
Προσωπικά έχω ασχοληθεί κατά καιρούς διεξοδικά με το θέμα της λεγόμενης Αποτείχισης είτε αρθρογραφώντας είτε αναπτύσσοντας εισηγήσεις σε συνέδρια. Επανέρχομαι σήμερα και θα γράψω για πρώτη φορά αντί σε τρίτο που πάντα κάνω, σε πρώτο πρόσωπο, απαντώντας και αντιμετωπίζοντας σε προσωπικό επίπεδο όσα ακούστηκαν μετά από το 67ο λεπτό της εκπομπής της Κυριακής 12/9/2021 του σεβαστού κατά τα άλλα και ευφυέστατου πρωτοπρεσβυτέρου π. Βασιλείου Βολουδάκη. Κάτι που δεν το είχα κατά νου διότι άλλα θέματα με απασχολούν, αλλά δεν είναι δυνατόν να παραμείνουν ασχολίαστα και αναπάντητα όσα ακούστηκαν. Προφανώς θα απαντήσουν και άλλοι ικανότεροι. Η ευθύνη ημών όσων κατέχουμε πέντε πράγματα παραπάνω είναι τεράστια. Κυρίως διότι ακούνε ανενημέρωτοι πιστοί οι οποίοι επηρεάζονται και άγονται και φέρονται απουσία ορθής κατηχήσεως λόγω ανεπαρκών και αναξίων επισκόπων.
Η αφορμή εδόθη την περασμένη Κυριακή 5/9/2021 στην εκπομπή του ιδίου όπου προς το τέλος σε απάντηση σχολίων τηλεθεατών, ο π. Βασίλειος ανεφέρθη στην αποτείχιση, κυρίως ότι είναι έξοδος από την Εκκλησία. Αντίδραση δεν άργησε να έλθει από τον π. Φώτιο Βεζύνια της Μητροπόλεως Λαγκαδά με δημόσια αναφορά η οποία αναφέρονταν προσωπικά προς τον π. Βολουδάκη με σεβασμό μεν, ορθόδοξα δε, με επιχειρήματα και σύντομα και κόσμια.
Επειδή το μέιλ που εστάλη από τρίτον ήταν πάντα σε προσωπικό επίπεδο, ο π. Βασίλειος απάντησε προς τιμήν του δημόσια. Κόσμια κι αυτός, χωρίς εντάσεις αλλά με πολλές διακοπές την ώρα που η πρεσβυτέρα προσπαθούσε να διαβάσει το μέιλ. Ή προσπάθησε να απαντήσει. Ο π. Βασίλειος δεν φημίζεται για την καλή του ακρόαση, δείγμα του χαρακτήρα του αλλά κι εμείς δεν είμεθα καλύτεροι. Επικοινωνιακά οι Έλληνες το χάνουμε συχνά.
Ακολούθησε ένα εικοσάλεπτο περίπου με επιχειρήματα από μέρους του και προσωπικές απόψεις ιδίως ως προς τη λεγομένη σύνοδο του Κολυμπαρίου – ο ίδιος το είπε άλλωστε πως είναι προσωπικές – επιμένοντας στην άποψη ότι απέθανε και ετάφη. Έχω αναφερθεί στο όψιμο παρελθόν ακριβώς σε αυτό και δεν θα επεκταθώ. Τα όσα όμως είπε ή προσπάθησε να περάσει στο τηλεοπτικό κοινό δεν μπορούν να μείνουν ασχολίαστα ούτε αναπάντητα, τουλάχιστον από εμένα. Είπαμε, σε πρώτο πρόσωπο θα είναι η σημερινή Αρθρογραφία.
Κατ’ αρχάς, βγαίνει λίγο εκτός θέματος ενώ το αντικείμενο είναι η επιστολή του π. Φωτίου, με αφορμή σχόλιο ακροατού που αναφέρεται στον μακαριστό π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο. Ο π. Βασίλειος επιχειρεί να διασκεδάσει την αποτείχιση αφού ο π. Επιφάνιος δεν αποτειχίστηκε λέει από τον μασόνο Αθηναγόρα που ζημίωσε την πίστη κλπ, τα γνωστά, – συμφωνούμε – το 1965. Συνεπώς αφού ένας τόσο σπουδαίος κληρικός – συμφωνούμε – δεν διέκοψε τη μνημόνευση του απαράδεκτου Αθηναγόρα, τι να πούμε εμείς τώρα, λέει! Κατά τον π. Βασίλειο τώρα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα από εποχής Αθηναγόρα; Διότι αν είναι χειρότερα ή πολύ χειρότερα, πάει περίπατο το επιχείρημα.
Στη συνέχεια, την κατεγνωσμένη από σύγχρονους μεγάλους αγίους παναίρεση του Οικουμενισμού την αναφέρει ως «λεγόμενο οικουμενισμό», και τον ονομάζει «Αθηναγορισμό». Είναι προϊόν δηλαδή μόνο του άθλιου μασόνου Αθηναγόρα, όπως λέει, κατά τον π. Βασίλειο; Δεν ξεκινά από την εγκύκλιο του 1902 του πατριάρχου Ιωκείμ του Γ΄, ανδρώνεται επί πατριαρχίας του επίσης μασόνου Μεταξάκη και κορυφώνεται θεσμικά στο Κολυμπάρι το 2016 επί Βαρθολομαίου; Στη συνείδηση μιας χούφτας πραγματικών πιστών που απέμειναν ναι, απέθανε π. Βασίλειε η ψευδοσύνοδος, μόνο που στη διοίκηση του σεβαστού σου Ιερώνυμου και της συντριπτικής πλειοψηφίας των αρχιερέων ζει και βασιλεύει και παράγει ουκρανικό σχίσμα και δολοφονεί αμάχους – διότι πόλεμος πραγματικός είναι με θύματα – λόγω των λεγομένων αγαπητικών εμβολίων που ορθά και σωστά πολεμάς, και είναι άταφη και βρωμίζει.
Ώστε Οικουμενισμός είναι μια γενική έννοια όπως λες π. Βολουδάκη κατά το σεισμός και καταποντισμός, νεστοριανισμός κλπ και υπάρχει μόνο Αθηναγορισμός! Αυτά κατά λέξη λες. Όποιος έχει αμφιβολία ας ανατρέξει στο σχετικό βίντεο. Κι αν το κατεβάσουν, το έχω αποθηκευμένο. Ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς περί Αθηναγορισμού ομίλησε ή ξεκάθαρα για παναίρεση Οικουμενισμού; Το δεύτερο. Και εφόσον είναι κατεγνωσμένη από έναν (1) τουλάχιστον άγιο – πολλούς περισσότερους – πληροί έναν από τους όρους του 15ου Κανόνα της Πρωτοδευτέρας του 861 του Μ. Φωτίου. Τον Κανόνα είμαι βέβαιος ότι τον γνωρίζεις. Την αποτείχιση που αναφέρεται εκεί ρητά ως θεολογικός όρος – και όχι μόνο εκεί – δεν το γνωρίζεις; Μόνο ο Αθηναγόρας είναι ο αιρεσιάρχης, όπως λες; Οι άλλοι σήμερα τι είναι; Δεν το λες. Συγγνώμη για τον ενικό αλλά έπειτα από τόσα χρόνια που σε παρακολουθώ ανελλιπώς και πολλά ωφελούμαι – σε άλλα – σε αισθάνομαι πολύ οικείο.
Στη συνέχεια νομίζω πάτερ, ότι προτρέχεις, αν δεν αποπροσανατολίζεις, λέγοντας ότι αφού τότε ο π. Επιφάνιος δεν διέκοψε τη μνημόνευση του Αθηναγόρα, σήμερα θα διακόψουμε επειδή ο τάδε επίσκοπος συλλειτουργεί με τον Πατριάρχη ο οποίος έχει την ασθένεια κλπ; Συγχέεις π. Βασίλειε τη συμπροσευχή με αιρετικό που δεν γίνεται μόνο από τον Βαρθολομαίο αλλά και πολλούς εν ενεργεία επισκόπους και η οποία είναι λόγος συνοδικής καθαιρέσεως κατά τους Ι. Κανόνες – που ο Βαρθολομαίος αποκαλεί επίσημα τείχη του αίσχους – με την κήρυξη αιρέσεως γυμνή τη κεφαλή, που είναι άλλος απαραίτητος όρος του 15ου για αποτείχιση. Και δίνεις την πάσα ο ίδιος στον εαυτό σου για να πεις ακριβώς μετά, ότι κανένας επίσκοπος της ελλαδικής εκκλησίας – δηλαδή διοίκησης – δεν κηρύττει αίρεση γυμνή τη κεφαλή και πως ο Κανών είναι δυνητικός.
Οποιοσδήποτε καταλαβαίνει από αυτά ότι: 1. Δέχεσαι τον 15ο – πώς θα ήταν δυνατόν το αντίθετο; – και 2. Δεν υπάρχει κήρυξη αιρέσεως γυμνή τη κεφαλή ακόμη. Ας σταθούμε λίγο εδώ. Για το υποχρεωτικό και δυνητικό χρειάζεται μια καλή συζήτηση. Ουδείς Ορθόδοξος ποτέ θα δεχτεί να μνημονεύεται αιρετικός επίσκοπος εσαεί με το επιχείρημα της δυνητικότητας. Δυνητικότητα πάτερ, ως προς το αυτονόητο της πίστωσης χρόνου ώστε να πάρει το θάρρος ο ιερέας και να βρει το ψυχικό σθένος να το πράξει. Ουδέποτε ανέχθηκε αίρεση η Εκκλησία…δυνητικά. Τα αυτονόητα σου αναλύω τώρα αλλά νομίζω ότι πρέπει. Ως προς το «γυμνή τη κεφαλή» απροκάλυπτα δηλαδή, η επίσημη έγγραφη αποδοχή της αλλαγής της βασικής δογματικής της ορθόδοξης εκκλησιολογίας στο Κολυμπάρι τουλάχιστον με την αποδοχή όλων των αιρέσεων – ας μη συνυπολογίζουμε και τα υπόλοιπα εξωφρενικά που θεσμοθετήθηκαν εκεί π.χ. μεικτών γάμων κλπ – και η επιβολή τους στον κατώτατο κλήρο και πιστό λαό υπό την απειλή ποινών και ψευδών φυλλαδίων «Προς τον Λαό», και η επίσημη έργω και λόγω δημόσια διακήρυξη πολλών – πέρα από τις συμπροσευχές που έχουν γίνει σούπα – περί αποδοχής ιεροσύνης του παναιρεσιάρχου Πάπα, δεν ικανοποιούν το «γυμνή τη κεφαλή»; Περιμένω απάντηση. Αν είναι θετική – που δεν μπορεί παρά να είναι εκτός αν δεν βλέπεις – , η αποδοχή από μέρους σου της αποτειχίσεως σε ρασοφόρο, που εκδηλώνεται με τη διακοπή της μνημόνευσης του αιρετικού επισκόπου του από κατεγνωσμένη αίρεση, είναι μονόδρομος.
Συνεπώς, όπως προκύπτει μέχρι τώρα, το πρόβλημά σου πάτερ, δεν είναι ο 15ος Κανών ούτε η έννοια της αποτείχισης αλλά ότι δεν πληρούται ο όρος του Κανόνος περί κατεγνωσμένης αιρέσεως αφού δεν θεωρείς ότι υπάρχει Οικουμενισμός παρά μόνον Αθηναγορισμός. Αυτό όμως να μου επιτρέψεις να σου πω ότι είναι προσωπική σου καθαρά άποψη. Και γνωρίζεις πολύ καλά η προσωπική άποψη στα θεολογικά ζητήματα τα λελυμένα από την Ιερά Παράδοση πώς λέγεται!
Πάμε παρακάτω. Ποιος απαιτεί συνεχώς από σας να αποτειχιστείτε, όπως λες; Ουδείς. Εγώ τουλάχιστον δεν το είδα από κανέναν και συνομιλώ με πατέρες. Άλλο αυτό και άλλο να λένε ότι ο βασικός δρόμος της αντιμετωπίσεως του προβλήματος εδώ που φθάσαμε είναι αυτός. Από κει και πέρα ουδείς απαιτεί και πιέζει ουδένα. Ξεκάθαρο και σαφές.
Να γίνω πιο αυστηρός; Σοβαρά ισχυρίζεσαι και μάλιστα δημόσια ότι ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης δεν διέκοψαν ποτέ κανενός αρχιεπισκόπου τους μνημόνευση κατά τον 15ο Κανόνα και 31ο Αποστολικό; Και ζητάς μάλιστα από ποιες πηγές και βιβλία αντλούμε τα στοιχεία αυτά; Δεν ήξερες, δεν ρώταγες;
Το κομφούζιο αρχίζει παρακάτω. «Σε ποια Εκκλησία» λέει, «ανήκουν οι αποτειχιζόμενοι; Δεν μπορεί να μην ανήκουν πουθενά!». Πραγματικά, είναι άξιο απορίας. Μα αμέσως προηγουμένως π. Βασίλειε προέκυπτε στα 1 και 2 ότι αποδέχεσαι τον 15ο και το πρόβλημα δήθεν ήταν ο Αθηναγορισμός που δεν είναι ο Οικουμενισμός και τώρα ρωτάς πού θα ανήκουν όσοι διακόπτουν τη μνημόνευση του επισκόπου τους; Εκεί που θα επαινεθούν κατά τον 15ο αν το θέτεις έτσι αλλά και εκεί που ανήκαν όσοι άγιοι διέκοψαν τη μνημόνευση και μάλλον έκανες πως δεν το ήξερες ότι το έκαναν. Δεν μπορώ να δώσω λογική εξήγηση γιατί το κάνεις αυτό! Δεν γνωρίζεις ότι όταν διακόπτεται η μνημόνευση αρχιερέως λόγω κατεγνωσμένης αιρέσεως, ο ιερωμένος παραμένει στη Μητρόπολη που ανήκει και στον οικείο επίσκοπο μέχρι αυτός να συνέλθει ή έρθει άλλος, άλλως αν πάει αλλού προκαλεί σχίσμα; Πού αλλού μετακινήθηκαν με πρωτοβουλία τους οι αποτειχισμένοι και λες ότι δημιουργήθηκε σχίσμα; – Πουθενά!
Και σοβαρά, οι επίσκοποι που δέχτηκαν αποτείχιση δηλαδή διακοπή μνημόνευσης, είναι σε Μητροπόλεις που κάθε άλλο παρά κηρύττουν αίρεση γυμνή τη κεφαλή; Δεν έχεις δει και δεν έχεις ποτέ ακούσει τίποτα π.χ. για τον νυν Θεσσαλονίκης; Περίεργο δεν θα ήταν να είναι διαφορετικά; Τα περί αναφοράς τους στο Πατριαρχείο ως επίσκοποι των λεγομένων Νέων Χωρών ως δήθεν λόγος αποτείχισης αν είναι πραγματική απορία σου, είναι εντελώς άστοχη και ψέμα. Αλήθεια, δεν έκανες τον κόπο ποτέ να διαβάσεις τα κείμενά τους, κατ’ ελάχιστο την στιγμή της αποτείχισης; Συμπεραίνεται λοιπόν ότι πέρα από τον Αθηναγορισμό και αφού δεν έχεις πρόβλημα με τον 15ο – τουλάχιστον δημόσια – δεύτερος λόγος που δεν πρέπει να γίνεται διακοπή μνημόνευσης στις Μητροπόλεις αυτές είναι και ότι δεν κηρύττεται από τον οικείο επίσκοπο πέρα από κατεγνωσμένη αίρεση, και γυμνή τη κεφαλή. Για να αναρωτηθείς κατόπιν, «Τι έγινε τώρα παραπάνω από αυτό που έκανε ο Αθηναγόρας;». Η θεολογική επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά! Τι παραπάνω γίνεται σήμερα από τον Αθηναγόρα του τότε; Είμεθα σοβαροί; Τόνοι έχουν γραφεί και γράφονται! Ημερίδες και συνέδρια έχουν γίνει. Ο γράφων σε ένα μάλιστα ήταν εις εκ των εισηγητών. Κι ο π. Φώτιος σε πολλά. Εσύ πού ήσουν τότε, πατέρα Βολουδάκη; Δεν μπορεί να μην υπέπεσε κάτι στην αντίληψή σου!
Πότε μίλησαν οι αποτειχιζόμενοι από την κατεγνωσμένη αίρεση γυμνή τη κεφαλή του επισκόπου τους ότι η αληθινή εκκλησία είναι και αόρατη; Γιατί αυτός ο ακροβατισμός σου, πάτερ; Ουδείς ομιλεί περί αόρατης εκκλησίας.
Και όχι π. Βασίλειε, ο π. Φώτιος δεν σου λέει ότι η λεγόμενη πανδημία ξεκίνησε από τη λεγομένη σύνοδο της Κρήτης όπως λανθασμένα κατανοείς ή κάνεις για λόγους εντυπώσεων δημόσια πως κατανοείς. Σου λέει αφαιρετικά και λακωνικά πιστεύοντας ότι απευθύνεται σε ομόλογο θεολογικά που μιλούν την ίδια γλώσσα, ότι με τη μη επαρκή αντίδραση κατά πώς προβλέπουν οι Ιεροί Κανόνες στη διαστρέβλωση της εκκλησιολογίας στο Κολυμπάρι το 2016, άνοιξε η θύρα στην επιτάχυνση της ήδη πνευματικής κατάπτωσης δεκαετιών με αποτέλεσμα και μετά από το ουκρανικό έγκλημα που κι εσύ καταδίκασες, είναι ανοιχτός πλέον ο δρόμος σε κάθε μορφής δαιμονικά επιτεύγματα με το οικουμενιστικό νεοεποχίτικο πρόσχημα της αγάπης άνευ όρου Αληθείας, που σκοτώνουν σώμα και ψυχή και που ορθά λες πως μεθοδεύθηκαν πριν από το Κολυμπάρι. Αυτό λέει και είναι περίεργο να δείχνεις πως δεν το καταλαβαίνεις.
Και από πού προκύπτει ότι οι άγιοι Πατέρες δεν συμφωνούν με τους αποτειχίζοντες όπως λες, αφού πολλοί από αυτούς αποτειχίστηκαν; Πού και πώς ομιλούν περί δυνητικότητος και σε ποια συνάφεια με τα συμφραζόμενα; Μπορείς να μας φέρεις εσύ τώρα στοιχεία; Πώς ξέρεις π. Βασίλειε ότι ο μακαριστός π. Επιφάνιος δεν συμφωνεί μαζί τους; Υπήρχε το σημερινό χάλι στα χρόνια του; Είναι απαράδεκτο έστω και κοσμικά επιστημονικά να ταυτίζουμε υπερβατικά δύο ή και περισσότερες εποχές. Διότι εδώ, αυτό κάνεις.
Λες συνεχίζοντας επικαλούμενος και τον μακαριστό π. Μεταλληνό ότι δεν σας κάλεσαν ποτέ να κάνετε μια σύσκεψη. Αναληθέστατο! Επειδή τυγχάνει να γνωρίζω πολλά, στη Γατζέα τι γίνονταν και τι έγινε στην τελευταία συνάντηση εκεί, πάτερ; Αν δεν γνωρίζεις, ρώτα, έστω και τώρα. Παραπάνω δεν μπορώ να πω ούτε έχω το δικαίωμα. Και πάλι περίεργο όμως να είσαι ανενημέρωτος!
Τελειώνοντας και μετά από όλη αυτή τη διαδρομή, είπες ότι ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης δεν βγήκε από την Εκκλησία. Ορθόν. Ο άγιος Θεόδωρος αν δεν το γνωρίζεις όμως, αποτειχίστηκε. Τον άγιο Μάξιμο λες ότι τον πέταξαν από την Εκκλησία και δεν τους πέταξε εκείνος έξω. Δηλαδή σε πλήρη αντίθεση με αυτά που υποτίθεται αποδείξαμε ότι αποδέχεσαι (15ο), επιστρέφεις στη θεωρία σου της εκπομπής της 5ης Σεπτεμβρίου που έφερε την αντίδραση του π. Φωτίου και πολλών άλλων, ότι όποιος αποτειχίζεται βγαίνει εκτός Εκκλησίας. Σκέφτεσαι μήπως στην επόμενη εκπομπή της 19/9 να αποφασίσεις και να μας πεις τελικά τι ακριβώς θεολογικά ισχύει;
Για ποιο σχίσμα ομιλείς στη συνέχεια; Ο 15ος Κανών προκαλεί σχίσμα, πατέρα Βολουδάκη ή το αποτρέπει; Και τι ερώτημα είναι αυτό; «Τι επέτυχαν με αυτό που έκαναν; – Το να βγούνε από την εκκλησία και να μην έχουν λαό να τους ακολουθεί». Γνωρίζεις πόσοι και ποιοι τους ακολουθούν; Προφανώς, όχι. Ε, λοιπόν είναι πάρα πολλοί! Δεν ήξερες, δεν ρώταγες;
Όλος μα όλος σου ο λόγος σήμερα αρχικά δείχνει να μην έχεις πρόβλημα με την αποτείχιση αυτή καθ’ αυτήν αλλά με τις προϋποθέσεις αυτής. Αλλά δεν είναι αλήθεια διότι μετά γυρνάς στα προηγούμενα, ότι τάχα η αποτείχιση σε βγάζει έξω από τα τείχη, όπως είπες και στις 5/9. «Δεν βγαίνω από τα τείχη εγώ. Η αποτείχιση είναι να βγάλεις κάποιον από τα τείχη». Αυτά λες και σήμερα 12/9. Και να πάμε λες να διαμαρτυρηθούμε στον επίσκοπο, να συνεννοηθούμε μαζί του! Σε περίπτωση παναίρεσης, να συνομιλούμε. Και ποιος σας είπε ότι δεν έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια; Προ πολλού. «Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού». Το γνωρίζεις άριστα. Εκτός αν συμφωνείς με τη θεωρία του Αμερικής που τον αιρετικό τον βάφτισε εριστικό, τουτέστιν κατά Ελπιδοφόρο, καβγατζή! Δεν το νομίζω. Εν τέλει, ομιλούμε για πλήρη σύγχυση! Ο ψυχίατρος που υπονοείς στο τέλος πάτερ, διερωτώμαι προς τα πού θα πρέπει να κατευθυνθεί!
Εμείς ο απλός λαός.
ΤΌ ΜΙΚΡΌ ΠΟΊΜΝΙΟ.
ΕΝΑΠΟΘΈΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΊΔΑ ΜΑΣ
ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΉ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΊΑΣ ΜΑΣ
-ΤΟΝ ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΌ-
ΠΡΟΣΕΥΧΌΜΑΣΤΕ ΝΆ ΦΑΝΕΡΏΣΕΙ ΤΗΝ ΑΛΉΘΕΙΑ.
ΔΕΝ ΠΆΕΙ ΆΛΛΟ
—ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ–
ΑΛΉΘΕΙΑ ΠΌΣΟΙ ΤΡΕΞΑΝΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΌ ΔΙΑΒΟΛΙΟ ΑΚΟΎΓΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΊΑ–
ΤΊ ΆΛΛΟ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΜΕ ΠΙΑ ?
ΚΑΙ ΕΜΕΊΣ ΌΙ ΛΊΓΟΙ ΠΟΎ ΜΕΊΝΑΜΕ
ΔΕΝ ΞΈΡΟΥΜΕ ΠΊΑ ΤΊ ΝΑ ΚΆΝΟΥΜΕ.
Εξαιρετικό σχόλιο. Αποτυπώνει τη θλίψη και το αδιέξοδο του σημερινού πιστού. Ειδικά αυτό το κομμάτι νομίζω τα λέει όλα:[—ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ– ΑΛΉΘΕΙΑ ΠΌΣΟΙ ΤΡΕΞΑΝΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΌ ΔΙΑΒΟΛΙΟ ΑΚΟΎΓΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΊΑ–]
Όμως ας σκεφτούμε ότι οι Χριστιανοί του παρελθόντος πέρασαν παρόμοιες ή και πολύ χειρότερες καταστάσεις. Εμείς βέβαια είμαστε καλομαθημένοι. Τούτη η εποχή ενδείκνυται για ένα και μόνο πράγμα. Να τρέξουμε να συναντήσουμε τον Χριστό. Να νοιώσουμε πόσο ευλογημένοι είμαστε που βαπτισθήκαμε Ορθόδοξοι.
Κρίμα! Ο π. Βασιλειος προσπαθει να μεινη όρθιος στον ωκεανό και να μη καταποντισθη πατώντας ταυτοχρονως σε δύο βάρκες!!! Και με τον… αστυφυλαξ και με τον χωροφυλαξ!!! Εμ, δεν γίνεται! Στην τελική κανένα δεν ικανοποιεί και ολοι θα τον αποστραφουν! Το «ναι» πρέπει να ειναι ναι και το «οχι» οχι… ίνα μη εις υποκρισιν πεσωμεν!
Ο π. Βασίλειος είναι αγωνιστής. Όμως τί να πω… σε κάποια θέματα δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε.
Φαίη συγγνώμη.. και ο Πειραιώς ήταν αγωνιστής! Δεν ξέρω, απλώς κρατάω μικρό καλάθι…
Έχουμε τό πρόσφατο παράδειγμα για την ώρα τής Αναστάσεως. Έκανε εκπομπή μίας ώρας, με μοναδικό τρόπο κατηγόρησε εμάς πού τολμησαμε να επισημάνουμε την… διπλωματία του …
Πάτερ Βασιλειε, αγώνας με την πίτα ολόκληρη και τό σκυλί χορτάτο, είναι για τα κλάματα…
Ο πατηρ Βασίλειος δρα ως καταστροφέας και του τελευταίου τρόπου αντιδρασης απέναντι και στους κακοδόξους και τις κακοδοξίες τους.
Δεν μπορεί οι θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησίας να θέσπισαν Κανόνα που βγάζει εκτός Εκκλησίας. Είναι αδιανόητο να λέγονται τέτοια πράγματα! Για κάποιον λόγο όμως, κάθε φορά που ο π. Βασίλειος εξηγεί γιατί δεν έχει επιλέξει την αποτείχιση (σεβαστό εννοείται) παραπληροφορεί για την ίδια την αποτείχιση, ότι βγάζει εκτός Εκκλησίας κτλ, με αποτέλεσμα να γίνεται αυτό που γράφεις αδελφέ, να καταστρέφεται και ο τελευταίος τρόπος αντίδρασης απέναντι στους κακοδόξους.
Από την άλλη ας κοιτάξουμε τις κακώς γενόμενες αποτειχίσεις διότι αυτές θα έλεγα έχουν κάνει την χειρότερη ζημιά. Βλέπουνε και οι άνθρωποι από κάτω, οι οποίοι δεν είναι και πολύ δυνατοί στα πνευματικά και φοβούνται, μπερδεύονται, λένε τί στο καλό συμβαίνει εδώ.
Θεωρώ ότι η εξωτερική ακρίβεια θέλει και μία αντίστοιχη εσωτερική ακρίβεια για να μην γίνονται αυτά τα λάθη. Εμείς οι κοινοί θνητοί κάνουμε ό,τι μπορούμε, όσο μπορούμε μέσα στα αγιοπατερικά πλαίσια και λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις ιδιαιτερότητες της εποχής που ζούμε, αλλά ανεξαιρέτως του τι κάνουμε (ή δεν κάνουμε) δεν κατεβάζουμε τον πήχη για να τον προσαρμόσουμε στα μέτρα μας. Δεν παραποιούμε αυτό που θέσπισαν οι Πατέρες, ούτε το υποτιμούμε. Ο πήχης πρέπει να παραμείνει ψηλά εκεί που είναι για όσους θέλουν και μπορούν να τον φτάσουν… στην ακρίβειά του.
Πολύ εύστοχα τα όσα λες, νομίζω ήρθε η εποχή της ακούσιας αποτείχισης, το ύψος του πήχη θα «κατακτηθεί»ευκολότερα απλά και μόνο με την άρνηση μας στα τόσο ξεκάθαρα τερατουργήματα εναντίον της πίστης που μας προτείνουν, φυσικά και απέναντι σε αυτό που προτρέπει στην μη προάσπιση της για τόσο πολλούς λόγους, λόγους που φτάνουν μέχρι και την
«διαπόμπευση » ιερών κανόνων.
«ακούσια αποτείχιση»; Άλλο και τούτο!
Τέλος πάντων. Έχω δουλειές να κάνω.
Αγαπητή αδελφή σκέφτομαι εκείνους που αποτειχίστικαν και περιέπεσαν σε λάθη κατά πόσο έκαναν κακό. Με έναν εκατονταετή οικουμενισμό να κατατρώει την ιερά παράδοση και τις ψυχές, βρεθήκαμε τα τελευταία έτη να επιχειρείται μία ουσιαστική αντίδραση.
Αλήθεια, μέσα σε αυτό το περιβάλλον και δη της συγχύσεως ποιος είναι τέλειος; Ποιος μπορεί να είναι τέλειος;
Η μήπως εκείνος που περιπαίζει τον Ι. κανόνα είτε από δειλία είτε από υποκρισία είτε από άγνοια, σκανδαλίζεται από όσους έκαναν λάθη; Όχι. Εκείνος δίνει την δική του εσωτερική μάχη και ο πειρασμός χρησιμοποιεί τα λάθη των άλλων για να τον κρατήσει στον εσωτερικό πάτο της πτώσης.
Σε προσωπικό επίπεδο ευγνωμονώ τον καθένα που με προσωπικό κόστος και πολλές φορές με πνευματικό κόστος, μπήκε μπροστά και τσαλαπατήθηκε από οικουμενιστές, από αντιοικουμενιστές από άσχετους και σχετικούς, από χλιαρούς και ένθερμους.
Περισσότερο τους ευγνωμονώ γιατί έκαναν τα λάθη που έκαναν και τώρα βλέπουμε τον δρόμο ποιο ευδιάκριτα, είναι ποιο καθαρός από σκάνδαλα.
Τα λάθη είναι απαραίτητα. Τα βρέφη αν δεν πέσουν δεν μαθαίνουν να περπατούν. Και εμείς είμαστε βρέφη τόσο στα πνευματικά όσο και στις συνθήκες που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Αν υπάρχει δρόμος χωρίς λάθη τότε συγκλίνουμε με την άποψη της άκριτης υπακοής όπου την ευθύνη λαμβάνει ο πνευματικός και ο επίσκοπος, αλλά σε αυτή την περίπτωση θα είμαστε έκπτωτοι από τις εντολές του Κυρίου Ιησού Χριστού και των αγίων πατέρων.
Τώρα που κοντεύουμε σε γεγονότα που δεν έχουμε συναντήσει στην ιστορία της εκκλησίας, θα Αποκαλυφτεί (όχι ότι δεν φαίνονται τώρα υπό προϋποθέσεις) η προαίρεση και το πνεύμα πολλών που κατά τα άλλα μιλάνε πολύ ορθά ίσως και φωτισμένα. Αναφέρομαι στην πιθανότητα να μην επιτρέπεται η είσοδος στους Ι.Ν. σε μη εμβολιασμένους. Γεγονός που σε κάποιες εκκλησίες ήδη γίνεται.
Έτσι όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχουν χριστιανοί του παλαιού και του Νέου, αποτειχισμένοι και μη αποτειχισμένοι. Οι πραγματικοί χριστιανοί θα αποκλειστούν. Τότε μπορούμε να επανεξετάσουμε τα λάθη του καθενός. Αλλά ποιο νόημα θα έχει;
Ποιοι αποτειχίστηκαν και περιέπεσαν σε λάθη κάνοντας κακό και πότε;
Αδελφέ (Απόστολε) δεν γνωρίζω υπό ποια οπτική θέτετε το ερώτημα. Ο καθένας κάνει εκείνο που θεωρεί ως σωστό. Το αν είμαστε «ασφαλισμένοι» και ζούμε με τρόπο τέτοιο που να έλκουμε το Έλεος Του ή αν ζούμε αντίθετα, είναι μία ευθύνη που βαραίνει αποκλειστικά τον καθένα από εμάς. Αν εγώ παρασυρθώ από μία όντως στρεβλή θεολογική προσέγγιση δεν ευθύνεται κατ΄ ανάγκη εκείνος που την δημιούργησε. Στην θέση του ως αφορμή θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε σκάνδαλο ή ο οποιοσδήποτε τυχοδιώκτης, καθώς η προαίρεσή μου θα ήταν αυτή που θα με οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια σε πτώση. Εκείνος που έκανε λάθος έχει το περιθώριο να μετανοήσει και βέβαια να σωθεί, όπως και ο ίδιος άλλωστε. Δεν υπάρχει απόλυτος προορισμός. Αν δεν ήταν το ένα θα ήταν το άλλο. Το θέμα είναι μέσα σε όλη αυτή την πρωτόγνωρη σύγχυση να ασφαλιστούμε ώστε να σωθούμε. Κατά τα άλλα το μόνο σταθερό είναι το σχέδιο Σωτηρίας που είναι γνωστό στον Κύριο και είναι Εκείνος που τελικά θα κρίνει ποιος έκανε λάθος και πότε. Μέχρι τότε ασχολούμαστε κυρίως με τα δικά μας λάθη κι αν περισσέψει χρόνος καλό είναι αν μπορούμε να βοηθήσουμε έναν αδελφό έστω προστατεύοντάς τον από περαιτέρω σύγχυση. Δεν είναι λίγο αυτό.
Δεν καταλάβατε κ. Βασίλειε τι ερωτώ και εν τέλει το ερώτημα κατά λάθος απευθύνθηκε σε εσάς. Διευκρινίστηκε εκ των ενόντων.
Αδελφέ Βασίλειε. Προς Θεού, δεν αναφέρομαι στα ανθρώπινα λάθη. Στα επαναλαμβανόμενα και αμετανόητα λάθη αναφέρομαι. Χαίρομαι πάντως που εσείς βρήκατε τρόπο και ωφεληθήκατε.
Μου είπε ένας αδελφός ότι τώρα ο Θεός κάνει την αποτείχιση. Ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι. Αυτό είναι.
Απόστολε, εάν απευθύνεσαι σε μένα αναφέρομαι στους μη κατ’ επίγνωση ζηλωτές. Ονόματα δεν θα αναφέρω. Νομίζω καταλαβαίνουμε που και πότε.
Συγχέει τον προσωπικό αντύκτικο για δήθεν έξοδο από την εκκλησία με την επιδίωξη του κανόνα, που είναι η πάλη για την διατήρηση της ορθοδοξίας, δηλαδή της σωτήριας οδού όλων.Ποιος τότε θα σπεύσει @@ πάτερ αν η αντίδραση στην αίρεση σε βγάζει από την εκκλησία που πας να σώσεις;αν σε κάνει «κακούργο;» (αν πηδηξω από την βάρκα μη βουλιάξει για να σωθούν οι άλλοι, αυτή η θυσία τι με κάνει;κακούργο ή αυτόχειρα; ) Τι αντίφαση προβάλετε ρε άνθρωποι του Θεού; αυτός που πάει να φυλάξει την πίστη να την χάνει; μάλιστα δικαίως;!
Ας αναρωτηθεί ο πάτερ με ποιον τρόπο πρέπει να γίνει η αντίδραση απέναντι στην αίρεση και τους αιρετικούς. Όμως τι λεω, τους αιρετικούς τους μνημονεύει ως ορθοτομούντες τον λόγο του Θεού και αυτό είναι δεκτό από τον Κύριο αν και ειναι ψέμμα και την εκκλησία την σώζει ο Χριστός με μαγική σκούπα, όχι τους ανθρώπους Του, άσε που αναμένουν να στείλει ο Υψιστος νέους μαρκους ευγενικούς, μάξιμους κλπ.
Είναι θέμα εγωισμού. Το αποκλείω να μην καταλαβαίνει τι γίνεται διότι είναι πανέξυπνος.
Συμφωνω απολυτα οτι ειναι θεμα εγωισμου. Ο οικουμενισμος και η Πανθρησκεια που προωθειται εχει καταπιει δυστυχως τους περισσοτερους ορθοδοξους Ιεραρχας και τον Πατριαρχη. Προσπαθουν να τα προωθησουν κατ’εντολη της ΝΤΠ με αποτελεσμα να ερμηνευουν λαθος??? τις αποφασεις των Συνοδων και τις Γραφές. Σημεια των καιρων……
Δε νομίζω ότι υιοθετεί τη στάση που του προσάπτετε για τη Σύνοδο της Κρήτης και τον Οικουμενισμό. https://orthodoxostypos.gr/916-2/
https://sarandides.blogspot.com/2021/06/blog-post_28.html
Μη λάβετε υπόψιν σας την αναφορά στη σύνοδο στο πρώτο σχόλιο, παρεξήγησα. Όσο μπορώ να καταλάβω, με τη στάση του τη θεωρούσε (τη διαδικασία και τα πορισματα δηλαδή) τόσο μικροπρεπη και ανάξια λόγου, που πίστευε ότι ο πολύς σάλος που θα την έκανε ευρύτερα γνωστή θα προκαλούσε περισσότερο κακό.
Σκοπός μου ήταν να δείξω ότι δεν περιορίζει τον οικουμενισμό στα στενά πλαίσια που ίσως (λέω ίσως γιατί δεν άκουσα ακόμα την ομιλία, διαβάζω τη δική σας ακρόαση) τον θέτει εδώ.
Η μόνη διαφωνία λοιπόν αφορά στην αναγκαιότητα της αποτείχισης και τις επιπτώσεις της.