Ευαίσθητες ισορροπίες. Κίνα, Ρωσία και οι δύο κόσμοι.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Κ. ΣΑΡΑΝΤΙΔΗ

«Αν δεν υπάρχει Θεός, όλα επιτρέπονται» θα πει ο Ντοστογιέφσκι στους Αδελφούς Καραμαζώφ. Αν υπάρχει, θα συλλογιστεί ορθολογικά ο Πασκάλ στο στοίχημά του, είναι συμφερότερο να είσαι μαζί του. Και αν τελικά είσαι μαζί του, φυσικά και δεν θα αφήσει τα κτίσματά Του να χαθούν, λέμε εμείς. Τίποτα δεν χάνεται και δεν επιστρέφει στο μηδέν και στην ανυπαρξία, ανακάλυψε η σύγχρονη Φυσική Επιστήμη. Μόνο που αυτό είναι ξεκαθαρισμένο στην Παλαιά Διαθήκη εδώ και χιλιετίες. Πάλι καλά. Θα μπορούσαν να κάνουν παραπάνω για να το ανακαλύψουν. Έστω λοιπόν πως υπάρχει. Δεν είναι λογικό να έχει δημιουργήσει ασφαλιστικές δικλείδες στο Σύμπαν και ειδικότερα στη Γη για να την προστατεύσει από ξαφνικά φαινόμενα και τη βλακεία του μεταπτωτικού ανθρώπου; Λογικό φαίνεται. Στην αληθινή Θεολογία «είπεν άφρων… ουκ εστι Θεός» ούτε μία τρίχα δεν μετακινείται δίχως να το θέλει Εκείνος και οι ασθένειες είναι απόρροια των αμαρτημάτων αλλά παραμερίζουμε τώρα τόσο ψιλά γράμματα για πολλούς.

Δύο σκηνές.

Απόστολος Σαραντίδης

Σκηνή Πρώτη

Βρισκόμαστε στο έτος 303 μ.Χ. στην αιωνία πόλη, τη Ρώμη. Μήνας Αύγουστος. Κυβερνά τον τότε γνωστό κόσμο ο ικανός αυτοκράτωρ Καίσαρ, Διοκλητιανός. Εξαπολύεται ένας από τους τελευταίους μεγάλους κατά τους Αγίους Πατέρες και ιστορικούς, ανελέητος διωγμός κατά των χριστιανών.

Απόστολος Σαραντίδης, Περί της αποτειχίσεως.

Αν η επικαιρότητα τρέχει με τον κορονοϊό, παράλληλα, υπάρχει και μια άλλη, εκκλησιαστική που δεν σταμάτησε να τρέχει τα τελευταία χρόνια και να δημιουργεί μείζον πρόβλημα στους ορθοδόξους κύκλους που απ’ ό,τι φαίνεται είναι πολλοί και δεν σταματούν να γυρίζουν εσωστρεφώς και να πνίγουν ο ένας τον άλλον. Όλους πλην της αληθείας. Εκεί, πώς να το κάνουμε, δεν μπορεί να γίνει τίποτα για κουφιοκεφαλάκηδες, ακόμη και με το πιο σεβάσμιο ύφος και παρελθόν! Ποτέ δεν κάναμε πίσω γράφοντας και γράφοντας τα πράγματα με το όνομά τους. Και τι δεν μας λένε! Οι τάχα και ορθόδοξοι.

Πνευματικές εξετάσεις εν μέσω τρομο-υστερίας…

του Νεκτάριου Δαπέργολα

Είναι λοιπόν κάποιες κρίσεις – φυσικές ή τεχνητές, αληθινές ή ψεύτικες, δεν έχει σημασία (άλλωστε και τις ψεύτικες, εφόσον εκδηλώνονται, πάει να πει ότι τις επιτρέπει ο Θεός) που γίνονται κρησάρες. Κόσκινα, που χωρίζουν την ήρα από το στάρι. Κρίσεις που γίνονται πεδία αποκαλυπτηρίων και χώροι εξετάσεων. Τέτοια είναι και η περίοδος που ζούμε εδώ και μερικές εβδομάδες, με όλο και μεγαλύτερη τραγικότητα. Τραγικότητα όχι τόσο επειδή εμφανίστηκε μία επικίνδυνη γρίπη που – πιθανότατα σε συνδυασμό και με άλλες πιο…μυστηριώδεις αιτίες – παίρνει από κοντά μας κάποιους ανθρώπους με ήδη δεδομένα προβλήματα υγείας (πολύ λυπηρό, αλλά δυστυχώς πολλά ακόμη είδη μεταδοτικών ασθενειών το κάνουν αυτό), όσο κυρίως επειδή η συγκεκριμένη γρίπη φυτεύτηκε (ή έστω έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης) και έκτοτε χρησιμοποιείται ως το κύριο όπλο ενός νεοταξικού πειράματος παγκόσμιου ελέγχου και επιβολής.

Ευτυχώς, θέμα επιλογής.

Απόστολος Σαραντίδης

Είναι λυπηρό το γεγονός ότι με την άθλια σύμπραξη και της Ιεραρχίας μας, εισερχόμεθα στη Νέα Εποχή με απρόβλεπτες πλέον συνέπειες. Κάποια προσέγγιση επιχειρήθηκε να γίνει με το προηγούμενο κείμενο μας. Όποιος είναι πραγματικά Ορθόδοξος, πέρα από την πίκρα δεν μπορεί να συγκρατήσει την οργή του. Είναι πολύ φυσικό και ως ένα σημείο αποδεκτό. Το απαράδεκτο κατάπτυστο κείμενο της ΔΙΣ της 1^ης Απριλίου 2020, πέρασε στην Ιστορία. Μόνο πρωταπριλιάτικο ψέμα δεν είναι! Κρίνεται και θα κριθεί αλλά δεν θα το αναλύσουμε τώρα.

Η πανδημία ως πυροκροτητής του νέου και ο νέος διχασμός.

Απόστολος Σαραντίδης

Λέγεται ότι η άμεση σύνδεση του ανθρώπινου εγκεφάλου με τα τεχνολογικά επιτεύγματα της πληροφορικής αλλά και η αυτόνομη τεχνική νοημοσύνη με την πολυπλοκότητα του υπό κατασκευή τεχνολογικού θαύματος νευρωνικών δικτύων είναι θέμα χρόνου και θα κάνει τη γνήσια καθαρή σκέψη να έχει και αυτογνωσία ώστε να μιλούμε ακόμη και για τα δικαιώματα των μηχανών, ακολουθώντας τους κανόνες της ρομποτικής σε έναν νέο κόσμο που θα γεννηθεί.

Η μεγάλη ευκαιρία και μια κραυγή.

Απόστολος Σαραντίδης

Ας φαντασθούμε μια κινηματογραφική σκηνή. Ένα σκηνοθετικό γύρισμα. Πλάνο μακρινό αρχικά που δείχνει ένα όμορφο ανοιξιάτικο τοπίο. Ένα λουλουδιασμένο λιβάδι με μια γαλάζια λιμνούλα στα δεξιά. Ο ήλιος έχει ανέβει αρκετά σε έναν κατακάθαρο ουρανό με κάτι ακίνδυνα άσπρα συννεφάκια να τον ακολουθούν και καθρεφτίζεται μέσα στο μικρό λιμνάκι. Αεράκι ελαφρύ και δροσερό. Απέναντι, ένα επιβλητικό βουνό με λίγο χιόνι ακόμη στην κορυφή και από την αριστερή μεριά δύο μικρόσωμα σκυλάκια κυνηγιούνται και χαριεντίζονται πάνω στο γρασίδι. Λίγο πιο πάνω σε ανηφοριά, διακρίνεται μέρος μιας ωραίας έπαυλης με αυλή και κήπο.

Ιοί Αποτείχισης με δόσεις Πάπα, προπομπών του επισκόπων περίκλειστων ναών.

Απόστολος Σαραντίδης

Αυτή τη φορά δεν θα μιλήσουμε με όρους επιστημονικούς αλλά έξω απ’ τα δόντια, με τη γλώσσα την κοφτή που καταλαβαίνει κάθε πικραμένος!

Νέα εκκλησιαστική γραφή και αντίσταση.

Απόστολος Σαραντίδης

Στατιστικά δεν είναι γνωστό πόσοι από όσους παρακολουθούν στενά και με αγωνία τα εκκλησιαστικά δρώμενα αντιλαμβάνονται τι γίνεται. Δεν θα είναι πολλοί. Αλλά και από τη μικρή αυτή μερίδα, λόγω της περιπλοκότητος των θεμάτων που το ένα υπερκαλύπτει το άλλο και αντίστροφα και συνεχώς προκύπτουνε νέα, οι απόψεις δεν είναι καλό να διίστανται και να αποκλίνουν τόσο ώστε να μην είναι δυνατόν να καταγραφεί μια ξεκάθαρη θέση. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει αναβολή μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο.

Πολυεθνική ενσωμάτωση μιας οργανωμένης αντικατάστασης και επικείμενοι εορτασμοί.

Απόστολος Σαραντίδης

Ξεφεύγοντας από την εκκλησιαστική θεματολογία με την οποία ασχοληθήκαμε τους τελευταίους μήνες λόγω της αδήριτης επικαιρότητας, θα επιχειρήσουμε σήμερα για τους αναγνώστες μια όσο το δυνατόν κατανοητή ανάλυση με όρους της επιστήμης, μιας άλλης επικαιρότητας, που πονά και γίνεται επικίνδυνη. Φαινομενικά, ασύνδετη με τα εκκλησιαστικά, στην πραγματικότητα όμως γέννημα του ιδίου κέντρου, με το οποίο ασχοληθήκαμε στο παρελθόν. Θυμίζουμε  την άμεση σύνδεση που έχουμε κάνει μεταξύ του Οικουμενισμού και της Παγκοσμιοποίησης ως διαφορετικές εκφάνσεις της ίδιας μορφής, το προσωπείο της οποίας μόνο αλλάζει στους τρεις τελευταίους διαφωτιστικούς – διασκοτιστικούς αιώνες.

ΚΥΡΙΑΚΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ! ΕΧΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ή τρεις και το λουρί της μάνας!

Του Μέτοικου

Ο Ελληνικός λαός, με τον οποίο Κυριάκο Μητσοτάκη διατηρείς μια αξιοπρόσεχτη λαογραφική σχέση, δηλαδή, τόσο λαογραφική που νομίζεις ότι η πατρίδα μας είναι μόνο «οι κάμποι, τα άσπαρτα ψηλά βουνά και ο ήλιος της που χρυσολάμπει» αφού, φαίνεται, πως δεν έφτασες ποτέ στο τέλος του ποιήματος για να καταλάβεις πως είναι «όλα αυτά μα και κάτι παραπάνω που κράζει μέσα στου Έλληνα την καρδιά Εμπρός παιδιά!»… λέει: «τρεις και το λουρί της μάνας!».

Μεγαλύτερη βλασφημία από Αρχιερέα δεν ακούστηκε ποτέ! Περισσότερο Κόπτης και υιός της Πανθρησκείας ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας.

τοῦ π.Νικολάου Μανώλη

… Οι Εκκλησίες μας είναι μία Εκκλησία, με «Αρχηγό τον Ιησού Χριστό»... Και στα ιερά τζαμιά λατρεύεται από το Κοράνι ο Θεός! (Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος)

---

Η πνευματική τύφλωση του Πατριάρχη Αλεξάνδρειας συνεχίζεται. Λες και περίμενε αιώνες να μας αποδείξει πόσο Κόπτης αισθάνεται και με περίσσια σπουδή επιδίδεται σε αυτό, σαν να μην προλαβαίνει! Προηγουμένως όμως καμαρώστε τον· τι δηλώνει για τον Θεό ο υιός της Πανθρησκείας!!! Εξομοιώνει το Θεό μας με το θεό του Ισλάμ! Μεγαλύτερη βλασφημία δεν ακούστηκε ποτέ από χείλη Αρχιερέως.

Μία παραβολή για το Ουκρανικό και τους συλλειτουργούς του Aρχιεπισκόπου.

του Φ.Κ. Ιερομονάχου

Διαρκούσης καί πληθυνομένης τῆς ἐκκλησιαστικῆς κρίσεως περί τό Οὐκρανικό, καί ἐν ὄψει τῆς νέας –τρίτης– ἐν Ἑλλάδι ἐπισκέψεως τοῦ αἱρεσιάρχου Πάπα, ὁ ὁποῖος μετέτρεψε ἤδη τό πάλαι ποτέ Πατριαρχεῖο τῆς Δύσεως σέ Τσίρκο [1] –πράγμα πού κινδυνεύουν νά πάθουν καί ἄλλοι ἀπό τήν «ἀγάπη» τους πρός αὐτόν– αἴσθηση προκάλεσε στούς ἐκκλησιαστικούς κύκλους ἡ πρόσφατος συλλειτουργία σεβαστοῦ παραδοσιακοῦ μητροπολίτου μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν [και ΕΔΩ], καί ἡ μετέπειτα ἀνακοίνωση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς του, ὡς ἀπάντηση σέ ἐπικρίσεις πού δέχτηκε ὁ σεβασμιότατος [2].

Σχόλιο για την πρωτοφανή παρέμβαση της Ι.Μ. Πατρών στην ομιλία του π. Γκοτσόπουλου για το Ουκρανικό ζήτημα.

σ.σ. Μέσα σε λίγες γραμμές ο «Μαντάτορας» περιγράφει μία από τις μεγαλύτερες κακοδαιμονίες της Πατρίδος μας. Σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, είτε αυτές έχουν να κάνουν με την πολιτική, είτε με τα κοινωνικά θέματα, είτε τα εθνικά, είτε με τα θέματα της Ορθοδοξίας μας, οι υγιείς δυνάμεις παραμένουν στην αφάνεια, έχοντας παραχωρήσει την θέση τους στον φασισμό της νέας τάξεως. Ας λάβει υπόψη το συγκεκριμένο άρθρο και εκείνη η μερίδα των Ορθοδόξων η οποία είτε λόγω τυφλής υπακοής (ευλαβείς βλαμμένοι), είτε λόγω προσωπικής συγχύσεως, άγνοιας, φόβου και αδιεξόδου, δαιμονοποιεί την αγιοπατερική αποτείχιση συμβάλλοντας στην γενική ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ που ρημάζει τον Τόπο μας. ΌΣΟ απαράδεκτο είναι να θέλεις να ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΕΙΣ τον άλλον να προβεί στην αγιοπατερική αποτείχιση ή σε όποια άλλη υγιή αντίδραση, ΑΛΛΟ ΤΟΣΟ απαράδεκτο είναι να ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΕΙΣ εκείνους που ελεύθερα πράττουν αυτό που τους επιτάσσει Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥΣ, ακολουθώντας τον απλανή δρόμο των Θεοφώτιστων Πατέρων της Εκκλησίας. ΠΡΟΣΕΞΤΕ κύριοι και κυρίες, διότι βρίσκεστε στο παρατσάκ να χαρακτηρισθείτε σύμμαχοι των σχισματόφιλων οικουμενιστών και ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.

Ζωντανή εκδήλωση π.Αγγέλου Αγγελακόπουλου: «Η επιστολή των Αγιορειτών επί Βέκκου του λατινόφρονος».

Ἡ ἐπιστολή τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων ἐπί αὐτοκράτορος Μιχαήλ καί Πατριάρχου Βέκκου τῶν λατινοφρόνων

Στά πλαίσια τῆς σειρᾶς ἐκδηλώσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ» τήν Τετάρτη, 15 Ἰανουαρίου 2020, στίς 7:00 μμ., ὁ πρωτοπρεσβύτερος π.Άγγελος Αγγελακόπουλος θά κάνει ὁμιλία μέ θέμα: «Ἡ ἐπιστολή τῶν Ἁγιορειτῶν ἐπί Βέκκου τοῦ λατινόφρονος»

Οικουμενιστικά σημαίνοντα.

Του Απόστολου Σαραντίδη

Στο δημοτικό σχολείο υπάρχει ένα μάθημα στη Γλώσσα, το οποίο επαναλαμβάνεται σε πολλές τάξεις στην υποτυπώδη Γραμματική που διδάσκεται, και αφορά στα παρώνυμα. Προηγείται η διδασκαλία των ομώνυμων. Στα ομώνυμα η κατανόηση είναι ευκολότερη. Περίπου ομόηχα με σχεδόν καθόλου κοινή σημασία τα πρώτα (εδώλιο – ειδώλιο), ακριβώς ομόηχα με εντελώς διαφορετική σημασία τα δεύτερα (φύλο, φύλλο, φίλο). Από κει και πέρα, συνώνυμα, παράγωγα, αντώνυμα, που υπάρχουν σε όλες τις γλώσσες και τα συντακτικά.

Διακήρυξη αφύπνισης και αντίστασης: Από την αίρεση του Κολυμπαρίου στο Ουκρανικό σχίσμα και στην «Ένωση των Εκκλησιών».

ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

e-mail: synaxisorthkm@gmail.com

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΟΥ ΣΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΣΧΙΣΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ «ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ»
Τί δέoν γενέσθαι;

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Η «αλληλογραφία» της Μητροπόλεως Πειραιώς με το ιστολογιο Κατάνυξις.

σ.σ. Μετά την ανακοίνωση του ιστολογίου Κατάνυξη ότι θα διακόψει κάθε σχέση με την Μητρόπολη Πειραιώς αφού ο Μητροπολίτης Πειραιώς συλλειτούργησε με τον Μητροπολίτη Λαγκαδά (δεν χρειάζονται συστάσεις), ακολούθησε η απάντηση της Μητροπόλεως και η ανταπάντηση του ιστολογίου Κατάνυξη. Αναδημοσιεύω τις δύο εκατέρωθεν απαντήσεις για τον ευρύτερο προβληματισμό όλων μας.

Μοναχού Σεραφείμ Ζήση, Η ενδοτριαδική μοναρχία του Πατρός και ο καινοφανής μονάρχης της φαναριωτικής εκκλησιολογίας.

Εἰσήγηση τοῦ Μοναχοῦ Σεραφείμ (Ζήση) στήν Ἡμερίδα «Τό Οὐκρανικό Αὐτοκέφαλο καί ἡ νέα ἐκκλησιολογία τοῦ Φαναρίου» (Θεσσαλονίκη, 22 Ἰουνίου 2019). Τή βιντεοσκοποημένη Ὁμιλία μπορεῖτε νά τήν παρακολουθήσετε ἐδῶ. Ὁλόκληρη τήν Ἡμερίδα μπορεῖτε νά τή δεῖτε ἐδῶ.

Σεβαστοί Πατέρες, ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί !

Δυτικοί Σταυροφόροι εναντίον της Ορθόδοξης Ρωσίας, με συμμάχους «Ορθοδόξους»

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Δέν ἡσύχασε ὁ Διάβολος οὔτε θά ἡσυχάσει ἀπό τό νά διώκει καί νά πολεμεῖ τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Κατά τήν διάρκεια τῆς πρώτης χιλιετίας ξεσήκωσε τούς Ἑβραίους κατ᾽ ἀρχήν καί κατόπιν τούς εἰδωλολάτρες, πού προκάλεσαν φοβερούς διωγμούς καί μαρτύρια ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν, δέν κατόρθωσαν ὅμως νά τήν ἐκθεμελιώσουν, ὅπως ἐπεδίωκαν, γιατί ἀκρογωνιαῖος λίθος καί θεμέλιό της εἶναι ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός. Μετά τόν θρίαμβο πού τῆς ἐξασφάλισε, θεόθεν παρακινηθείς, ὁ ἰσαπόστολος αὐτοκράτωρ Μ. Κωνσταντῖνος ἀντιμετώπισε χειρότερους ἐχθρούς, ἐσωτερικούς τώρα, ἀπό τά σπλάγχνα της, τίς πάμπολλες αἱρέσεις καί τά σχίσματα, τά ὁποῖα ἀπέκοψε μέ τούς Ἁγίους καί Θεοφόρους Πατέρες ὡς σεσηπότα τμήματα καί διεφύλαξε τήν ὑγεία καί τήν πνευματική της δύναμη καί ἰκμάδα.

Το χορό του σχίσματος στη Φωκίδα, σέρνουν οι παπαροκάδες!

Γράφει ο Μέτοικος

Ο επίσκοπος Φωκίδος Θεόκτιστος, υπό την επήρεια της μουσικής μπάντας Μουλατσιώτη, δέχθηκε εν «τυμπάνω και χορώ [και] κυμβάλοις αλαλαγμού» στην Μητρόπολη τούς καθηρημένους, αχειροτόνητους, αφορισμένους, αυτοχειροτόνητους, σχισματικούς και αιρετικούς της «ουκρανικής εκκλησίας Βαρθολομαίου».

Ο επίσκοπος Θεόκτιστος και, οι περί αυτόν λιβανιστές και ψάλτες οικουμενιστικών ασμάτων, σε στοίχους και μουσική Δημητρίου Αρχοντώνη, προσποιήθηκαν πως δεν άκουσαν κατά την υποδοχή των σχισματικών, τον τριγμό των Ιερών Λειψάνων που είναι αποθησαυρισμένα σε Ναούς και Μονές της Μητροπόλεως.

Τι θέλουν οι Αμερικανοί από την Ουκρανία (ανάγνωση πάνω στον Ζμπ. Μπρζεζίνσκι).

«Ἡ ἀγάπη οὐ χαίρει ἐπί τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δέ τῇ ἀληθείᾳ» 
(Α΄Κορ. 13, 6)

Μον. Σεραφείμ (Ζήση)

Εἰσαγωγικῶς

Νομίζω, πώς ὅσοι παρακολουθήσαμε τά δραματικά καί αἱματηρά γεγονότα τῆς Πλατείας Μαϊντάν τοῦ Κιέβου κατά τήν μετάβαση ἀπό τό ἔτος 2013 στό 2014 δέν μποροῦμε νά λησμονήσουμε μεταξύ ἄλλων καί τόν ἐμπρηστικό ρόλο τῆς ἀμερικανικῆς πολιτικῆς ἐκεῖ· τήν συχνή παρουσία στίς διαδηλώσεις (μιᾶς κυριάρχου ξένης χώρας…) ὑψηλοβάθμων Ἀμερικανῶν πολιτικῶν, ὅπως τοῦ Τζών Μακέην καί τῆς Βικτώρια Νούλαντ, πού μοίραζαν λόγια ὑποστήριξης καί κεράσματα στούς ἐξεγερμένους[1].

Ο Πατρ. Βαρθολομαίος σε Εσπερινό κατά τον λατινικό ρυθμό στο Παπικό Αββαείο Notre-Dame de Saint-Rémy στο Rochefort.

σ.σ. Ο πατρ. Βαρθολομαίος σχίζει την Εκκλησία και ξεσαλώνει με τους αιρετικούς και η Ιερά Μητρόπολη Φωκίδος διερωτάται: «Υπάρχει κάποιος Αρχιερέας της Εκκλησίας της Ελλάδος ο οποίος δέχεται να υβρίζουν και να συκοφαντούν τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη; Κάθε τέτοια ύβρη αποτελεί ύβρη κατά της ίδιας της Εκκλησίας της Ελλάδος.» 

Δεν υπάρχει λέμε. Ζούμε σε παράλληλο σύμπαν.

Ανοικτή επιστολή προς τον Οικ. Πατριάρχη του Γέροντος Γαβριήλ Αγιορείτου.

σ.σ. ΚΑΘΑΡΗ ΣΑΝ ΤΟ ΓΑΡΓΑΡΟ ΝΕΡΟ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

Καρυαί, 24 Ὀκτωβρίου 2019 (π.ἡμ.)

Παναγιώτατε,

Ἤθελα πολύ, κατά τήν πρόσφατη ἐπίσκεψή σας στό Ἅγιον Ὄρος τῆς Παναγίας Μητρός μας, τῆς Θεοτόκου, νά λάβω τήν εὐχή σας, καί νά σᾶς φιλήσω τά πόδια, ἀλλά δέν μπορῶ νά τό κάνω, διότι ἀπό μακροῦ χρόνου αὐτό εἶναι πιά ἐφάμαρτο. Μήπως θέλετε νά ἀκούσετε τό γιατί ;

π. Νικόλαος Μανώλης: Αποτείχιση σε ακραίες συνθήκες εντός και εκτός Ελλάδας.

-https://www.youtube.com/watch?v=Xfchw8YoOuE

katanixi.gr

Δήλωση Προέδρου Μονογονέων Β. Ελλάδος – Αντίσταση στο σχέδιο εποικισμού της Ελλάδος.

Μετά από απόφαση της κυβέρνησης να παραχωρήσει έδαφος και σπίτια στους λαθρομετανάστες και μετά από τον νόμο που θέτει προς ψήφιση όπου:
* Κάθε «μετανάστης» θα προηγείται στους καταλόγους του ΟΑΕΔ για εύρεση εργασίας
* Κάθε μετανάστης θα έχει δικαίωμα σύνταξης συμπληρώνοντας 1000 ένσημα (τρία χρόνια εργασίας)
*Κάθε μετανάστης θα έχει φορολογική ασυλία
* Κάθε μετανάστης θα έχει δωρεάν οικία, ρεύμα, νερό, ίντερνετ
ΔΗΛΩΝΩ….

Ζωντανή εκδήλωση π. Αγγέλου Αγγελακόπουλου: «Πρόσφατες εξελίξεις στο Ουκρανικό ζήτημα».

katanixi.gr

«Μονομαχία» στη σκιά του σχίσματος Ιερώνυμου και του Πασών των Ρωσσιών Κύριλλου.

Γράφει ο Μέτοικος 

Η Ορθόδοξη Ρωσική Εκκλησία, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου, πέταξε το «γάντι» στον Πρόεδρο της «λεβέντικης ιεραρχίας», τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.Ιερώνυμο.

Εάν μνημονεύσει τον σχισματικό Επιφάνιο Ντουμένκο, θα διακόψει κάθε προσευχητική και ευχαριστιακή κοινωνία μαζί του!

Η αναγνώριση της σχισματικής «εκκλησίας Βαρθολομαίου» στην Ουκρανία «από τους ανώτερους θρησκευτικούς υπαλλήλους».

Γράφει ο Μέτοικος 

Ποιος περιγράφει αντικειμενικότερα τα γεγονότα; Ο Κυθήρων Σεραφείμ ή το ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου, αφού στο ψέμα τους αλήθεια δεν υπάρχει;

Η αναγνώριση, από την κατ’ ευφημισμό Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος της ουκρανικής σέχτας, που για λογαριασμό ξένων προς την Ορθόδοξη Εκκλησία συμφερόντων αυταρχικά δημιούργησε ο κ.Βαρθολομαίος είναι κάτι περισσότερο από έγκλημα. Είναι λάθος! «Διότι η μετάνοια δεν διορθώνει το λάθος και, είναι αμφίβολο εάν θα διορθώσει αυτούς που το διέπραξαν».

Οικουμενισμός και Ουνία. «Ουνίτη! Προδότη της Ορθοδοξίας!»

Γράφει ο Μέτοικος 

Οι φωνές στεντόρειες, οι εκστομισμένες κατηγορίες πρωτοφανείς!

«ΟΥΝΙΤΗ ! ΠΡΟΔΟΤΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ !» αποκαλούσε γυναικείος χορός τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο την ώρα που κόρες τον έραναν με άνθη, στην πρώτη επίσημη επίσκεψή του στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου στη Μητρόπολη Σιδηροκάστρου.

Ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και η δεύτερη εμπλοκή της Ελλάδος στην Ουκρανία.

Γράφει ο Μέτοικος 

Η δεύτερη εμπλοκή της Ελλάδος στην Ουκρανία, έναν αιώνα μετά την πρώτη αποτυχημένη και αιματοβαμμένη εκστρατεία του 1919 προαναγγέλθηκε με τις προρρήσεις Βαρθολομαίου, που ομοιάζουν με τις προφητείες του Μισέλ ντε Νοστρεντάμ.

Ο Αθηνών Ιερώνυμος, το λευκό πιόνι στο Ουκρανικό.

Γράφει ο Μέτοικος 

Η υπεράσπιση της αλήθειας, με δημόσιες τοποθετήσεις από τον Μητροπολίτη Κυθήρων κ.Σεραφείμ αφήνει βάσιμες ελπίδες πως, το δέντρο της Ορθοδοξίας δεν μπορούν να το ριζοτομήσουν οι ανθέλληνες οπαδοί του Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού.

Ομοίως, όσα και αν ρίξουν στα κλαδιά του θρύψαλα πλίνθων και κεράμων, αυτά θα καρποφορούν!

π.Θεόδωρος Ζήσης, Υποτίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου σε περιοδικό της εκκλησίας από οικουμενιστή καθηγητή.

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

1. Ἁγιομαχικά πυρά. Μετά τόν προφήτη Ἠλία ἡ σειρά τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.

Δέν ἔχει περάσει πολύς καιρός πού ἐκυκλοφορήθη στό Διαδίκτυο ἄρθρο μας μέ τίτλο «Ἁγιομάχος οἰκουμενιστής προσβάλλει τήν μνήμη τοῦ προφήτη Ἠλία». Εἰς αὐτό ἐπικρίναμε ἄρθρο πού συνέγραψε ὁ καθηγητής Μιλτ. Κωνσταντίνου στό περιοδικό τῆς Ἐκκλησίας «Ἐφημέριος» μέ τίτλο: «20 Ἰουλίου: Μνήμη προφήτη Ἠλία. Σχόλιο στό Β´ Ἀνάγνωσμα τοῦ Ἑσπερινοῦ: Γ´ Βα ιη´ 1- ιθ´ 16. Ἡ εἰδωλολατρία στόν βιβλικό Ἰσραήλ.» Διαπιστώναμε ὅτι στό ἀρχιεπισκοπικό καί συνοδικό περιβάλλον ἔχει δημιουργηθῆ οἰκουμενιστικό – συγκρητιστικό κλῖμα, τό ὁποῖο εὐνοεῖ τίς ἁγιομαχικές καί μεταπατερικές θέσεις, οἱ ὁποῖες περνοῦν πλέον καί στά ἐπίσημα μέσα ἐπικοινωνίας τῆς Ἐκκλησίας, στά περιοδικά της καί στόν Ραδιοφωνικό της Σταθμό.