Η Γενοκτονία των Ελλήνων και η αναγνώριση του μαζικού εγκλήματος .

Θεοφάνης Μαλκίδης

Ομιλία στις εκδηλώσεις Μνήμης για τη Γενοκτονία. Επιτροπή της Νέας Νότιας Ουαλίας για τη Γενοκτονία των Ελλήνων, Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων Αυστραλίας, Σίδνευ, Αυστραλία, Μάιος 2022. 

1. Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση

Με την έναρξη της φάσης αποσύνθεσης του Οθωμανικού κράτους στα τέλη του 19ου αιώνα, με τη δημιουργία του κινήματος των Νεότουρκων το 1908 και με την εδραίωση του εθνικιστικού κινήματος του Μουσταφά Κεμάλ, έγινε πράξη ένα από τα μεγαλύτερα μαζικά εγκλήματα που γνώρισε η ανθρωπότητα: η Γενοκτονία εναντίον των Ελλήνων. Η εξόντωση  των μη μουσουλμανικών πληθυσμών του οθωμανικού κράτους ήταν ο κεντρικός στόχος, για ένα κράτος, απαλλαγμένο από τους ιστορικούς λαούς, τους Έλληνες, τους Αρμένιους και τους Ασσύριους.

To ιστορικής σημασίας ψήφισμα της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών με το οποίο αναγνωρίστηκε η Γενοκτονία των Ελλήνων.

Εκατό χρόνια μετά το ατιμώρητο έγκλημα: To ιστορικής σημασίας ψήφισμα της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών με το οποίο αναγνωρίστηκε η Γενοκτονία των Ελλήνων.

Θεοφάνης Μαλκίδης

Ο εορτασμός (!!!) της Γενοκτονίας, τα στεφάνια στον Κεμάλ και το έγκλημα που είναι παρελθόν….

Θεοφάνης Μαλκίδης

 Ήδη από τη δεκαετία του 1990 με την ψήφιση των  σχετικών νομοσχεδίων  για την ημέρα μνήμης για τη Γενοκτονία, το ελληνικό κράτος αποτελεί μία παγκόσμια πρωτοτυπία, αρνούμενο να συμβάλλει στο αυτονόητο, δηλαδή στην αναγνώριση και τη διεθνοποίηση της γενοκτονίας, ενώ όταν δεν απουσιάζει, τότε λειτουργεί εχθρικά. Από την απόδοση τιμής του πρωθυπουργού (2008) και του υπουργού εξωτερικών (2000) της Ελλάδας στον Μουσταφά Κεμάλ, τον οποίο ο σχετικός νόμος του ελληνικού κράτους έχει αναγνωρίσει ως τον βασικό υπεύθυνο της Γενοκτονίας(!) έως την προκλητική απουσία του ζητήματος από τις διμερείς και διεθνείς αναφορές και κινήσεις της Ελλάδος. Από τους χορούς και τα πανηγύρια στην κατοχική γραμμή της Κύπρου την 19η Μαΐου 1996, μέχρι τις απόπειρες να σταλεί στην Άγκυρα η κρατική ορχήστρα Αθηνών στις γιορτές μίσους για τον Κεμάλ.

Μνήμη απελευθερωτών της Θράκης.

Θεοφάνης Μαλκίδης*

1. Η κατοχή και η απελευθέρωση

Η μακραίωνη κατοχή της Θράκης από τους Οθωμανούς- Τούρκους αντικαταστάθηκε από τη βουλγαρική κατοχή, η οποία διήρκεσε καθ΄ όλη τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Την ίδια περίοδο υλοποιούνταν οι διωγμοί των Ελλήνων της ανατολικής Θράκης από τους Νεότουρκους, ενώ το βουλγαρικό ενδιαφέρον για την περιοχή δεν σταμάτησε ακόμη και μετά τα νέα δεδομένα που δημιουργήθηκαν μετά τη λήξη της παγκόσμιας σύρραξης. Αυτά τα δεδομένα δημιούργησαν τις συνθήκες για τα στρατεύματα της Αντάντ (Entente) να καταλάβουν τη Δυτική Θράκη το Μάιο του 1919, όταν και επιβλήθηκε η «Διασυμμαχική Κατοχή της Θράκης». 

Η 14η Μαΐου του 1920 στη Θράκη: Απελευθέρωση όχι Ενσωμάτωση !

Θεοφάνης Μαλκίδης

Αφού είχε προηγηθεί (και συνεχιζόταν)  η Γενοκτονία του Θρακικού, Ποντιακού και του Μικρασιατικού Ελληνισμού και  μπροστά στην ολιγωρία των εγχώριων και στη στάθμιση των συμφερόντων των δυτικών δυνάμεων έναντι της ηττημένης Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ήρθε η αποφασιστικότητα του στρατού και του ναυτικού  για να φτάσουμε το Μάιο του 1920 στην απελευθέρωση της Ανατολικής και της Δυτικής Θράκης. Η  ελεύθερη  περιοχή έφτανε μέχρι την Τσατάλτζα, σε απόσταση είκοσι χιλιομέτρων από την Κωνσταντινούπολη και τη χερσόνησο της Καλλίπολης και η Θράκη ανέπνεε ελληνικά και ελεύθερα  μετά από εξακόσια χρόνια σκλαβιάς….

Παραμύθα για ένα προτεκτοράτο.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Κ. ΣΑΡΑΝΤΙΔΗ

1. Το Άγαλμα.

Στην Καβάλα, στην άκρη της χερσονήσου της Παναγίας στην παλιά πόλη, δίπλα στον ομώνυμο ναό και πολύ κοντά στον Φάρο που καταλήγει, δεσπόζει το ιστορικό σπίτι του 18^ου αιώνα του αρχηγού της Αιγυπτιακής Δυναστείας Μωχάμετ Άλυ. Βακούφικη ιδιοκτησία του Αιγυπτιακού Κράτος μαζί με το Ιμαρέτ λίγο πριν, το οποίο έχει μετατραπεί σε γκλάμουρ Ξενοδοχείο πολυτελείας για ολίγους. Απέναντι από το σπίτι, επιβλητικό το ορειχάλκινο άγαλμά του να τον δείχνει καβαλάρη που επιστρέφει τοποθετώντας το σπαθί στο θηκάρι του. Για τους ντόπιους, απλά “Το Άγαλμα”.  Προπολεμική προσφορά των Ελληνικών Κοινοτήτων της Αιγύπτου με την επιγραφή «Οι ελληνικές κοινότητες της Αιγύπτου ευγνωμονούσαι».

Η Νίκη του Ελληνισμού ενάντια στον Ναζισμό, απόγονου του ατιμώρητου Κεμαλισμού. Αναγνώριση και Δικαιοσύνη !

Θεοφάνης Μαλκίδης

<<Εμείς που θανατωθήκαμε εδώ, μην μας ξεχνάς γιατί η λήθη του κακού είναι άδεια για την επανάληψή του», αναφέρει η επιγραφή του ελληνικού μνημείου στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης Μαουτχάουζεν – Γκούζεν της Αυστρίας, υπενθυμίζοντας για τον θάνατο 3.700 Ελλήνων κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, αλλά και πως η λήθη μπορεί να σκεπάσει παλιά εγκλήματα και να επιτρέψει την εμφάνιση νέων>>. 

Για μία «Νυρεμβέργη» της Γενοκτονίας των Ελλήνων: αναγνώριση του εγκλήματος τώρα !

Θεοφάνης Μαλκίδης

Εκατό χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, «Νυρεμβέργη» και αναγνώριση της  Γενοκτονίας των Ελλήνων τώρα !

Με το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου οι Έλληνες, όλοι οι λαοί που υπέστησαν τη μαζική σφαγή, τη Γενοκτονία ευελπιστούσαν και περίμεναν  την τιμωρία των Τούρκων αξιωματούχων που ήταν υπεύθυνοι για το σχεδιασμό του εγκλήματος.

Διακόσια χρόνια από το ολοκαύτωμα της Νάουσας: το τίμημα της Ελευθερίας μας.

Θεοφάνης Μαλκίδης

Η Νάουσα, κατά την περίοδο πριν την Επανάσταση, υπήρξε ένα σημαντικό, οικονομικό, εμπορικό, διαμετακομιστικό και πολιτιστικό κέντρο. Ο Αλή Πασάς, είχε επιχειρήσει τρεις φορές, το 1795, το 1798 και το 1804 να την αποσπάσει χωρίς, να τα καταφέρει, χάρη στην σθεναρή αντίσταση των κατοίκων και τον πολυποίκιλο αγώνα, που κατέβαλε ο Ζαφειράκης (Λογοθέτης) Θεοδοσίου.

Οριζόντιος Άξονας και Ενιαίος Χώρος.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Κ. ΣΑΡΑΝΤΙΔΗ

1.     Εισαγωγή

Οριστικό τέλος στις 7 Απριλίου του 2022 στα σενάρια περί EastMed ή άλλων αγωγών στην Ανατολική Μεσόγειο με τη στήριξη της Ουάσιγκτον βάζει η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαν. Σημειώνει δε, ότι οι ΗΠΑ προκρίνουν τη μεταφορά φυσικού αερίου μέσω LNG, ενώ συμπεριλαμβάνει και την Τουρκία στις χώρες που θα συνεργαστούν με την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Κυπριακή Δημοκρατία σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο. Μάλιστα εκτιμά ότι η περιοχή μπορεί να γίνει ενεργειακή μηχανή για τη Βόρεια Ευρώπη. Αυτά λέει το ένα ρεπορτάζ.

Μακρυγιάννης: «Ἐχρειάστηκε νὰ θυσιάσουμε ἀρετὴ καντάρια καὶ κόπους καὶ αἵματα γι’ αὐτὴ τὴν ἐλευθερία. Τηρᾶτε νὰ ‘χετε τὸ νοῦ καθαρὸ καὶ Ὀρθόδοξο καὶ τὸ σῶμα τυραννισμένο, γιὰ νὰ ἀντέχει τοὺς κόπους.»

Ἐπιστολὴ τοῦ Ἰωάννου Μακρυγιάννη πρὸς τοὺς Νέους
«Ἡ Ἐπανάσταση δὲν ἔγινε μονάχα τὸ ’21…»

Ἀγαπητά μου Παιδιά,

Μαζὶ μὲ πολλοὺς ἄλλους ἄξιους καὶ γενναίγους Ἕλληνες πολεμήσαμε καὶ λευτερώσαμε τοῦτο τὸν τόπο ποὺ πατᾶτε ἐσεῖς, καὶ νὰ στοχάζεστε πὼς τὸν λευτερώσαμε γιὰ σᾶς ποὺ γεννηθήκατε σὲ πατρίδα ἐλεύθερη, γιατί ἐμεῖς λίγο τὴν ἀπολάψαμε, ὅτι, μόλις ἐδιώξαμε τοὺς Τούρκους, ἀρχίσαμε νὰ τρῶμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον κι ἔτσι μᾶς βρῆκαν διαιρεμένους οἱ Μπαυαροὶ καὶ μᾶς τζαλαπάτησαν.

Διακόσια χρόνια από την ατιμώρητη σφαγή της Χίου της 30ης Μαρτίου 1822: Επαναλήφθηκε στη Σμύρνη το 1922 και επαναλαμβάνεται σήμερα……

σ.σ. Την «παγκόσμια ημέρα του ολοκαυτώματος των Εβραίων» οι Έλληνες γεμίζουν τα κοινωνικά δίκτυα με το σύνθημα «ποτέ ξανά»! Πώς καταντήσαμε έτσι, πολίτικαλ κορέκτ χαζοχαρούμενοι ραγιάδες; Πού είναι σήμερα όλοι αυτοί να γράψουν κάτι για το ολοκαύτωμα της Χίου; Πού είναι κάθε φορά που πρέπει να θυμόμαστε τα δικά μας ολοκαυτώματα; Όποιος δεν θυμάται την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει.

Θεοφάνης Μαλκίδης

Η έκρηξη της Επανάστασης βρήκε το πολυπληθές ελληνικό στοιχείο της Χίου να ευημερεί (123.000 έναντι 3.000 Οθωμανών Τούρκων ). Με τον στόλο τους, την ικανότητά τους στο εμπόριο και τη διπλωματία τους, οι Έλληνες της Χίου κυριαρχούσαν στον Εύξεινο Πόντο, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο.

Ναζισμός καί Ἰουδαϊσμός πολεμοῦν τήν Ὀρθοδοξία στήν Οὐκρανία.

Χαράλαμπος Μηνάογλου

Όπως έχουμε ήδη επισημάνει, ένα από πλέον βρωμερά προϊόντα που ξερνά ο νεοεποχίτικος βόθρος της Ουκρανίας, μόλις τον πίεσε ο Πούτιν, είναι η συμπόρευση των Ιουδαίων της Ουκρανίας (π.χ. Ζελέζνι) με τους ναζί του Δεξιού Τομέα, του Αζόφ και του Αϊντάρ.

Κι απ’ τα δάκρυα βγαλμένη των Ελλήνων…

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς

 «Στον τόπο που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ’ άρματα, κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια». Αυτή η παροιμία μου έρχεται στο νου, όταν γιορτάζουμε το «άφραστον θαύμα» της Επανάστασης του ’21. Σκαλίζω στο χαρτί τα ονόματα των ηρώων που μας νεκρανάστησαν και ντρέπομαι για την σημερινή κατάντια μας.

Γιώργος Φίλης και Δημήτρης Σταθακόπουλος για τον Πόλεμο στην Ουκρανία (17-3-2022)

-https://www.youtube.com/watch?v=-0-lhGDxd6w

Ἡ Κριμαία καί ἡ θάλασσα τοῦ Ἀζόφ – Φώτης Κόντογλου.

Όλος ὁ κόσμος τή λέγει Μαύρη Θάλασσα, τούρκικα Καρά ντενίζ, ρούσσικα Τσόρνογε μόρε. Ὅσο γιά τούς ἀνέμους πού φυσᾶνε στή Μαύρη Θάλασσα, ἐννιά μῆνες τό χρόνο φυσᾶνε ὄστριες καί γαρμπῆδες, δηλαδή καιροί τῆς νοτιᾶς, καί μονάχα τούς τρεῖς μῆνες τοῦ καλοκαιριοῦ, Ἰούνιο, Ἰούλιο καί Αὔγουστο φυσᾶνε βοριάδες. Τό χειμῶνα τήν πλακώνουνε πούσια δηλ. ἀντάρες, καί πνίγουνται πολλά καράβια. Ἀπό τό μέρος τῆς Εὐρώπης οἱ πειό μεγάλες πολιτεῖες τῆς Ρουσσίας εἶναι ἡ Ὀντέσσα, ἡ Χερσῶνα, τό Νοβοροσίσκι, τʹ Ὀτσακώφ, ἡ Σεβαστούπουλη, ὁ Μπαλουκλάβας, ἡ Θεοδοσία. Ἀπάνου στήν Ἀσία εἶναι τό Σουχούμ Κολέ, τό Μαμάϊ, τό Πότι κι ἄλλα. 

Πως φθάσαμε στην ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα. Πανδωδεκανησιακό Συνέδριο.

Δημοσιεύθηκε : Τετάρτη, 24 Φεβρουαρίου 2016 21:24 | Γράφτηκε από τον/την Patmostimes

Με την ευκαιρία του εορτασμού της Επετείου της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου με τη μητέρα Ελλάδα σας ταξιδεύουμε στο παρακάτω ιστορικό οδοιπορικό.

Επιμέλεια:  Σμαράγδα Μουλιάτη 

Μαρία Μαντουβάλου, Τα διαχρονικά Ολοκαυτώματα του Ελληνικού λαού.

Μία εξαιρετική ομιλία της κυρίας Μαρίας Μαντουβάλου στην ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ.

Σεβαστοί πατέρες, κυρίες και κύριοι.

Η Ελληνική Βουλή το 2004 όπως ακούσατε καθιέρωσε την 27η Ιανουαρίου, όπως αναφέρεται στην απόφαση, ως ημέρα μνήμης των Ελλήνων Εβραίων μαρτύρων και ηρώων του ολοκαυτώματος και έτσι κάθε χρόνο με σχετικές εγκυκλίους του υπ. παιδείας εντέλλονται τα σχολεία να διοργανώνουν εκδηλώσεις και να αναπτύσσουν εκπαιδευτικές δραστηριότητες για την ημέρα μνήμης του ολοκαυτώματος.

Η αυτονοήτως απόλυτη ουτοπία.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Κ. ΣΑΡΑΝΤΙΔΗ

Μνημοσύνης δ᾽ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς.

Ησίοδος, Θεογονία 915-7

Στην Κατοχή έκαναν και χαρουπάλευρο όσοι εύρισκαν χαρούπια, για να φάνε. Μια και βρισκόμαστε στο Τριώδιο, τα χαρούπια συνέτισαν τόσο τον Άσωτο ώστε πήρε τη μεγάλη απόφαση της επιστροφής, δηλαδή της Μετανοίας. Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα περισσότερα σε περίπτωση γενικευμένης κρίσης. Αφού έζησαν οι παππούδες μας σε Κατοχή, θα τα καταφέρουμε κι εμείς με ό,τι έκαναν στα νιάτα τους κι εκείνοι: Σωστή οικογένεια. Την βάση. Αλλά ας μετακινηθούμε πολλές δεκαετίες πίσω, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και πολύ πριν από την Κοινωνία των Εθνών.

Ἔβγα ἀπ᾽ τόν τάφο, Θοδωρή Κολοκοτρώνη.

σ.σ. Γεμίσανε οι εθνομηδενιστές πωλιτικοί των funds τις «εθνικές επιτροπές» με πειραγμένους στο μυαλό πανεπιστημιακούς που αναπαράγουν τα σκουπίδια της εσπερίας. Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους.

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος-Θεολόγος

Ἀπό χείλη πανεπιστημια­κῆς ἱστορικοῦ, τήν ἐπετειακή χρονιά τῆς ἐθνι­κῆς μας παλιγγενεσίας, πού διανύ­ουμε, ἀκούσαμε: «Αὐτό πού ὁδήγησε τήν Ἐ­πανάσταση σέ δυό κύκλους ἐμφυλίων (1824) ἦταν ἡ ἐπιδίωξη τοῦ Θ. Κολοκοτρώνη νά τήν ἐλέγξει πολιτικά… Μέ τίς κινήσεις του νά ἐλέγξει τήν Ἐθνοσυνέλευση τοῦ Ἄστρους κατηγορήθηκε ὅτι ἐπεδίωκε νά ἐγκαθιδρύσει “γκοβέρνο μιλιτάρε”, δηλα­δή στρατιωτική κυβέρνη­ση. Θά μποροῦ­σε νά εἶχε ἐπιτύχει, ἀλ­λά χειρίστηκε τό πράγμα ἀφρόνως καί τελικά ἀπέτυχε, τήν ἴδια ὥρα πού ὁ Ἰμ­πραήμ Πασάς καί οἱ Αἰγύπτιοι ἔμοιαζε πώς συνέτριβαν τήν Ἐπανάσταση, μέ μεγάλο κίνδυνο νά ἀκολουθήσει γενική σφαγή… Ἕνας ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος πράγματι στά Δερβενάκια ἔσωσε τήν Ἐπανάσταση, δρᾶ μετά μέ τρόπο βλαπτικό γιά αὐτήν».

Γυναίκες Φιλέλληνες: μεγάλη η βοήθειά των στον αγώνα της παλιγγενεσίας.

Ρωξάνδρα Στούρτζα

Μυργιώτης Παναγιώτης, Μαθηματικός

Η μακροχρόνια σκλαβιά των Ελλήνων σε ένα βάρβαρο δυνάστη, απολίτιστο και αιμοχαρή συγκίνησαν την παγκόσμια κοινή γνώμη. Διαπίστωνε ο τότε κόσμος ότι οι Έλληνες ζούσαν υπόδουλοι και χωρίς στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, αυτοί οι οποίοι τόσα πολλά υψηλά ιδεώδη και αξίες είχαν προσφέρει στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Έβλεπαν οι περιηγητές που επισκέπτονταν την υπόδουλη Ελλάδα να στενάζει κάτω από ένα απάνθρωπο δυνάστη. Να κρέμεται πάνω από το κεφάλι του κάθε Έλληνα η κοφτερή χατζάρα του Tούρκου. Εύλογο ήταν να δημιουργηθεί ένα κύμα συμπάθειας και αγάπης προς τον σκλαβωμένο ελληνισμό. Ένα αντίδωρο σεβασμού για την ανεκτίμητη προσφορά του ελληνικού γένους προς την ανθρωπότητα. Το κύμα αγάπης και θαυμασμού των ξένων προς το Ελληνικό πνεύμα μπορεί να γεννήθηκε τα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς, αλλά υπάρχει ακόμη και σήμερα. Είναι χρήσιμο που υπάρχει, όμως πρέπει και εμείς πρώτοι να σεβαστούμε την πολύτιμη κληρονομιά. Το θέμα μας είναι βέβαια άλλο. Ο φιλελληνισμός και ειδικότερα στα χρόνια προετοιμασίας και στα χρόνια της παλιγγενεσίας.

Η 28η Οκτωβρίου 1940 και η Αγία Σκέπη.

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η εθνική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου από το 1952 συνεορτάζεται με την Παναγία, την Αγία Σκέπη, όπως η εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου συνεορτάζεται με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Από το τέλος του 9ου αιώνα – αρχές 10ου έως το 1952 η Θεομητορική εορτή της Αγίας Σκέπης εορταζόταν την 1η Οκτωβρίου. Καθιερώθηκε επί αυτοκράτορος Λέοντος Στ΄ του Σοφού (886-912) σε ανάμνηση της απαλλαγής της Βασιλεύουσας από την απειλή των Βουλγάρων και των Αγαρηνών. Πρόκειται για εορτή ευχαριστίας προς την Παναγία, όπως εκείνη που καθιερώθηκε τον 7ο αιώνα με τον Ακάθιστο Ύμνο, όταν η Παναγία βοήθησε να αντιμετωπισθεί με επιτυχία η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Αβάρους.

Ἀναζητώντας μία νέα Πορεία πρός τό Μέτωπο…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

«Μόνε σάν νά πηγαίναμε μπουλούκι ἀνάκατο, θαρροῦσες, ἀπ’ ὅλες τίς γενιές καί τίς χρονιές, ἄλλοι τῶν τωρινῶν καιρῶν κι ἄλλοι πολλά παλιῶν, πού ’χαν λευκάνει ἀπ’ τά περίσσια γένια. Καπεταναῖοι ἀγέλαστοι μέ τό κεφαλοπάνι, καί παπάδες θεριά, λοχίες τοῦ ’97 ἤ τοῦ ’12, μπαλτζῆδες βλοσυροί πάνου ἀπ’ τόν ὦμο σειῶντας τό πελέκι, ἀπελάτες καί σκουταροφόροι, μέ τό αἷμα ἐπάνω τους ἀκόμη Βουργάρων καί Τούρκων. Ὅλοι μαζί, δίχως μιλιά, χρόνους ἀμέτρητους ἀγκομαχῶντας πλάι πλάι, διαβαίναμε τίς ράχες, τά φαράγγια, δίχως νά λογαριάζουμε ἄλλο τίποτε».

Αυτή η παρέλαση ουδέποτε επανελήφθη…

ΑΥΤΗ Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΠΑΝΕΛΗΦΘΗ!!

Το πολιτικό κατεστημένο ΔΕΝ επέτρεψε τέτοιο γεγονός.

Το έπος του 1940. Ιερά παρακαταθήκη για τους Έλληνες και τον κόσμο όλο.

Μυργιώτης Παναγιώτης, Μαθηματικός

Μια ένδοξη ημέρα ξημερώνει. Ημέρα Ιστορική και λαμπερή. Ημέρα γραμμένη εις τις χρυσές δέλτους της ελληνικής και παγκοσμίου Ιστορίας. Ημέρα μνήμης και θυσίας υπέρ πίστεως και πατρίδος. Υπέρ της ελευθερίας και της Δημοκρατίας.

Από τις πλέον ένδοξες σελίδες της ελληνικής Ιστορίας γράφτηκαν εκείνη την περίοδο. Μιλάμε για το ηρωικό έπος του 1940, το οποίο γράψανε με αίμα και γενναιότητα οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας στα κακοτράχαλα και χιονισμένα βουνά της Βορείου Ηπείρου.

Αδελφότητα “Το Ηρωϊκό Σούλι”-Καταγγελία Συνεδρίου Δήμου Ιωαννιτών για τον Αλή-Πασά.

ΨΗΦΙΣΜΑ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ‘’ ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΣΟΥΛΙ ‘’
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΙΩΑΝΝΙΤΩΝ ΜΕ ΘΕΜΑ  -‘’Ο ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ’’

Χωρίς ντροπή ετοιμάζονται να τιμήσουν τον Αλή Πασά σαν… ήρωα του ’21!

σ.σ. Έχουμε την χειρότερη τυραννία των διεφθαρμένων, πουλημένων ανθελλήνων. ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ.

Τη διεξαγωγή του συνεδρίου για τον Αλή Πασά, από 22 έως 24 Οκτωβρίου, υπό την αιγίδα της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», που είχαν άρον άρον αναβάλει μετά τις αποκαλύψεις της «δημοκρατίας» και τις αντιδράσεις Σουλιωτών, απογόνων αγωνιστών του 1821 αλλά και παραγόντων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ανακοίνωσε ο Δήμος Ιωαννίνων, προκαλώντας το κοινό αίσθημα.

Η μεγάλη συμμετοχή της Ελληνίδας στον παλλαϊκό ξεσηκωμό του 1821.

Κριτσωτοπούλα Ροδάθνη και Χαρίκλεια Δασκαλάκη

Στην παλιγγενεσία του 1821 έντονη ήταν η παρουσία της γυναίκας. Γαλουχημένη και αυτή όπως και οι άνδρες στο όνειρο της Λευτεριάς δεν θα μπορούσε να είναι απούσα από το υπέρ πίστεως και πατρίδος κάλεσμα. Έδωσε έντονο το παρόν στον αγώνα, όπως και σε όλους τους εθνικούς αγώνες. Γενναία η ελληνόψυχη γυναίκα. Μάχεται και αγωνίζεται ισάξια θα λέγαμε με τους άνδρες. Γεννά και γαλουχεί τα παιδιά της με υψηλά και αιώνια ιδανικά Χριστό και Ελλάδα ζυμωμένα με ελευθερία και αυταπάρνηση. Δονείται και σκιρτά η καρδιά της από την εθνική παράδοση και πόθο : « ..πάλι με χρόνους και καιρούς, πάλι δικά μας θαναι..»

Καί οἱ Σουλιῶτες στά βρόχια τοῦ ἐθνομηδενισμοῦ…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Σέ προηγούμενα κείμενα, μέ ἀφορμή τά 200 χρόνια ἀπό τη μεγάλη μας Ἐπανάσταση, εἴπαμε ἀρκετά γιά τούς ἐθνοαποδομητές, τίς ἀπόψεις καί τούς στόχους τους, καθώς καί τή μεταχείριση πού ἰδιαίτερα ἐπιφυλάσσουν τόσο στούς ἥρωες τοῦ 1821, ὅσο καί στόν προγενέστερο Ἑλληνισμό τῆς Τουρκοκρατίας. Ἕνα ἀπό τά πιό χαρακτηριστικά πάντως (καί πιό χυδαῖα) ἐπί μέρους κεφάλαια τῆς ἀποδόμησης ἔχει σχέση μέ τούς Σουλιῶτες, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν προφανές ἀντικείμενο μίσους γιά τούς ἐθνομηδενιστές. Γιατί; Ἐπειδή ἀπλούστατα ἀποτελοῦν συγχρόνως τρία πράγματα μαζί: διακριτό Ἑλληνισμό, προεπαναστατικό Ἑλληνισμό καί ἀνυπότακτο Ἑλληνισμό.

1821-2021: Αναψηλαφώντας μια προδομένη Επανάσταση…

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Πέρασε λοιπόν άλλη μια 25η Μαρτίου που την «τιμήσαμε» με τον ίδιο ανούσιο τρόπο, με παρόμοια αφιερώματα, με παραπλήσια ανιαρές επετειακές αναφορές. Και για μια ακόμη φορά μάλλον χάσαμε την ευκαιρία να αντικρίσουμε αυτή τη μέρα στις πραγματικές της διαστάσεις. Και με τρόπο που πολύ απλά καλεί σε προβληματισμό, σε περίσκεψη ή ακόμη και σε μελαγχολία. Γιατί, 200 χρόνια μετά την έναρξη της Μεγάλης μας Επανάστασης, ο μόνος τρόπος για να τιμήσουμε ειλικρινά τους ηρωικούς αγωνιστές της, περνάει πια αναγκαστικά μέσα από τέτοιους δρόμους.

Project 1821 – Από την Φιλική Εταιρεία στο Εθνικό κράτος (4 βίντεο)

Το 1821 και οι ψευδεπιστήμονες του εθνομηδενισμού.

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Έγραφα προ ολίγων ημερών για τους αποδομητές ιστορικούς, για το πόσο άθλια και αντι-επιστημονική είναι στην πραγματικότητα η «επιστημονική» τους μέθοδος, αλλά και για το πόσο ατεκμηρίωτες είναι οι «απόψεις» τους, τις οποίες αδυνατούν παντελώς να υπερασπιστούν, όταν τυχαίνει να αντιπαρατίθενται με άλλους (πραγματικούς) ιστορικούς. Σπανιότατα βεβαίως τυχαίνει (γιατί είναι προσεκτικοί και επιδιώκουν να μιλούν μόνο από καθέδρας ή σε συνευρέσεις με τους ομοϊδεάτες τους), στις ελάχιστες έστω φορές όμως που δεν μπορούν να το αποφύγουν, τότε έχουμε πραγματικά αποκαλυπτήρια. Τα όσα π.χ. ανέφερα πως ειπώθηκαν κάποτε από τον Θάνο Βερέμη για το περίφημο Κρυφό Σχολειό σε τηλεοπτική εκπομπή, ήταν μία χαρακτηριστική περίπτωση τέτοιων αποκαλυπτηρίων.

Στον Ευαγόρα.

Σαν σήμερα (14 Μαρτίου) οι Άγγλοι «φίλοι» μας απαγχόνισαν τον νεαρό Ευαγόρα Παληκαρίδη, διότι έκανε το έγκλημα να ξεσηκωθεί για την απελευθέρωση της πατρίδας του!!! Οι Άγγλοι «Δημοκράτες», οι οποίοι, με τους Κύπριους στο πλάι τους, πολέμησαν τον ναζιστή Χίτλερ για την ελευθερία των λαών!!! Όπως και οι Σοβιετικοί, οι Γάλλοι, οι Βέλγοι, οι Ολλανδοί, κλπ. οι οποίοι εκείνη την εποχή είχαν σκλαβωμένο τον μισό κόσμο!!! Μικρός φόρος τιμής στον ήρωα το παρακάτω βραβευμένο από τους Κυπρίους (ΕΠΟΚ) ποίημά μου.

                                                              (Διπλό Πετραρχικό σονέτο)

 

Στον Ευαγόρα (Ελευθέριος Μουφτόγλου -Ταμίας της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος)

——————–