Υγειονομικοί σε αναστολή: Όταν η αναλγησία αποτελεί φρόνημα.

Γέρων Παΐσιος Καρεώτης
Επιφάνιος Μοναχός Καψαλιώτης

Ο “Πολιτισμένος Δυτικός Κόσμος” συγκλονίζεται γενικώς… Συγκλονίζεται πχ από το δράμα των προσφύγων από Αφρική και Ασία (που τους δημιουργεί, με τους αποικιοκρατικούς πολέμους που προκαλεί, και κατόπιν ανενδοίαστα εργαλειοποιεί). Εσχάτως συγκλονίζεται από την εισβολή των κακών Ρώσων κατά των “μαρτυρικών” νεοναζί –ευρωνατοϊκού εξοπλισμού και εκπαίδευσης– Ουκρανών (που έβαλαν από το 2014 την όμορφη αυτή χώρα και τον πολύπαθο λαό της, στον “γύψο”). Επιπλέον ο αυτός προοδευτικός Κόσμος, αγωνίζεται έως θανάτου ενάντια της καταπάτησης των πάσης φύσεως “δικαιωμάτων” σεξουαλικών κλπ “μειονοτήτων“, όπως αυτές εφευρίσκονται και υπερασπίζονται από πρόθυμες ΜΚΟ γνωστών “φιλανθρώπων”, που έχουν αναγάγει τον δικαιωματισμό στην πεμπτουσία (και το αποκλειστικό περιεχόμενο) της δυτικού τύπου “Δημοκρατίας”. Ο κατάλογος βεβαίως δεν έχει τέλος…

Απαρχή (πολιτικών) διώξεων εν Αγίω Όρει.

υπό Γερ. Παϊσίου Μοναχού Καρεώτου

Έχοντας εισέλθη πια στην δευτέρα φάση της “πανδημικής” κρίσης, όπου η αρχική “προαιρετικότητα” αντικαθίσταται σταδιακά με ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της νέας κανονικότητας, την ανελεύθερη δηλαδή επιβολή της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, γινόμαστε μάρτυρες ενός εξελισσόμενου διωγμού κατά της Εκκλησίας, που αποτέλεσε το de facto επίκεντρο της πρωτοφανούς όσο και απροκάλυπτης επίθεσης των πάσης φύσεως “εκσυγχρονιστικών” ελίτ. Η επίθεση δε, κατευθύνθηκε προς τον πυρήνα της εκκλησιαστικής συνείδησης, την δογματική της διδασκαλία και την λατρευτική της ζωή.

Αναζητώντας την Πίστη μεταξύ δύο Όρκων.

Η θλίψη, η απόγνωση, αλλά και η αγωνία των χριστιανών, περί των καταχθόνιων σχεδιασμών -ενός ανοικτά πλέον αντιχρίστου συστήματος- κορυφώνεται τις αγίες τούτες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος, καθιστώντας τες μια μακρόσυρτη Μεγάλη Παρασκευή.

Ο Λαός του Θεού στρέφοντας το βλέμμα του προς την Ιεραρχία της Εκκλησίας, αντικρίζει θέαμα οικτρόν: απάθεια, «ωχαδερφισμός», φόβος, υποταγή, ηττοπάθεια, έως και ένας ιδιότυπος «δοσιλογιτισμός», εμπνέει τα μέλη της. Πρωτύτερα λαλίστατοι ιεράρχες, αυτοδιαφημιζόμενοι ως «πατερικοί θεολόγοι», και ως «λέοντες της Ορθοδοξίας» (που πλέον το πραγματικό ποιόν τους φανερώθηκε), εσίγησαν, αποκαλύπτοντας -στην τραγικότερη στιγμή- το μέγα κενό πραγματικά άξιων ποιμένων, που σε αυτούς μόνο αξίζει η εν Χριστώ υπακοή.

Οι αντιθεσμικές υπερβάσεις εν Αγίω Όρει του Πολιτικού Διοικητή Θ. Μαρτίνου και του “Αναπληρωτή” Α. Κασμίρογλου -Μέρος Γ

ΜΕΡΟΣ Α‘ ΕΔΩ
ΜΕΡΟΣ Β’ ΕΔΩ

Γέρων Παΐσιος Μοναχός Καρεώτης
Επιφάνιος Μοναχός Καψαλιώτης

Εισαγωγή

Στην σειρά των τελευταίων άρθρων μας έχει υποστηριχθεί, παρουσιάζοντας αδιάσειστα στοιχεία, ότι πάγια τακτική της Ελληνικής Πολιτείας ήταν (και παραμένει) η σταδιακή απομείωση –είτε αμέσως, κυρίως όμως εμμέσως– του αυτοδιοικήτου καθεστώτος του Αγίου Όρους (ΑΟ). Συνέπεια τούτου είναι να καθίστανται οι έκθεσμες (όπως θα αποδειχθεί) εγκύκλιες παρεμβάσεις της παρούσας Πολιτικής Διοικήσεως του Αγίου Όρους (ΠΔτΑΟ), ως περαιτέρω προσπάθειες κλιμάκωσης αυτής της τακτικής. Βεβαίως, το διακύβευμα δεν είναι απλά το “αυτοδιοίκητο” του ΑΟ, αλλά μέσω του ελέγχου και της ουσιαστικής κατάργησής του, να επιτευχθεί επιτέλους ο επιδιωκόμενος “εκσυγχρονισμός” του μοναχισμού και συνακόλουθα, ο τερματισμός της ιστορικής του αποστολής. Αυτό ακριβώς ήταν που θεωρούσε ως το αληθές ζητούμενο, η αρμόδια Ιεροκοινοτική Επιτροπή του 1991 1 εκ τριών Αγιορειτών Ηγουμένων, όπου στον επίλογο της εισηγητικής της έκθεσης υπό τον τίτλο “Ἐἴσοδος καί ἐγκαταβίωσις ἐν Ἁγίῳ Ὄρει ἀλλοδαπῶν Ὀρθοδόξων. Νομοκανονική προσέγγισις”, ετόνιζε ότι,

Οι αντιθεσμικές υπερβάσεις εν Αγίω Όρει του Πολιτικού Διοικητή κ. Μαρτίνου και του Αναπληρωτή κ. Κασμίρογλου. -Μέρος Β΄

[Το Α’ Μέρος ΕΔΩ]

Γέρων Παΐσιος Μοναχός Καρεώτης
Επιφάνιος Μοναχός Καψαλιώτης

Εισαγωγή

Συνεχίζοντας την εξέταση του ζητήματος των αντιθεσμικών –προσωπικού χαρακτήρα– ενεργειών του Πολιτικού Διοικητού (ΠΔ) Θανάση Μαρτίνου, κάτι που πρέπει εξ αρχής να αναλυθεί είναι το πώς αυτές συνδέονται με την ευρύτερη σχέση (προβληματική, όπως έχει πλέον εξελιχθεί) μεταξύ του Ελληνικού Κράτους (ΕΚ) και του Αγίου Όρους (ΑΟ), που –σημειωτέον– αντανακλάται στην ερμηνεία, που αναλόγως της περιπτώσεως δίνεται, στον χαρακτήρα της θεσμικής λειτουργίας του ΠΔ. Πρέπει επομένως να αποτυπωθούν τα μέσα διά των οποίων το ΕΚ έχει ποδηγετήσει το ΑΟ στην σταδιακή –μερική έστω– άρση του αυτοδιοικήτου χαρακτήρα του, ώστε να μπορέσουμε να καταλάβουμε τι αληθινά κρύβουν οι ατομικές “φιλάνθρωπες” ενέργειες Μαρτίνου: μια περαιτέρω κλιμάκωση στην πορεία κατάλυσης του αυτοδιοικήτου του ΑΟ, της αφαίρεσης της όποιας αξίας έχει αυτό στον Ορθόδοξο Κόσμο.

Οι αντιθεσμικές υπερβάσεις εν Αγίω Όρει του Πολιτικού Διοικητού κ. Μαρτίνου και του Αναπληρωτή κ. Κασμίρογλου.

Γέρων Παΐσιος Μοναχός Καρεώτης
Ἐπιφάνιος Μοναχός Καψαλιώτης

Μέρος Α΄

Στις κοσμογονικές αλλαγές που ζούμε, όπου ουδείς παραμένει ανεπηρέαστος, αυτό που κυρίως βιώνεται είναι μια αίσθηση κατάρρευσης, καθώς και ένα βαθύ σοκ.

Βέβαια για την Ελληνική κοινωνία το σοκ δεν είναι κάτι το πρωτόγνωρο, αυτό που άλλαξε είναι η τάξη μεγέθους: έτσι στο προηγούμενο σοκ της κρίσης χρέους, ήλθε να προστεθεί το νέο σοκ της “υγειονομικής” κρίσης. Βάσει δε της θεωρίας του ελεγχόμενου σοκ, αυτό που επιτυγχάνεται είναι ότι οι κοινωνίες υποχρεώνονται στο να αποδεχθούν παθητικά, ως τετελεσμένο, μείζονες πολιτικές και οικονομικές αλλαγές, που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα ήταν αδύνατον να εφαρμοσθούν.1

Αντίρρηση.

Στην «Θεολογική απάντηση σε σύγχρονους προβληματισμούς» του Αρχιμ. Αντώνιου Φραγκάκη υπό του Μοναχού Παϊσίου Καρεώτου.

Εἰσαγωγικά

Στίς 4-8-2019 δημοσιεύθηκε μία συνέντευξη πού πῆρε ὁ κ. Δημήτριος Κυριακόπουλος ἀπό τόν ἀρχιμ. π. Ἀντώνιο Φραγκάκη. Μέσα ἀπό τά πολλά θέματα πού ἐκεῖ ἀναλύονται, ἡ ὅλη προσπάθεια εἶναι νά στηρίξει ὁ π. Ἀντώνιος τό ἔγκυρον κάποιων δηλώσεων τοῦ Μητροπολίτου Μόρφου. Ὁ μέν Μητροπολίτης καταπιάνεται μέ ἕνα θέμα, σέ ἐπίπεδο ἐκλαϊκευμένης ἐπιστήμης μέ γνωστικίζουσες ἀποκλίσεις. Ὁ δέ π. Ἀντώνιος, στήν προσπάθειά του νά δώσει μίαν θεολογική ἀπάντηση, ἀνοίγει ἕνα εὐρύ φάσμα θεολογικῶν προβληματισμῶν, καί δημιουργεῖ περαιτέρω προβλήματα πάνω στήν κατανόηση τῆς ὀρθοδόξου ἀνθρωπολογίας.

Αγιορειτική τοποθέτηση-εισήγηση σχετικά με την σοβούσα Ουκρανική εκκλησιαστική Κρίση.

Γέρων Παΐσιος Καρεώτης και
Μοναχός Επιφάνιος Καψαλιώτης

Το Πανεπιστήμιο του Αγίου Τύχωνος της Μόσχας, εκπαιδευτικό ίδρυμα του Πατριαρχείου Μόσχας (ΠΜ), διοργάνωσε Διορθόδοξο Συνέδριο στις 25-26 Φεβρουαρίου 2019, με θέμα την Ουκρανική εκκλησιαστική κρίση και τις επιπτώσεις της στον Ορθόδοξο Κόσμο. Οι διοργανωτές του συνεδρίου ζήτησαν την δική μας παρουσία, ως αγιορειτών μοναχών, (εν αντιθέσει προς την πάγια τακτική του Πατριαρχείου Κωσταντινουπόλεως (ΠΚ), το οποίο στα πρωτεύουσας σημασίας γεγονότα αγνοεί επιδεικτικά το Άγιον Όρος και δεν ενδιαφέρεται για την γνώμη του, παρά μόνον όταν το συμφέρει), προκειμένου να αναπτύξουμε τις απόψεις και αντιλήψεις μας επί του καυτού εκκλησιαστικού προβλήματος που ανέκυψε. Η αδυναμία, ένεκα πρακτικών και μόνον λόγων, να παραβρεθούμε προσωπικά, δεν εμπόδισε την ανάγνωση της εισηγήσεώς μας (σε ρωσική μετάφραση), η οποία μετά την ολοκλήρωση των εργασιών του συνεδρίου έτυχε περαιτέρω κυκλοφορίας στις μεγαλύτερες εκκλησιαστικές ρωσικές ιστοσελίδες, αφήνοντας καλές εντυπώσεις. Θα παραθέσουμε το κείμενο της εισηγήσεώς μας, ενώ θα ακολουθήσει και επόμενη συνέχεια με κάποιες τελικές σκέψεις-επισημάνσεις ως προς τα ζητήματα που εγείρονται από την Ουκρανική Κρίση, αναπτύσσοντας κάποια από τα σημεία της εισηγήσεως.