπνεύσεως, καινοφανὲς μετὰ 2000 ἔτη, Ἐξωρθόδοξο “Κολυμβάρι”, ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ χωρὶς λόγο καὶ ψῆφο. Οὔτε οἱ Ἀντικανονικὲς λεγόμενες Συνάξεις Προκαθήμενων.
