
τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Βυζαντινῆς Ἱστορίας
Ἔγραφα τήν προηγούμενη ἑβδομάδα γιά τήν ἐκδήλωση πού εἶχαν προγραμματίσει οἱ δυστυχεῖς λυκοποιμένες μας στό συνοδικό μέγαρο Ἀθηνῶν γιά τούς…διωγμούς τῶν Χριστιανῶν. Μέ εἰσηγητή ὄχι φυσικά κάποιον ἐκπρόσωπο τῆς μόνης πραγματικῆς Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας, οὔτε κάποιον ἄλλο ἐπίσης πραγματικά διωκόμενο Χριστιανό, ἀλλά κάποιον ἀπίθανο Ἀγγλικανό «ἐπίσκοπο» καί παρόντες ἀκόμη διαφόρους ἀκόμη αἱρετικούς (ὅπως εἴδαμε κάποιες μέρες ἀργότερα, ὅταν κυκλοφόρησαν καί οἱ φωτογραφίες). Καί λογικά ἀναρωτήθηκα τότε ποιούς ἀκριβῶς διωγμούς ἐννοοῦσαν οἱ δύσμοιροι. Ὄχι προφανῶς τούς διωγμούς πού στηρίζουν ξετσίπωτα (μέ τίς ἀγκαλιές καί τή γενικότερα φιλική στάση πού κρατοῦν ἀπέναντι στά ρασοφορεμένα ναζίδια τῆς Οὐκρανίας), ἀλλά οὔτε καί ἐκείνους πού πραγματοποιοῦν οἱ ἴδιοι, ἀπέναντι στούς ἱερεῖς πού ἀντέκρουσαν καί ἀντιστάθηκαν στίς πλάνες τους στή διάρκεια τόσο τοῦ οἰκουμενιστικοῦ τους ξεσαλώματος, ὅσο καί τῆς ψευτοπανδημίας. Πιθανότατα θά ἐννοοῦσαν πάλι κάτι ἐντελῶς φαντασιακό, πού βρίσκεται μόνο μέσα στό μπερδεμένο κεφάλι τους – καί φυσικά στήν τραγικά ἐπιλεκτική ἀτζέντα τους.