Περί «ὑγείας» (καί ἑτέρων παραχαράξεων)…

σ.σ. Εξαιρετικό. Κάποιος να το στείλει στη ΔΙΣ βρε παιδιά.

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Μιά πού κάποιοι δέν χάνουν εὐκαιρία νά διαστρέψουν τά πάντα προκειμένου νά στηρίξουν τό γνωστό ψευδαφήγημα πού μᾶς ταλανίζει ἐδῶ καί μῆνες καί νά βροῦν λέξεις αὐτοδικαίωσης γιά τόν κατήφορο στόν ὁποῖο καί οἱ ἴδιοι κατρακυλοῦν, ἦταν περίπου βέβαιο πώς δέν θα ἄφηναν οὔτε τήν εὐκαιρία τῆς προπερασμένης Κυριακῆς νά περάσει ἀνεκμετάλλευτη. Καί πράγματι τό ἐρώτημα πού ἀπευθύνει ὁ Χριστός στήν εὐαγγελική περικοπή αὐτῆς τῆς ἡμέρας, χρησιμοποιήθηκε ὄντως ἀπό ἄμβωνος (πόσο προβλέψιμοι πλέον), γιά νά στηθοῦν και πάλι λογύδρια γιά «τό μέγιστο ἀγαθό πού μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός, ἐκεῖνο τῆς ὑγείας».

Υποκινητές οδυνηρών εξελίξεων.

Νεκτάριος Δαπέργολας 

 

Κλιμακώνει ξεδιάντροπα τή στάση του τό ψευτοσυνοδικό διευθυντήριο τῆς Ἑλλαδικῆς Ἱεραρχίας (ὁνόματι ΔΙΣ μέσω…zoom), πάνω στό θέμα τῶν λίγων κληρικῶν πού διέσωσαν πρό ἡμερῶν τήν ἀλήθεια καί ἀρνήθηκαν να ὑποταχτοῦν καί στό ἔσχατο (ἀλλά προφανῶς ὄχι καί στερνό) βλάσφημο παραλήρημα: ἐκεῖνο τῆς…διημέρου Ἀναστάσεως.

Τό Ἅγιο Φῶς καί τά νέα σύμβολα μιᾶς ἀντεστραμμένης «θρησκείας»…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Διάβαζα πρό ἡμερῶν κάποια σχόλια ἐκνευρισμένων φίλων γιά τήν καθεστωτική ἀλητεία νά παραπεταχτεῖ λάθρα τό Ἅγιο Φῶς χωρίς καμία τιμητική ἐκδήλωση ὑποδοχῆς, τοῦ αἴσχους ἐνδεδυμένου μάλιστα καί μέ ἀνεκδιήγητης γελοιότητας σοφίσματα περί…προσηκούσης ταπεινότητος (στό γνωστό πάντοτε πλαίσιο τῆς διαστροφῆς τῶν ἐννοιῶν καί τῶν λέξεων, ἀκριβῶς ὅπως τό ἔγραφε κάποτε καί ὁ μέγας Θουκυδίδης). Καί φυσικά δέν ἀντιλέγω ὅτι εἶναι ὄντως ἐκνευριστικά (ἤ μᾶλλον ἐξοργιστικά) ὅλα αὐτά: καί ἡ πράξη καθ’ αὐτήν καί ἡ γελοία «αἰτιολόγηση». Πουθενά ὅμως πλέον τό περίεργο, μετά ἀπό ὅσα μάλιστα ἔχουμε ζήσει ἐδῶ καί ἕνα χρόνο. Ἄλλωστε οἱ ἄνθρωποι μέσα σέ αὐτόν τόν χρόνο ὑπονόμευσαν καί δίωξαν χυδαία ὅλη τήν πίστη καί τή λατρεία μας, ἔκλεισαν καί βεβήλωσαν τίς ἐκκλησιές μας, πρόσφατα τίναξαν στόν αέρα τήν ἴδια τήν Ἀνάσταση (ἐνῶ, ἄν τούς ἔπαιρνε, θά τήν ἀπαγόρευαν καί ἐντελῶς) καί καραδοκοῦν πάντοτε μέχρι νά βροῦν τήν εὐκαιρία γιά τόν μεγάλο τους στόχο: τή Θεία Κοινωνία. Στήν ὑποδοχή τοῦ Ἁγίου Φωτός δηλαδή θά κολλοῦσαν;

Ἕως πότε δυσί κυρίοις δουλεύοντες;

του Νεκτάριου Δαπέργολα. Διδάκτορος Ἱστορίας

Ὅσα ἔγιναν τό βράδυ τοῦ Μ.Σαββάτου, ἔθεσαν μία ἀκόμη πολύ χαρακτηριστική ψηφίδα στό ἀποτρόπαιο ψηφιδωτό πού κατασκευάζεται ἐδῶ καί πολλά χρόνια (ὑπό τό κράτος τῆς οἰκουμενιστικῆς λαίλαπας), ἀλλά ἡ κατασκευή του ἔχει πια τόσο πολύ προχωρήσει, ὥστε ἡ ἕως πρότινος θολά ὁρατή ἀκόμη εἰκόνα νά γίνεται πλέον ἀντιληπτή ἀπό σχεδόν ὅλους. Ἤ τουλάχιστον, ἀπό ὅλους τούς δυναμένους (καί κυρίως βουλομένους) ὁρᾶν.

Έσχατοι καιροί! Πρωτόγνωρες εικόνες έξω από τις Μητροπόλεις της Ελλάδας.

Άγιος Γαβριήλ ο Δια Χριστόν Σαλός και Ομολογητής

Ἀπίστευτες εἰκόνες βέβηλου μεγαλοβδομαδιάτικου καρναβαλισμοῦ ἔξω ἀπό ἐκκλησίες τῆς Ἀθήνας καί τοῦ Πειραιᾶ, μέ κάποιους ἀπερίγραπτα φασκιωμένους (λές καί βρισκόμαστε στό κέντρο τοῦ Τσερνόμπιλ, καναδυό μέρες μετά τήν ἔκρηξη) καί κάποιους ἄλλους κακομοίρηδες πού στήνονται στήν οὐρά γιά νά ὑποβληθοῦν στόν ἐκούσιο ἐξευτελισμό τους καί νά πάρουν τό…πιστοποιητικό πού θά τούς ἐπιτρέψει νά μποῦνε στόν Οἶκο τοῦ Θεοῦ, γιά νά τελέσουν τίς Ἀκολουθίες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας!

Μεταξύ αὐτῶν μάλιστα πρῶτος-πρῶτος πάλι καί ὁ πάλαι ποτέ φερόμενος ὡς…Λέων της Ὀρθοδοξίας… (σχόλιο Τας Θύρας: Καλά. Ο εμβολιασμένος Πειραιώς γιατί κάνει το τεστ; Δεν έλεγε ότι το «εμβόλιο» είναι «ένα απόλυτο μέσο αποφυγής της πανδημίας» και της  υπερμεταδοτικότητας»;;; Εκ των υστέρων προκύπτει ότι εννοούσε πως με το «εμβόλιο» αντιμετωπίζουμε μεν την υπέρ-μεταδοτικότητα, όχι όμως την μεταδοτικότηται!!)…

Ἕνα κουρελόχαρτο γιά τό Πάσχα.

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Βυζαντινῆς Ἱστορίας

Εἰλικρινά δέν θέλω νά σχολιάσω ἀναλυτικά τό νέο φρικῶδες κουρελόχαρτο πού τό ψευτοσυνοδικό διευθυντήριο τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας μᾶς παρουσίασε χτές ὡς ἐγκύκλιο γιά τό Πάσχα. Πραγματικά ντρέπομαι νά τό σχολιάσω, μιά πού ἐκεῖνοι δυστυχῶς δέν ντρέπονται πού τό ἔγραψαν. Στά περισσότερα ἄλλωστε δέν ἀλλάζει κάτι σέ σύγκριση μέ τίς προηγούμενες ἐγκυκλίους πού ἔχουμε ἤδη παλαιότερα δεῖ, καθώς καί τό νέο κουρελούργημα εἶναι ἕνα ἀκόμη πολυσέλιδο παραλήρημα ξεδιάντροπης φιλοκαθεστωτικῆς ἐναρμόνισης καί συνάμα σκληρῆς ὑγειονομικῆς ὑστερίας, πού εἶναι ἀδύνατο νά πιστέψεις ὅτι το συνέταξαν ἄνθρωποι πού θεωροῦνται πνευματικοί ποιμένες. Ἄν κάτι κάπως διαφορετικό περιέχει στήν ἴδια κατεύθυνση, αὐτό εἶναι ἀπλῶς ἀκόμη πιό παρανοϊκά μέτρα ἀσφαλείας (διπλές μάσκες, self test για ἱερεῖς καί ψάλτες, γάντια γιά τούς ἐπιτρόπους και βοηθητικό προσωπικό τῶν ναῶν κλπ).

Ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως…

του Νεκταρίου Δαπέργολα, Διδάκτορος Βυζαντινῆς Ἱστορίας

«Καί ἀπεκρίθη Θεόδωρος ὁ θερμὸς τῆς Ὀρθοδοξίας πρόμαχος, ὁ τῶν Στουδίου ἡγούμενος, Λέοντι τῷ βασιλεῖ, λέγων: «Μὴ παρασάλευε, βασιλεῦ, κατάστασιν ἐκκλησιαστικήν. Εἴρηκεν γὰρ ὁ ἀπόστολος, καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν ἐκκλησίᾳ, πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον ποιμένας καὶ διδασκάλους. Οὐκ εἶπεν βασιλεῖς. Σοὶ μὲν γὰρ ἡ πολιτικὴ κατάστασις ἐπιστεύθη καὶ τὸ στρατόπεδον. Τούτων φρόντιζε, καὶ τὴν ἐκκλησίαν ἔασον ποιμέσι καὶ διδασκάλοις κατὰ τὸν θεῖον λόγον. Εἰ δὲ μὴ βούλει προσέχειν τούτοις καὶ εἶναι μετὰ τῆς πίστεως ἡμῶν, κἂν ἄγγελος ἐξ οὐρανῶν κατελθὼν βουληθείη παρατρέψαι ἡμᾶς, οὐκ ἀκουσόμεθα αὐτοῦ, μήτι γε βασιλέως.» Ὁ οὖν τύραννος ταῦτα ἀκούσας καὶ ὑπερζέσας τῷ θυμῷ…καὶ πάντας μεθ’ ὕβρεως ἀπελάσας, και τὸν Νικηφόρον τὸν μέγαν τῆς πόλεως ἀπελάσας, ὡσαύτως καὶ Θεόδωρον τῶν Στουδίου ἐξορίσας…καὶ ἐπαρθεὶς ὁ ἀλιτήριος κατὰ τῆς εὐσεβείας, μειζόνως ἐδίωκε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπόρθει σφόδρα, μέχρι τοῦτον ἐνδίκως ἡ θείη δίκη μετῆλθεν». (Χρονικόν Γεωργίου Μοναχού 768.9-10).

Νεκτάριος Δαπέργολας – Σέ μία ζοφερή ἐποχή σύγχυσης ἡ ἐκδημία τοῦ π. Νικολάου Μανώλη συνιστά πραγματικά τεράστια καί ἐξαιρετικά ὀδυνηρή ἀπώλεια.

σ.σ. Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του διαπρύσιου αγωνιστή κατά της παναίρεσης του οικουμενισμού π. Νικολάου που μας άφησε τόσο νωρίς για τους ουρανούς. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ ακόμη να το πιστέψω. Θα συμφωνήσω με τον κ. Νεκτάριο ότι η εκδημία του τούτη τη σκοτεινή ώρα συνιστά μεγάλη απώλεια. Αν μη τι άλλο, οι σημερινές εξελίξεις με τον κορωνοϊό, σαν το νερό της θάλασσας που τραβιέται πίσω, αποκάλυψαν διάπλατα τα θαμμένα κονσερβοκούτια και την κάκιστη ποιότητα όλων μας. Δεν αξίζουμε τους πατέρες που βγήκαν μπροστά να υπερασπιστούν την Πίστη. Καλό Παράδεισο π. Νικόλαε, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.

Πάντοτε ἐδῶ, μαζί μας…

Βουλιάζουμε μέσα σέ δαιμονική θύελλα. Kαί μόνο μέ τή βοήθειά σου γίνεται νά σταθοῦμε στά πόδια μας καί νά ξαναβγοῦμε στό φῶς.

Χαῖρε, ἀνόρθωσις τῶν ἀνθρώπων,
χαῖρε, κατάπτωσις τῶν δαιμόνων.

Χάσαμε τήν πίστη μας, παραλυμένοι ἀπό τόν τρόμο τοῦ θανάτου. Παραδομένοι πάλι σέ ἀπερίγραπτες ἀπᾶτες. Σέ ψευδαφηγήματα νοσηρῶν νοῶν. Σέ νέα εἴδωλα πού τά λατρεύουμε ὡς σωτῆρες. Μά ἐσύ εἶσαι πάντα ἐδῶ καί θά σκορπίσεις ξανά τά ψεύδη.

Καί οἱ Σουλιῶτες στά βρόχια τοῦ ἐθνομηδενισμοῦ…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Σέ προηγούμενα κείμενα, μέ ἀφορμή τά 200 χρόνια ἀπό τη μεγάλη μας Ἐπανάσταση, εἴπαμε ἀρκετά γιά τούς ἐθνοαποδομητές, τίς ἀπόψεις καί τούς στόχους τους, καθώς καί τή μεταχείριση πού ἰδιαίτερα ἐπιφυλάσσουν τόσο στούς ἥρωες τοῦ 1821, ὅσο καί στόν προγενέστερο Ἑλληνισμό τῆς Τουρκοκρατίας. Ἕνα ἀπό τά πιό χαρακτηριστικά πάντως (καί πιό χυδαῖα) ἐπί μέρους κεφάλαια τῆς ἀποδόμησης ἔχει σχέση μέ τούς Σουλιῶτες, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν προφανές ἀντικείμενο μίσους γιά τούς ἐθνομηδενιστές. Γιατί; Ἐπειδή ἀπλούστατα ἀποτελοῦν συγχρόνως τρία πράγματα μαζί: διακριτό Ἑλληνισμό, προεπαναστατικό Ἑλληνισμό καί ἀνυπότακτο Ἑλληνισμό.

Ἕνας ἀκόμη διωκόμενος ὁμολογητής ἱερέας…

Βαθιά συγκίνηση γιά τόν λεβέντη ὁμολογητή ἱερέα τῆς Μυτιλήνης, πού κάνοντας πράξη τό «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις», ἀρνήθηκε νά ὑπακούσει στά βλάσφημα κελεύσματα τῶν ψευτοθεολογούντων ναομάχων τῆς μάσκας, μέ ἀποτέλεσμα νά παυθεῖ ἀπό τόν τοπικό μητροπολίτη, ἀλλά καί νά ἐπισύρει τα γνωστά κανιβαλικά σχόλια ἐκ μέρους τῶν ἀντίχριστων ΜΜΕ καί τῶν λοιπῶν…θεματοφυλάκων τῆς ὑγείας μας.

1821-2021: Αναψηλαφώντας μια προδομένη Επανάσταση…

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Πέρασε λοιπόν άλλη μια 25η Μαρτίου που την «τιμήσαμε» με τον ίδιο ανούσιο τρόπο, με παρόμοια αφιερώματα, με παραπλήσια ανιαρές επετειακές αναφορές. Και για μια ακόμη φορά μάλλον χάσαμε την ευκαιρία να αντικρίσουμε αυτή τη μέρα στις πραγματικές της διαστάσεις. Και με τρόπο που πολύ απλά καλεί σε προβληματισμό, σε περίσκεψη ή ακόμη και σε μελαγχολία. Γιατί, 200 χρόνια μετά την έναρξη της Μεγάλης μας Επανάστασης, ο μόνος τρόπος για να τιμήσουμε ειλικρινά τους ηρωικούς αγωνιστές της, περνάει πια αναγκαστικά μέσα από τέτοιους δρόμους.

Τρέχουν ἀφηνιασμένοι πιά, χωρίς προκαλύψεις καί προσχήματα…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Ἀρκετό θόρυβο προκάλεσε ἡ δημόσια παραδοχή ἀπό τίς βατικανοφαναριώτικες σφηκοφωλιές τῆς οἰκουμενιστικῆς Παναίρεσης γιά τό σχέδιο τοῦ μελλοντικοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα (καί συγκεκριμένα κατά τό ἔτος 2025, ὁπότε καί θά ἔχουν ὁλοκληρωθεῖ, ὅπως προφανῶς νομίζουν οἱ ταλαίπωροι, οἱ διαδικασίες γιά ὅσα ἐδῶ καί δεκαετίες μεθοδικά μᾶς ἐτοιμάζουν: τήν ἐκκλησιαστική ψευδοένωση καί τό Κοινό Ποτήριο). Μᾶλλον ἀπαρατήρητο ὅμως πέρασε ἕνα ἐξίσου σοβαρό συμβάν, το ὁποῖο ἀκόμη καί ἀνθρώπους πού γνωρίζουν πολλά σχετικά μέ τή λαίλαπα τῆς Νέας Τάξης και τῆς Νέας Ἐποχῆς ἴσως νά τούς ξένισε – κυρίως μέ τό ἐντελῶς ἀπροκάλυπτο πλέον τῆς σφοδρότητάς του.

Μία ἀκόμη μαρτυρία ἐνάντια στή νεοβαρλααμική βλασφημία τῶν ἡμερῶν μας.

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Τεράστια παρακαταθήκη μᾶς ἄφησε – μεταξύ πολλῶν ἄλλων – ὁ μακαριστός καί ἐν ἁγίοις πλέον γέροντας μας π. Γρηγόριος (πνευματικό τέκνο τοῦ Ἁγίου Παϊσίου καί συνάμα κτίτωρ καί πνευματικός πατέρας τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Τιμίου Προδρόμου στή Μεταμόρφωση Χαλκιδικῆς) καί μέ τίς διδαχές του σέ θέματα πίστεως, ἀλλά καί σέ θέματα φόβου. Καί πολλές ἀπό αὐτές βρίσκουν συγκλονιστική ἐφαρμογή καί στήν τωρινή περίσταση, πού τόσο βάλλεται ἡ ὀρθή πίστη μας ὄχι μόνο ἔξωθεν (ἀπό τό ἀντίχριστο καθεστώς), ἀλλά καί πρωτίστως ἔσωθεν (ἀπό ὅλους αὐτούς τούς πλανεμένους κληρικούς καί λοιπούς κενοθεολόγους τῆς μάσκας καί τῆς ζακέτας, τούς συμπλέοντες ἀδιάντροπα μέ τίς ἐντολές τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας καί τούς θιασῶτες τῆς «εὐλογημένης μασκοφορίας» ἀλλά καί τῆς θεολογικής ἐκτροπής πού βάφτισαν «κατ’ οἶκον ἐκκλησία», γιά νά μᾶς ἀφήσουν ἀλειτούργητους κι ἀλιβάνιστους).

Εμείς ακούμε τους πραγματικά ειδικούς…

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Η περασμένη Κυριακή ήταν αφιερωμένη στη μνήμη ενός τεράστιου Αγίου που πέντε ακριβώς αιώνες μετά τη λήξη της Εικονομαχίας και τον Μέγα Φώτιο, επανασυνόψισε με τη ζωή και τη διδασκαλία του ολόκληρη τη μακρά ασκητική παράδοση της πατερικής θεοψίας και μαζί όλο τον αγώνα εναντίον των αιρέσεων. Και φυσικά ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς είναι ίσως ο κατεξοχήν επίκαιρος εκκλησιαστικός μας Πατέρας, όχι μόνοι επειδή τα κείμενά του αποτελούν γενικότερα συντριπτικό κόλαφο για τους σημερινούς αγαπούληδες της οικουμενιστικής μεταπατερικής ανοσιουργίας, αλλά και ειδικότερα επειδή ακριβώς ήταν εκείνος που κατενίκησε τον δυσώνυμο βαρλααμισμό. Τη βλάσφημη δηλαδή κακοδοξία που κατέχει κεντρική θέση μέσα στην παπική παναίρεση και που με τόσο ανατριχιατικό τρόπο έχει επανενσκήψει εδώ και ένα χρόνο και ταλαιπωρεί την Εκκλησία, με αφορμή το αφήγημα της δήθεν πανδημίας.

Ἐμεῖς θά γιορτάσουμε ἄλλη φορά…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Ζήσαμε λοιπόν πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες τήν κορύφωση τοῦ θλιβερού ἑλληνοφοβικοῦ ἐγχειρήματος μέ τό ὁποῖο τό δυσῶδες πολιτικό σύστημα τῆς τσαλαπατημένης ἀποικίας καί οἱ περί αὐτό παρασιτικές ψευτοελίτ «ἑόρτασαν» τήν ἐθνική μας Παλιγγενεσία. Νά θυμόμαστε ὅμως πώς ἐδῶ τά εἰσαγωγικά τά βάζουμε ἐμεῖς. Γιατί ἐκ μέρους τους, αὐτό πού οἱ ἴδιοι ἐκλαμβάνουν ὡς Παλιγγενεσία ἑορτάστηκε ὄντως – καί μάλιστα μέ ἀπόλυτη συνέπεια καί ἐπαξίως ὅσων πιστεύουν καί ὅσων ἐκπροσωποῦν. Ἐπαξίως γιά τήν ἴδια τους τήν ὑπόσταση καί ὕπαρξη.

2021 – Ἀναζητώντας καί πάλι ἀνάσταση καί λευτεριά…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Ξημερώνει ἄλλη μία παράξενη, θλιμμένη καί σκοτεινή 25η Μαρτίου. Αὔριο θά χτυπήσουν ξανά οἱ καμπάνες, ἀλλά θά εἶναι κούφιος ὁ ἦχος τους. Γιατί οἱ καμπάνες εἶναι γιά νά καλοῦν στή λατρεία – καί ἡ λατρεία στόν τόπο μας παραμένει ἀπαγορευμένη (καί εἶναι τέτοια, ἀκόμη καί ἐκεῖ πού ὑποτίθεται πώς οἱ ναοί παραμένουν ἀνοιχτοί, ἀλλά μέ τούς γνωστούς πιά καί τρισάθλιους κατοχικούς ὅρους). Δέν θα τήν ψάλλουμε αὔριο τήν Παναγιά μας στή μεγάλη της γιορτή μέ τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς σωτηρίας μας, παρά μόνο στά κρυφά, στίς γνωστές πλέον κρυπτοχριστιανικές συνθῆκες. Ἀλλά οὔτε καί ἡ ἄλλη μεγάλη γιορτή της πατρίδας δέν θά τιμηθεῖ μέ παρελάσεις σέ ὅλες τίς πόλεις καί μέ ἄλλες φανερές, ἐπίσημες ἐκδηλώσεις. Καί ἐκεῖ ὅμως πού δῆθεν θά τιμηθεῖ ἐπίσημα (στή θλιβερή πρωτεύουσα τῆς τσαλαπατημένης ἀποικίας), θά εἶναι σέ συνθῆκες ντροπῆς καί αὐτοακύρωσης. Μέ ἀπόντα τόν λαό, μέ παρόντες τούς δεσμοφύλακες βιαστές τῆς λευτεριᾶς μας, μέ φίμωτρα καί προφυλάξεις, μέ κυρίαρχα καί ὀφθαλμοφανῆ παντοῦ τά σύμβολα τῆς σύγχρονής μας σκλαβιᾶς.

Αὕτη ἡ πίστις τήν Οίκουμένην ἐστήριξεν. Καιρός νά τό ξαναθυμηθοῦμε…

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

«Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, ἡ χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς ἑβράβευσεν, οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστόν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ τοὺς Αὐτοῦ Ἁγίους ἐν λόγοις τιμῶντες, ἐν συγγραφαῖς, ἐν νοήμασιν, ἐν θυσίαις, ἐν ναοῖς, ἐν εἰκονίσμασι… Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν»…

Το 1821 και οι ψευδεπιστήμονες του εθνομηδενισμού.

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Έγραφα προ ολίγων ημερών για τους αποδομητές ιστορικούς, για το πόσο άθλια και αντι-επιστημονική είναι στην πραγματικότητα η «επιστημονική» τους μέθοδος, αλλά και για το πόσο ατεκμηρίωτες είναι οι «απόψεις» τους, τις οποίες αδυνατούν παντελώς να υπερασπιστούν, όταν τυχαίνει να αντιπαρατίθενται με άλλους (πραγματικούς) ιστορικούς. Σπανιότατα βεβαίως τυχαίνει (γιατί είναι προσεκτικοί και επιδιώκουν να μιλούν μόνο από καθέδρας ή σε συνευρέσεις με τους ομοϊδεάτες τους), στις ελάχιστες έστω φορές όμως που δεν μπορούν να το αποφύγουν, τότε έχουμε πραγματικά αποκαλυπτήρια. Τα όσα π.χ. ανέφερα πως ειπώθηκαν κάποτε από τον Θάνο Βερέμη για το περίφημο Κρυφό Σχολειό σε τηλεοπτική εκπομπή, ήταν μία χαρακτηριστική περίπτωση τέτοιων αποκαλυπτηρίων.

Μία ἀκόμη βλάσφημη πρόκληση κατά τῆς πίστης μας…

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Σοκαριστικά βλάσφημη καί χυδαία «πρόκληση γιά τήν πρόκληση», χωρίς καμία ἄλλη ὁρατή αἰτία. Καμαρῶστε. Ἕνας παπᾶς ἀκουμπάει πάνω σέ μιά ἀπομίμηση Ἁγίας Τράπεζας, τύφλα στό μεθύσι (ἀπό Θεία Κοινωνία), λέγοντας: «Τόση Θεία Κοινωνία καί νά πάει χαμένη; Ἁμαρτία δέν εἶναι; Χίκ»! Πιό δίπλα, ἕνας ἄλλος παπᾶς μέ χυδαία χαρακτηριστικά καί ἀκόμη πιό χυδαία στάση (κάτι μεταξύ πόρνης τοῦ πεζοδρομίου καί πρεζέμπορα), λέει σέ δύο περαστικές γιαγιᾶδες «Κορίτσια, ἔχω ὡραία μεταλαβιά ἀνόθευτη ἀπό κορωνοϊό, πρῶτο πρᾶμα» καί ἐκεῖνες τοῦ ἀπαντοῦν «Σέ Ἅγιο Φῶς παίζει κάτι»; Πιό πάνω ἕνας τρίτος παπᾶς κοινωνάει μιά γριά μέ φόντο μία εἰκόνα τέμπλου, στήν ὁποία ἀπεικονίζονται ἡ Παναγία καί ὁ Χριστός φορώντας φίμωτρο. Λίγο πιό πέρα, μία διαδήλωση κληρικῶν (δίκην ἀντιεξουσιαστῶν) πού κρατοῦν ἕνα Σταυρό σέ στάση πολυβόλου καί φωνάζουν τό σύνθημα «Ἐκκλησία κι ἀγιασμοί, κάτω ὅλοι οἱ γιατροί». Τέρμα κάτω, ἕνας ἀκόμη ἱερέας θυμιάζει σκορπώντας ὁλόγυρά του κορωνοϊό.

Το 1821 και η αθλιότητα της εθνoαποδόμησης.

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Λίγο πριν από την 25η Μαρτίου, είναι ομολογουμένως μία καλή αφορμή για να ξαναθυμηθούμε κάποια πράγματα σχετικά με την επίσημη «γραμμή» που κυριαρχεί εδώ και πολλά χρόνια μέσα στα Πανεπιστήμια, στα ΜΜΕ (και σταδιακά βεβαίως και στα σχολεία) σχετικά με τη μεγάλη μας Επανάσταση. Τη «γραμμή» την οποία διαμορφώνει η ανθελληνική κυρίαρχη πολιτική ιδεολογία του σύγχρονου ελλαδικού κράτους, σε συνεργασία με τη λεγόμενη αποδομητική σχολή, δηλαδή μια ομάδα δήθεν ιστορικών, που σχετίζονται ενεργά με διάφορα νεοταξίτικα όργανα και που χρησιμοποιώντας κατά το δοκούν τις ιστορικές πηγές, προσπαθούν να απονευρώσουν και να ακυρώσουν το ιστορικό μας παρελθόν.

Κόκκινα και… Βαθυκόκκινα

Νεκτάριος Δαπέργολας

Πάντως οἱ νέες χρωματικά…στυλιστικές ἐπιλογές τοῦ χουντοκαθεστῶτος ἀποτελοῦν ἕνα ἀκόμη ἐμετικό τεκμήριο γι’ αὐτό πού ζοῦμε – καί τό ὁποῖο πλέον μόνο κλινικά κρετίνοι ἀδυνατοῦν (καί μόνο βολεμένοι παρατρεχάμενοι τῆς νεοταξικῆς κομαντατούρ ἀρνοῦνται) νά ἀντιληφθοῦν: ὅτι δηλαδή κάποιοι διαλύουν μεθοδικά καί συγχρόνως σαδιστικά τίς ζωές μας, ἀρνούμενοι νά τηρήσουν ἀκόμη καί τό παραμικρό οὐσιαστικά πρόσχημα.

Σκλάβοι στά χέρια διεστραμμένων βασανιστῶν…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Ἔχουμε καί παλαιότερα ἀναφερθεῖ σέ μία σειρά δυστοπικῶν βιβλίων καί ταινιῶν (ἀπό τόν Ὄργουελ καί τόν Χάξλεϊ ὥς τόν Μπράντμπερυ καί ἀπό τή θρυλική «Μητρόπολη» τοῦ Φρίτς Λάνγκ μέχρι τό «Μάτριξ», τό «Ἐκουιλίμπριουμ» καί τόσες ἀκόμη), πού θυμίζουν ἔντονα ὅσα ζοῦμε παγκοσμίως ἐδῶ καί ἀρκετά χρόνια – καί κυρίως βέβαια τούς τελευταίους μῆνες.

Μία ὑστερική παραθρησκεία μέ προδιαγεγραμμένο μέλλον…

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Συνεχίζεται και κλιμακώνεται ο καιρός τῶν ἀποκαλυπτηρίων. Κλιμακώνονται οἱ μέρες τοῦ διωγμοῦ τῆς πίστης μας, τῶν κλειστῶν ἐκκλησιῶν, τῶν χυδαίων διακρίσεων, τῶν βιαίως κατηργημένων δικαιωμάτων, τῶν ἀπαγορευμένων ἐλευθεριῶν, τοῦ ξεδιάντροπου ἐμπαιγμοῦ τῆς νοημοσύνης μας. Οἱ μέρες ὅπου οὔτε τα προσχήματα δέν τηροῦνται πιά, ἀπό ἕνα καθεστώς πού ἔχει πετάξει ὅλες τίς μάσκες καί μᾶς πνίγει σε ἕνα δύσοσμο βοῦρκο ἀκραίου φασισμοῦ καί ἀπροκάλυπτου ὁλοκληρωτισμοῦ.

Ὁ μονόδρομος τῆς ἀντίστασης…

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Τα ὅσα ζοῦμε ἀπό τό μέτωπο τῆς δῆθεν πανδημίας, ὅλη ἡ συνεχῶς κλιμακούμενη παράνοια τῶν διαταγμάτων τοῦ δυστοπικοῦ συρφετοῦ μέ τά ὁποῖα ἀποτελειώνουν καί τά τελευταῖα ἴχνη που ἀπέμειναν ἄθικτα ἀπό τίς ζωές μας καί κυρίως ἀπό τήν ἀξιοπρέπειά μας, ὅλος ὁ πρωτοφανής φασισμός τῶν ἀπειλῶν, καθώς καί τοῦ ἐπερχόμενου πογκρόμ ἐναντίον ὅσων ἀρνοῦνται νά ἐμβολιαστοῦν (ἀρχικά οἱ γιατροί, μετά ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι), ὅσα εἴδαμε σε Πάρνηθες καί Ἰκαρίες (μέ τόν ξετσίπωτο ἐμπαιγμό ἀπό τόν φασίζοντα γκαουλάιτερ τῆς ἀλαμανικῆς ἀποικίας καί τήν ἀνεκδιήγητη παρεούλα του), ὅσα ἐπίσης βλέπουμε καί σχεδόν ὁπουδήποτε ἀλλοῦ ἐμπλέκεται στέλεχος ἤ παρατρεχάμενος τοῦ διεστραμμένου ἐσμοῦ, ὅλο και περισσότερο ξεκαθαρίζουν το τοπίο.

Το 1821 και η νέα Τουρκοκρατία.

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Μπήκαμε πρό ὁλίγου καιροῦ στό ἐπετειακό 2021, κατά τό ὁποῖο συμπληρώνονται 200 χρόνια ἀπό τή Μεγάλη μας Ἐπανάσταση. Σέ ὅλη τή χώρα ἔχουν ἀρχίσει πλέον οἱ ἐκδηλώσεις γιά νά τιμηθεῖ τό σπουδαῖο γεγονός. Καί δέν θά ἀναφερθῶ φυσικά σέ ὅσα ἐτοιμάζει ἡ καθεστωτική ἐθνοφοβική ἀλητεία μέσα ἀπό τό «Ἑλλάδα 2021» καί τά λοιπά ἀποδομητικά ὀχήματα μισελληνισμοῦ, πού ἐπιστρατεύθηκαν ἀπό τίς ἀφελληνισμένες, δῆθεν ἐπιστημονικές ὁμάδες τῶν κατειλημμένων ἀπό τόν ἐθνομηδενισμό Φιλοσοφικῶν καί Παιδαγωγικῶν Σχολῶν. Ἀλλά κι ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι, πού λέμε ὅτι θέλουμε νά ἀναδείξουμε τήν ἀληθινή Ἱστορία, ἔξω ἀπό τά χαλκεῖα τῶν στρεβλωτῶν, πού λέμε ὅτι ἐπιθυμοῦμε νά τιμήσουμε πραγματικά τήν Ἐπανάσταση καί τούς ἀγωνιστές της, εἴμαστε σίγουροι τί ακριβῶς ζητᾶμε; Καί δέν ἦρθε ἐπιτέλους ὁ καιρός νά καταλάβουμε πώς ὁ μόνος τρόπος γιά νά τιμήσουμε εἰλικρινά τούς ἥρωες τοῦ ’21 περνάει πιά ἀναγκαστικά μέσα ἀπό τόν δρόμο τῆς βαθιᾶς περισυλλογῆς καί τῆς σκληρῆς αὐτοκριτικῆς;

Κατευόδιο για μια μεγάλη Έξοδο.

Νεκτάριος Δαπέργολας

Μέ τόν ἀγαπημένο φίλο Κωνσταντῖνο Βαθιώτη, σέ ταβερνάκι τῆς Κομοτηνῆς, δύο μέρες πρίν ξεκινήσει τό δεύτερο lockdown.

Χτές ὁ Κωνσταντῖνος, πού ἐδῶ καί ἕντεκα μῆνες πραγματοποιεῖ μόνο μεγάλες Ἐξόδους (ἀπό τήν προηγούμενη ζωή του, ἀπό τον πνιγηρό μικρόκοσμο τῆς ἐπιστήμης του, ἀπό τήν ἀναξιοπρέπεια καί τή συνενοχική σιωπή πού ἔχει πνίξει τό σινάφι του, ἀπό τό ἴδιο τό ἔνστικτο τῆς αὐτοσυντήρησης πού «λογικά» θά ἐπέβαλλε καί στόν ἴδιο νά…προσέχει), πραγματοποίησε μία ἀκόμη μεγάλη Ἔξοδο, τή μεγαλύτερη ὥς τώρα (καί τήν πιό μεγάλη μέχρι τήν ἐπόμενη).

«Εθνομηδενισμός και αποδόμηση» (μία ζωντανή συζήτηση από την επιτροπή «Τιμή στο 1821»)

Την Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου και ώρα 8.00 μ.μ., η Επιτροπή «Τιμή στο 1821» (https://timisto1821.gr/), σε συνεργασία με τον οργανισμό GRDiscovery (http://grdiscovery.com/radio/), παρουσιάζει τη ραδιοφωνική εκπομπή που επιμελείται η Πρόεδρος της Συντονιστικής Γραμματείας της Επιτροπής «Τιμή στο 1821», κα Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, Καθηγήτρια, Οικονομολόγος και πρ. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Νεοεποχίτικες τελετές, προάγγελοι της παγκόσμιας Πανθρησκείας.

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Δέν εἶναι φυσικά ἡ πρώτη φορά πού Ὀρθόδοξος ἐπίσκοπος μετέχει σέ συμπροσευχές μέ ἀλλοδόξους καί ἀλλοθρήσκους. Οὔτε κἄν γιά τόν διαβόητο Ἀρχιεπίσκοπο Ἄμερικῆς Ἐλπιδοφόρο εἶναι ἡ πρώτη φορά, καθώς ἐδῶ καί χρόνια ἀναδεικνύεται (καί στό πεδίο αὐτό) σέ πανάξιο τέκνο τοῦ θλιβεροῦ ἀρχιοικουμενιστῆ Βαρθολομαίου. Ἑνός Βαρθολομαίου πού θυμίζουμε ὅτι πολύ συχνά συμπροσεύχεται μέ παπικούς καί μέ κάθε λογῆς ἀκόμη νούμερα τῶν προτεσταντικῶν «ἐκκλησιῶν», ὅπως μέ τόσο θράσος τίς ἀποκαλεῖ, ἀλλά καί μέ ἐκπροσώπους ἄλλων θρησκειῶν. Ἐνδεικτικά καί μόνο ὑπενθυμίζουμε ἐδῶ τή συμπροσευχή του στήν Ἀσίζη τῆς Ἰταλίας το 2011, ἀλλά καί στή Γροιλανδία – γιά δῆθεν οἰκολογικούς λόγους ἐκεῖ – μέ 12 ἀκόμη ἡγέτες θρησκειῶν πρός τό…Ὑπέρτατο Ὄν, μπροστά σέ εἰδώλιο τῆς Γαίας (βλ. καί τίς σχετικές ἐπισυναπτόμενες φωτογραφίες).

Στο τέλος, θα έχει και πόλεμο…

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Ξεκίνησε λοιπόν και η παρωδία των «διερευνητικών». Η παρωδία του να καθήσουμε στο τραπέζι μαζί με έναν αφηνιασμένο άρπαγα, που θέλει βουλιμικά όλα τα δικά μας, που απροκάλυπτα απαιτεί εδώ και τώρα Θράκη και Αιγαίο, που ακόμη και η πιο απλή του κίνηση απέναντί μας είναι αδιάντροπη πρόκληση και χυδαία επιβουλή. Η παρωδία πάνω απ’ όλα μίας κυβέρνησης, ατυχώς αυτοφερόμενης ως ελληνικής, που ό,τι κάνει θυμίζει εθνική μειοδοσία και που προσπαθεί να πείσει τους αφελείς (υπάρχει βέβαια και πιο εύστοχος όρος) πως χάρη στις δικές της αποτελεσματικές ενέργειες αναγκάστηκε ο αντίπαλος να συρθεί στο τραπέζι του διαλόγου. Αλλά και η ανοησία όσων ακόμη και τώρα επιμένουν να υπερασπίζονται τη λεγόμενη «πολιτική κατευνασμού» απέναντι στον εξαγριωμένο επίβουλο, τη στιγμή που εμείς υποχωρούμε συνεχώς εδώ και χρόνια και καταπίνουμε χωρίς αντίδραση τις αλλεπάλληλες προκλήσεις.

Ἀπίστευτα πράγματα.

Νά λέγεσαι τώρα Μάξιμος, νά εἶσαι (λέει) καί μητροπολίτης Ἱωαννίνων, νά ἑορτάζεις τήν ἡμέρα τοῦ Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ (τοῦ λιονταριοῦ ἐκείνου τῆς Ὀρθοδοξίας πού γιά νά διαφυλαχθεῖ ἀνόθευτη, τά ἔβαλε μέ ὅλη την κοσμική καί ἐκκλησιαστική ἐξουσία τοῦ καιροῦ του καί ὑπέστη μαρτυρικά βασανιστήρια) καί ἐσύ νά τόν…τιμᾶς κάπως ἔτσι, ἔχοντας μάλιστα καί ὅλους τούς ὑποκάτω κοινωνούς σέ αὐτόν τόν ἀνεκδιήγητα βέβηλο καρνάβαλο. 

Ἀναζητοῦνται λέοντες…

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Ἡμέρες τιμῆς καί μνήμης χτές και προχτές δύο σπουδαίων ἐκκλησιαστικῶν μας πατέρων, τοῦ πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου καί τοῦ ἐπισκόπου Ἐφέσου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ. Δύο ἀνδρῶν πού ὡς μέγιστοι λέοντες τῆς Ὀρθοδοξίας ὕψωσαν σέ καιρούς χαλεπούς τά λαμπρά ἀναστήματά τους καί ἀναδείχθηκαν σέ ὑπερμάχους τῆς ἀλήθειας. Καί πιό ἐπίκαιρες ἀσφαλῶς ἀπό ποτέ εἶναι οἱ σεπτές καί ἡρωικές μορφές τους σήμερα, σέ μιά ἐποχή πού δέν μᾶς ἀπειλεῖ μόνο κάποια μεγάλη αἵρεση, ὅπως ὁ Ἀρειανισμός τοῦ 4ου αἰώνα ἤ ὁ Παπισμός, ἀλλά κάτι ἀκόμη πιό ζοφερό, δαιμονικά ὕπουλο καί τρομακτικά ἐκτεταμένο: ὁ δυσώνυμος Οἰκουμενισμός, πού δικαίως ὀνομάστηκε καί Παναίρεση, γιατί μέ ὄχημα τή «μεταπατερική» ἀγαπολογία περικλείει μέσα του τίς βλάσφημες διδαχές ὅλων τῶν αἱρέσεων καί μαζί κι ἕνα εὐρύτερο συγκρητιστικό θρησκειολογικό κράμα, προετοιμάζοντας τήν παγκόσμια Πανθρησκεία τῆς Νέας Ἐποχῆς.

Ορθόδοξοι ναοί διά πάσαν χρήσιν (πλην του πραγματικού σκοπού τους)…

του Νεκτάριου Δαπέργολα. Διδάκτορος Ιστορίας

Δεν φτάνει λοιπόν που μας έκλεισαν τις εκκλησίες (γιατί στην ουσία οι ίδιοι το έπραξαν, αρνούμενοι να αντιδράσουν απέναντι στο εκκλησιομαχικό καθεστώς) και μας κοροϊδεύουν κι από πάνω με χαλκευμένες ειδήσεις ότι δήθεν διαφωνούν και ότι προβαίνουν σε διεκδικήσεις, αντιδράσεις και «αντάρτικα» (σαν εκείνη την παρωδία των Θεοφανείων). Δεν φτάνει που έδωσαν γη και ύδωρ στον αντίχριστο Καίσαρα σε τέτοιο ντροπιαστικό βαθμό, ώστε αυτές τις κλειδαμπαρωμένες – για τη λατρεία του Θεού – εκκλησίες να ετοιμάζονται να τις ανοίξουν για να τις κάνουν κέντρα για τους (από πολλές απόψεις) διαβόητους εμβολιασμούς. Φαίνεται πως πια ήρθε η ώρα και για άλλους εμπαιγμούς.