Καί οἱ Σουλιῶτες στά βρόχια τοῦ ἐθνομηδενισμοῦ…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Σέ προηγούμενα κείμενα, μέ ἀφορμή τά 200 χρόνια ἀπό τη μεγάλη μας Ἐπανάσταση, εἴπαμε ἀρκετά γιά τούς ἐθνοαποδομητές, τίς ἀπόψεις καί τούς στόχους τους, καθώς καί τή μεταχείριση πού ἰδιαίτερα ἐπιφυλάσσουν τόσο στούς ἥρωες τοῦ 1821, ὅσο καί στόν προγενέστερο Ἑλληνισμό τῆς Τουρκοκρατίας. Ἕνα ἀπό τά πιό χαρακτηριστικά πάντως (καί πιό χυδαῖα) ἐπί μέρους κεφάλαια τῆς ἀποδόμησης ἔχει σχέση μέ τούς Σουλιῶτες, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν προφανές ἀντικείμενο μίσους γιά τούς ἐθνομηδενιστές. Γιατί; Ἐπειδή ἀπλούστατα ἀποτελοῦν συγχρόνως τρία πράγματα μαζί: διακριτό Ἑλληνισμό, προεπαναστατικό Ἑλληνισμό καί ἀνυπότακτο Ἑλληνισμό.

1821-2021: Αναψηλαφώντας μια προδομένη Επανάσταση…

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Πέρασε λοιπόν άλλη μια 25η Μαρτίου που την «τιμήσαμε» με τον ίδιο ανούσιο τρόπο, με παρόμοια αφιερώματα, με παραπλήσια ανιαρές επετειακές αναφορές. Και για μια ακόμη φορά μάλλον χάσαμε την ευκαιρία να αντικρίσουμε αυτή τη μέρα στις πραγματικές της διαστάσεις. Και με τρόπο που πολύ απλά καλεί σε προβληματισμό, σε περίσκεψη ή ακόμη και σε μελαγχολία. Γιατί, 200 χρόνια μετά την έναρξη της Μεγάλης μας Επανάστασης, ο μόνος τρόπος για να τιμήσουμε ειλικρινά τους ηρωικούς αγωνιστές της, περνάει πια αναγκαστικά μέσα από τέτοιους δρόμους.

Project 1821 – Από την Φιλική Εταιρεία στο Εθνικό κράτος (4 βίντεο)

Το 1821 και οι ψευδεπιστήμονες του εθνομηδενισμού.

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Έγραφα προ ολίγων ημερών για τους αποδομητές ιστορικούς, για το πόσο άθλια και αντι-επιστημονική είναι στην πραγματικότητα η «επιστημονική» τους μέθοδος, αλλά και για το πόσο ατεκμηρίωτες είναι οι «απόψεις» τους, τις οποίες αδυνατούν παντελώς να υπερασπιστούν, όταν τυχαίνει να αντιπαρατίθενται με άλλους (πραγματικούς) ιστορικούς. Σπανιότατα βεβαίως τυχαίνει (γιατί είναι προσεκτικοί και επιδιώκουν να μιλούν μόνο από καθέδρας ή σε συνευρέσεις με τους ομοϊδεάτες τους), στις ελάχιστες έστω φορές όμως που δεν μπορούν να το αποφύγουν, τότε έχουμε πραγματικά αποκαλυπτήρια. Τα όσα π.χ. ανέφερα πως ειπώθηκαν κάποτε από τον Θάνο Βερέμη για το περίφημο Κρυφό Σχολειό σε τηλεοπτική εκπομπή, ήταν μία χαρακτηριστική περίπτωση τέτοιων αποκαλυπτηρίων.

Στον Ευαγόρα.

Σαν σήμερα (14 Μαρτίου) οι Άγγλοι «φίλοι» μας απαγχόνισαν τον νεαρό Ευαγόρα Παληκαρίδη, διότι έκανε το έγκλημα να ξεσηκωθεί για την απελευθέρωση της πατρίδας του!!! Οι Άγγλοι «Δημοκράτες», οι οποίοι, με τους Κύπριους στο πλάι τους, πολέμησαν τον ναζιστή Χίτλερ για την ελευθερία των λαών!!! Όπως και οι Σοβιετικοί, οι Γάλλοι, οι Βέλγοι, οι Ολλανδοί, κλπ. οι οποίοι εκείνη την εποχή είχαν σκλαβωμένο τον μισό κόσμο!!! Μικρός φόρος τιμής στον ήρωα το παρακάτω βραβευμένο από τους Κυπρίους (ΕΠΟΚ) ποίημά μου.

                                                              (Διπλό Πετραρχικό σονέτο)

 

Στον Ευαγόρα (Ελευθέριος Μουφτόγλου -Ταμίας της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος)

——————–

Το 1821 και η αθλιότητα της εθνoαποδόμησης.

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Λίγο πριν από την 25η Μαρτίου, είναι ομολογουμένως μία καλή αφορμή για να ξαναθυμηθούμε κάποια πράγματα σχετικά με την επίσημη «γραμμή» που κυριαρχεί εδώ και πολλά χρόνια μέσα στα Πανεπιστήμια, στα ΜΜΕ (και σταδιακά βεβαίως και στα σχολεία) σχετικά με τη μεγάλη μας Επανάσταση. Τη «γραμμή» την οποία διαμορφώνει η ανθελληνική κυρίαρχη πολιτική ιδεολογία του σύγχρονου ελλαδικού κράτους, σε συνεργασία με τη λεγόμενη αποδομητική σχολή, δηλαδή μια ομάδα δήθεν ιστορικών, που σχετίζονται ενεργά με διάφορα νεοταξίτικα όργανα και που χρησιμοποιώντας κατά το δοκούν τις ιστορικές πηγές, προσπαθούν να απονευρώσουν και να ακυρώσουν το ιστορικό μας παρελθόν.

7η ΜΑΡΤΙΟΥ 1948! 72 χρόνια ελεύθερα Δωδεκάνησα! (Με βίντεο)

70 χρόνια ελεύθεροι από το Μουσολίνι και τον Πάπα!Κι αν σε κάποιους φαίνεται υπερβολικός ο παραπάνω πανηγυρισμός διαβάστε απλώς το τι πέρασε μόνο ο Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής από τους Ιταλούς πατώντας εδώ Επίσης διαβάστε για τον πετροπόλεμο της Καλύμνου και την αντίσταση στον εξουνιτισμό των Ορθοδόξων ΕΔΩ      

Γράφει ο  Κυριάκος Ι. Φίνας

Μην τους ξεχάσουμε ποτέ αδέρφια!

Χριστόδουλος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος, Έκτορας Γιαλοψός

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΣΕΝΔΟΞΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ

Ὁ Θούριος τῆς Νέας Παλιγγενεσίας

τοῦ Ἄγγελου Φερραίου
Ἰανουάριος 2021

Πανέμορφη Ἑλλάδα, γεννήτρα τῶν σοφῶν,
τῶν νουνεχῶν σου τέκνων δέξου τόν στεναγμόν.

30 χρόνια πριν… ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 1990.

Τα πρώτα ελεύθερα Χριστούγεννα στην Αλβανία1

Πρωτοπρεσβύτερος π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος

Πάτρα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020

Πέρασαν ήδη 30 χρόνια από τα Χριστούγεννα του 1990, από την πρώτη δημόσια Θ. Λειτουργία στη Β. ΄Ηπειρο και σε ολόκληρη την Αλβανία μετά από 23 χρόνια (1967-1990) σκληρού και ανελέητου διωγμού της χριστιανικής πίστης και λατρείας από το αθεϊστικό κομμουνιστικό καθεστώς του Ενβέρ Χότζα (1945-1990).

Όταν και οι Αρειανοί κλείνανε τις Εκκλησίες.

ΟΤΑΝ οι Οστρογότθοι, παρά την απαγόρευση της κυβέρνησης, κατασκήνωσαν στη Θράκη και απειλούσαν την Κωνσταντινούπολη, τότε ο αυτοκράτορας Ουάλης που ήταν φανατικός υποστηρικτής του Αρειανισμού αναγκάσθηκε να βαδίσει εναντίον τους.

Ο Ισαάκιος, που ήταν ηγούμενος στη Μονή Δαλμάτων, βγήκε και συνάντησε τον πολέμιο των ορθοδόξων Ουάλη, και αφού έπιασε από τα χαλινάρια το άλογο του, του είπε:  πρόσταξον να ανοιχθούν αι Eκκλησίαι των Xριστιανών. Eάν γαρ τούτο ποιήσης, ήξευρε, ότι δεν θέλεις γυρίσεις νικητής από τους εχθρούς, διότι όταν ο πόλεμος συγκροτηθή με τους βαρβάρους, εσύ θέλεις φύγης με ένα άνθρωπον, και μέλλεις να κρυφθής μέσα εις ένα αχυρώνα, και εκεί θέλεις καής από τους εχθρούς. 

Το δραματικό δίωρο που έκρινε το ΄Επος του ‘40.

Οι  διάλογοι  του Μεταξά με  Γκράτσι και Παπάγο, του ΓΕΣ με την 8χρονη κόρη του μεράρχου Ιωαννίνων και τα πρώτα Διατάγματα

Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη, akontogiannidis@yahoo.gr

Οι εορτασμοί των λαμπρών ιστορικών επετείων, όπως το ΄Επος του ’40, υπενθυμίζουν στους ΄Ελληνες  τα σπουδαία έργα του παρελθόντος, από τα οποία καλούνται οι νεώτεροι να αντλούν διδάγματα και να επιστρατεύουν δυνάμεις όταν βρεθούν σε παρόμοιες καταστάσεις.

Γράμμα προς τον παππού.

Γράφει ο Αριστείδης Π. Δασκαλάκης

Παππού είχα τόσα πολλά να σου πω .
Μα βιάζομαι, δεν προλαβαίνω. Το ραντεβού με την ιστορία είναι κοντά.

Πες μου κάτι αγαπημένε μου παππού. Μη με κοιτάς με τέτοια μάτια.
Υγρά, κόκκινα, κλαμένα.

Ο Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Ρήγας και ο Κοραής.

Προσωπικότητες του 1821

Ο Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Ρήγας και ο Κοραής

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

          Το έργο του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού ήταν διαφορετικό από εκείνο του Ρήγα του Βελεστινλή και χωρίς οποιαδήποτε σχέση με εκείνο του Αδαμαντίου Κοραή. Ο Άγιος Κοσμάς εργάσθηκε υπό τη δαμόκλειο σπάθη του οθωμανού τυράννου και το έργο του ήταν ιεραποστολικό και δι’ αυτού πέτυχε να ξυπνήσει τις θρησκευτικές και εθνικές συνειδήσεις των υποδούλων Ελλήνων. Ο Ρήγας ήταν ο ιδιοφυής επαναστάτης, που ήθελε μιαν ελεύθερη Πατρίδα, δημοκρατική, με βάση τις αρχές και την παράδοση του Ελληνισμού. Άγιο Κοσμά και Ρήγα ενώνουν το ότι είναι μάρτυρες, ο Άγιος Κοσμάς δολοφονήθηκε το 1779 και ο Ρήγας το 1798, και ότι επιδίωξαν την κοινή συνεννόηση των υποδούλων Βαλκανικών λαών, Ορθοδόξων Χριστιανών κατά το θρήσκευμα, με την Ελληνιστική αφομοίωση και με κοινό όργανο συνεννοήσεως την Εκκλησία και την ελληνική δημοτική γλώσσα των χρόνων εκείνων.

Αγια-Σοφιά και ο πραγματικός διττός στόχος.

Αποστόλου Κ. Σαραντίδη

Χύνουν κροκοδείλια δάκρυα πολιτικοί και πολιτικάντηδες και ξένοι εταίροι και συστημικοί δημοσιογραφίσκοι, για την μετατροπή της Αγια-Σοφιάς μας σε τέμενος. Ω της υποκρισίας! Από την άλλη, έχουμε έξαρση πατριωτισμού για την ελληνική Πόλη μας, που ακόμη και λίγοι ελληνόψυχοι με παλληκαρά ελληναρά ηγέτη μπορεί να κάνει το θαύμα. Κάτι σαν το χρυσό αυγό του Μίλτου με τη φασολιά. Μέχρι και η άθεη ενενηντατετράχρονη Αρβελέρ μάς είπε ότι αυτή είναι η οριστική άλωση και θα δακρύσουν τα  ψηφιδωτά. Πάλι καλά! Τα στερνά τιμούν τα πρώτα. Προ ετών έχει τοποθετηθεί όμως σαφέστατα για την Πόλη, λέγοντας ορθότατα ότι είμαστε το μοναδικό ευρωπαϊκό κράτος που δεν έχει απελευθερώσει ακόμη την πρωτεύουσά του. Το κακό δεν είναι ότι μιλούν πολλοί πολύ αλλά αυτά που λένε. Κάτι τέτοια έλεγε και ο Ιωαννίδης αλλά ο χειρισμός ήταν προδοτικός για τον Μακάριο και το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε στην Κύπρο. Η διπλωματία είναι εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση για να τη χειρίζονται ανίκανοι και αφελείς, όσο καλές προθέσεις κι αν έχουν.

Αριστείδης Π. Δασκαλάκης: «Ήταν ο Μέγας Αλέξανδρoς Θεός;»

«Πρεσβύτατον των όντων Θεός, αγέννητον γαρ· μήτε αρχήν έχον μήτε τελευτήν» (Θαλής)

Μας λέει ο Θαλής, ότι ο Θεός είναι άναρχος, αϊδιος και αθάνατος. Τον 6ο αιώνα π.Χ. Είναι ο σπερματικός λόγος που φύτευσε ο Θεός στην ψυχή του κατ’εικόνα Του, πλάσματός Του.

Στην εποχή μας βέβαια, υπάρχει η τάση στην πατρίδα μας κάποιων πλανεμένων μυαλών, να ασπάζονται ιδέες και θρησκείες άλλων εποχών. Είναι οι λεγόμενοι νεοπαγανιστές. Δεν είναι οπαδοί αιρέσεων χριστιανικών αλλά άκουσον άκουσον, του δωδεκάθεου. Και διαφόρων άλλων παρακλαδιών του.

Το «Ελλάδα 2021» και η ψευδοεπιστημονική κακοήθεια της εθνοαποδόμησης.

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Βλέπουμε εδώ και λίγο καιρό να κλιμακώνονται οι αντιδράσεις στις αθλιότητες της επιτροπής «Ελλάδα 2021». Και πρόκειται για ένα φαινόμενο υγιές και φυσιολογικό. Καθότι, μπορεί ο εθνομηδενισμός να έχει θεριέψει και ειδικά τις τελευταίες 2-3 δεκαετίες να έχει μετατραπεί σε επίσημη κρατική ιδεολογία, που εμφορεί όχι μόνο την υπόγεια απόπειρα αποδόμησης της ορθόδοξης πίστης, της γλώσσας και της ιστορικής μας μνήμης (ως βασικών δομικών στοιχείων της εθνικής μας ταυτότητας), αλλά και την επίσημη εσωτερική και εξωτερική πολιτική της χώρας (όπως την παρατηρούμε κυρίως στο λαθρομεταναστευτικό και στην εξωφρενική αντιμετώπιση των εθνικών μας θεμάτων). Όμως όταν η αποδόμηση γίνεται ξεδιάντροπα απροκάλυπτη και πλέον ξεπερνά ακόμη και τη χυδαιότερη αλητεία, τότε είναι λογικό η δυσφορία να γίνει αγανάκτηση και ακολούθως μαζική οργή.

Άγγελος Παληκίδης – άλλος ένας ψευδοεπιστήμονας της νέας τάξης.

σ.σ. Βλέποντας την μηχανιστική / ρομποτική α-κοινωνία που οραματίζεται η ελίτ, η διαστροφή του εθνομηδενισμού που κατοικεί στα μυαλά των παρασίτων που κατακλύζουν τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα γίνεται ολοένα και περισσότερο κατανοητή.

Τελικά, από πότε ήταν «ελληνικό» το Βυζάντιο;

(Ένα διευκρινιστικό σχόλιο πάνω σε μία διαδεδομένη ανιστόρητη ανοησία)

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Βυζαντινής Ιστορίας

Με αφορμή την επέτειο της Άλωσης της Πόλης, διάβασα πάλι από αρκετούς αυτές τις μέρες στο διαδίκτυο την άποψη ότι το Βυζάντιο ήταν ελληνικό κράτος κατά τους τελευταίους του κυρίως αιώνες (υπονοώντας βασικά το διάστημα μετά τον 12ο). Πρόκειται βέβαια για μία από τις μεγαλύτερες ιστορικές ανακρίβειες και συγχρόνως τις μεγαλύτερες ανοησίες που κυκλοφορούν τα τελευταία χρόνια.

Ἀπάντηση στήν «Ἐπιτροπή 2021» καί στόν κ.Χατζή.

Μετά ἀπό πάρα πολλά χρόνια ἐπανέρχεται στό προσκήνιο ἡ προπαγάνδα τοῦ γερμανοῦ πράκτορα Φρειδερίκου Θείρσιου ὁ ὁποῖος εἶχε χαρακτηρίσει ὡς δικτάτορα τόν Καποδίστρια. Ἡ προπαγάνδα του τότε εἶχε νόημα, διότι ὁ συγκεκριμένος ἤθελε νά προλειάνει τό ἔδαφος γιά τήν θετική ὑποδοχή τοῦ Ὄθωνα στήν Ἑλλάδα. Γιά νά τό πετύχει αὐτό ἔπρεπε συκοφαντῶντας τήν προσωπικότητα τοῦ Καποδίστρια νά ἀποδομήσει τό ἔργο του.

Ανοικτή επιστολή στους Προέδρους της Ελληνικής Δημοκρατίας και Κυβερνήσεως για την Εθνική μας Παλιγγενεσία.

σ.σ. Εξαιρετικό

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ:

1. Εξοχότατη Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, κ. Αικατερίνα Σακελλαροπούλου.

2. Εξοχότατο Πρόεδρο της Ελληνικής Κυβερνήσεως, κ. Κυριάκο Μητσοτάκη.

Πάτρα, 29.3.2020

-Πες μου παππού μου, Ηρόδοτε, ποια είναι τα θεμέλια για ένα Έθνος;

–Παιδί μου, το όμμαιμον, το ομόγλωσσον, το ομότροπον και το ομόθρησκον (Ηροδότου Ιστ. 8. 144. 2).

1821: Να συμφωνήσουμε, τουλάχιστον, πού διαφωνούμε.

Το διαδικτυακό σατιρικό γλέντι και οι άμεσες αντιδράσεις (ενδεικτικά εδώ) για το σήμα που παρουσίασε η Επιτροπή των επετειακών εκδηλώσεων για το 2021 ήταν φαινόμενα αναμενόμενα και δικαιολογημένα. Όμως, μας αποπροσανατόλισαν για μια ακόμα φορά.

Ως πότε θα μαγαρίζουν τα σπίτια μας τουρκοσειρές;

Δημήτρης Νατσιός.

«Δὲν τοῦ πάει Τοῦρκος τούτου τοῦ τόπου, ρὲ παιδιά, πῶς νὰ τὸ κάνουμε», ἔλεγε ὁ ποιητὴς Κώστας Μόντης, βλέποντας, μὲ νοτισμένα μάτια, τὴν πανωραία Ἀμμόχωστο, τὸν γενέθλιο τόπο του. Γιατί; διότι «ἀπὸ ἐκεῖ πέρασε ἕνας ἄλλος λαὸς ποὺ γέμισε πληγὲς τὸ χῶμα. Βρῆκε ἐκκλησιὲς καὶ τὶς χάλασε.

19 Ἰουνίου 1913 – Ἡ Μάχη τοῦ Κιλκίς.

Σωτήρης Χρηστίδης – Μάχη τοῦ Κιλκίς

Τοῦ κ. Δημητρίου Νατσιοῦ, Δασκάλου – Θεολόγου

«Ὅλα τά εἶχα προβλέψει, τά εἶχα σκεφθεῖ, ὅλα ἐκτός ἀπό τήν τρέλλα τῶν Ἑλλήνων». Εἶναι λόγια τοῦ Νικολάου Ἰβανώφ, ἀντιστρατήγου, διοικητῆ τῆς 2ης Βουλγαρικῆς Στρατιᾶς, μετά τήν ἥττα του στό Κιλκίς. Χωρίς νά τό γνωρίζει ὁ Βούλγαρος στρατηγός ἐπαναλαμβάνει τά λόγια τοῦ θρυλικοῦ Γέρου τοῦ Μοριά, τοῦ Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, πού ἔλεγε λίγα χρόνια μετά τήν ἁγιασμένη Ἐπανάσταση τοῦ ’21:

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΙΑΚΑΣ : αυτός που τίμησε τ’ άρματά του!

Ο Θανάσης Τσιάκας (ή Τσάκας) ήταν ένας από εκείνους τους περήφανους και απροσκύνητους αγωνιστές που ποτέ δεν έγιναν «διάσημοι» μέσα από τα… συνήθη λαμπερά αφιερώματα που συναντάμε στη λεγόμενη επίσημη βιβλιογραφία. Ξεχασμένος παρέμεινε ο Τσιάκας, ίσως γιατί η σεμνότητα και η μνημειώδης ανιδιοτέλεια του Αγραφιώτη μαχητή της επανάστασης δεν «έπρεπε» μήτε «βόλευε» ν’ αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση στους πονηρούς και σίγουρα ωφελιμιστικούς καιρούς που ακολούθησαν! Πολύ λίγα γνωρίζουμε γι’ αυτόν αφού οι όποιες αναφορές και ενθυμήματα είναι ελάχιστα, σαν το λιγοστό μα ακριβό νεράκι που κυλά μέσα από τη σχισμή του βράχου…

Η ιστορική επιστολή του Πατριάρχη Μόσχας Τύχωνα στον Λένιν και την παρέα του.

ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1917.

Ο Ρώσος Πατριάρχης Τύχων, στην πρώτη επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης έγραψε μια επιστολή με παραλήπτες «τους σοβιετικούς κομισάριους» – αντιπροσώπους, του λαού, όπως αυτοαποκαλούνταν.

Πρόβλεψη-προφητεία, για το τι περίμενε το λαό, από τους πρωτεργάτες. Συγχρόνως, αφορούσε και όλους τους λαούς που ακολούθησαν τον κατήφορο που χάραξε η κομμουνιστική αθεΐα και η μαρξιστική ιδεολογία.

Είναι επιστολή με διαχρονική αξία για όλη την Εκκλησία και τους λαούς δια μέσου των αιώνων:

Θ. Μαλκίδης: H Γενοκτονία των Ελλήνων. Θράκη, Μικρά Ασία, Πόντος. Διδακτικό εγχειρίδιο, Μάιος 2019.

Το Σύνταγμα των Ελλήνων στο άρθρο 16 παράγραφος 2 αναφέρει τα εξής: «H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες».  

Το παραπάνω απόσπασμα από το Σύνταγμα είναι σαφές, όπως δυστυχώς το ίδιο σαφή από την αντίθετη όμως πλευρά είναι και τα δεδομένα στα σχολικά βιβλία της ιστορίας για το ζήτημα της Γενοκτονίας. 

Ο «σουλτάνος» και τα ημέτερα γιουσουφάκια του.

Νατσιός Δημήτρης, δάσκαλος-Κιλκίς

Πριν από τον πόλεμο του 1940, δεν περνούσε μέρα που ο Μουσολίνι και όλος ο θλιβερός θίασος των κρανιοκενών δορυφόρων του -ο ΥΠΕΞ Τσιάνο ήταν γαμπρός του- να μην προκαλέσουν ποικιλοτρόπως την Ελλάδα. Και παράνομες υπερπτήσεις ιταλικών αεροπλάνων είχαμε και προκλητικές δηλώσεις του Μουσολίνι για την Μεσόγειο, για την οποία  χρησιμοποιούσε την γνωστή λατινική φράση «mare nostrum», που σημαίνει «η θάλασσά μας» και θέμα Τσάμηδων ήγειραν οι Ιταλοί. Και ελληνικά νησιά απαιτούσε, φτάνοντας στην εξευτελιστική πράξη να βομβαρδίσει και να καταλάβει την Κέρκυρα στις 31 Αυγούστου του 1923. (Σκοτώθηκαν 15 άνθρωποι, κυρίως πρόσφυγες από την Μικρά Ασία. Όχι «πρόσφυγες και μετανάστες», αλλά δικοί μας  Έλληνες, ξεριζωμένοι και σφαγμένοι από τις ορδές του Κεμάλ). Αφορμή υπήρξε η σκηνοθετημένη δολοφονία του Ιταλού στρατηγού Τελίνι στις 27 Αυγούστου του 1923. Την δολοφονία είχαν διαπράξει Αλβανοί λήσταρχοι καθ’ υπόδειξιν του Μουσολίνι (το θερμό επεισόδιο της εποχής).

Σύντομη ἱστορία τῆς δυτικῆς ὑπονομεύσεως τῆς Μικρᾶς Ρωσίας (Οὐκρανίας).

Οἱ σημερινές δραματικές ἐξελίξεις στήν Οὐκρανία, τήν ἱστορικῶς γνωστή παλαιόθεν ὡς Μικρά Ρωσία (Малороссия), κοιτίδα τοῦ πολιτισμοῦ τῶν Ρώς, ὅπου ἔλαβε χώρα καί ὁ ἐχριστιανισμός τους (Κίεβο, σωτήριον ἔτος 988), ἔχουν τίς ρίζες τους στή μακρά προσπάθεια τῶν τελευταίων αἰώνων ἀπό μέρους τοῦ Παπισμοῦ καί παπικῶν κρατῶν, κυρίως τῶν Πολωνῶν, νά ἀπο-ρωσίσουν τήν Οὐκρανία, ἡ ὁποία μαζί μέ τήν κυρίως Ρωσία καί τήν Λευκορωσία συνιστοῦν τήν εὐρύτερη Ρωσία.

Η δράση του Αυγουστίνου Καντιώτη κατά την Κατοχή.

Επιστολή ἀπό το βιβλίο: ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ  Μὲ τὴ δρᾶσι τοῦ ἱεροκήρυκα π. Αὐγουστίνου Καντιώτου  τὰ χρόνια τῆς Κατοχῆς (1942-46) στὴ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

Στὴν ἐπιστολὴ ποὺ ἀκολουθεῖ ὁ ταγματάρχης τῆς Χωροφυλακῆς Φλωρίνης Κων. Κανᾶς ἐνημερώνει γιὰ ἕνα συγκλονιστικὸ γεγονὸς ποὺ συνέβη στὴ Φλώρινα: Ὁ διχασμένος λαός, μέσα σὲ δύο μῆνες ἑνώθηκε ὡς «μία οἰκογένεια ἀληθινὰ πατριαρχική» καὶ ἡ ξένη προπαγάνδα ἔπαθε πανωλεθρία. «Ὅλοι διερωτῶνται ποιός τοὺς ἄλλαξε»;

Διαβάστε τὴν ἐπιστολή:

ΑΠΟΡΡΗΤΟ
Ἀριθ. Ἐμπιστευτικῆς 347, 12.3.43

Ἱερομόναχος Χρύσανθος Μαχαιριώτης: Ὁ ἄνθρωπος πού χάρισε τά ράσα καί τό ὄνομά του στόν Γρηγόρη Αὐξεντίου! (βίντεο)

Το ΑlphaNewsLive ταξίδεψε και βρήκε τον πραγματικό Χρύσανθο Μαχαιριώτη
Ὁ πραγματικός Ἱερομόναχος Χρύσανθος Μαχαιριώτης, ὁ ἄνθρωπος ποὺ χάρισε τὰ ράσα καὶ τὸ ὄνομά του στὸν Γρηγόρη Αὐξεντίου κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ἀγώνα τῆς ΕΟΚΑ γιὰ νὰ μείνη στὴν Μονή τοῦ Μαχαιρά ξεγελώντας τοὺς Ἄγγλους, μιλᾶ στὴν δημοσιογράφο Μαρία Ἀνδρονίκου γιὰ τὴν δράση του στὸν ἀγώνα.

Τι εθνικότητας ήταν ο Γεώργιος Καστριώτης, o επονομαζόμενος «Σκεντέρμπεης»;

Νατσιός Δημήτριος, δάσκαλος Κιλκίς

Φίδια τριγύρω μας…γεννήματα εχιδνών. Οι Σκοπιανοί, κράτος προϊόν πλεκτάνης των ξένων και προδοσίας των ημετέρων γενιτσάρων, σφετερίστηκαν την ένδοξη ιστορία της Μακεδονίας μας.  Ποιοι; Το ασκέρι σλαβόφωνων Κομιτατζήδων, συνεργατών των ΝΑΖΙ, Μακεδόνες; «Φρίξον ήλιε, στέναξον η γη!!». Οι Τούρκοι, που όπως προσφυώς ελέχθη, αντί για ιστορία, έχουν ποινικό μητρώο, λαός γενοκτόνος και καταστροφέας πολιτισμών. Οι Βούλγαροι που ακόμη αχνίζει το αίμα των αδικοσφαγέντων στη Δράμα και σ’ όλη την Μακεδονία. Οι Βούλγαροι, που ακόμη περιμένει η λεηλατημένη Παναγία η Εικοσιφοίνισσα τα αρπαγέντα τιμαλφή της και δεν έπαψαν ποτέ να ονειροφαντάζονται την πολυπόθητη έξοδο στο Αιγαίο.

Ὁ ἥρωας Κατσαντώνης, τό ἦθος, ὁ χαρακτήρας καί ἡ χριστιανική του πίστη.

Ἰωάννη Θ. Κουτσοκώστα
Γεωπόνου-τ. Ὑδ/ντῆ ΑΤΕ
& τ. Γ. Γραμμ. Π.Ο.Σ.Σ.

Ὁ Σαρακατσάνος Πρωτοκλέφτης τῶν Ἀγράφων καὶ τῶν Τζουμέρκων Κατσαντώνης στὶς ἀρχὲς τοῦ 18ου αἰῶνα στάθηκε ὑπόδειγμα κλέφτη, μὲ ἠθικὸ ἀνάστημα λαμπρό, ποὺ ἐπέδρασε εὐεργετικὰ στὴν ὑστεροφημία του καὶ τὴ σύνδεσή του μὲ τὸν γενικότερο λαϊκὸ θαυμασμό. Σεβόταν τὴν γυναῖκα καὶ τὴν οἰκογενειακὴ τιμὴ καὶ πολλὲς φορὲς ἦταν μεγαλόψυχος ἀκόμα καὶ στοὺς ἐχθρούς του.